Στις 11 Αυγούστου θα συμπληρωθούν τρία χρόνια από τον θάνατο του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου, ενός ανθρώπου που η ζωή του και το έργο του υπήρξαν άρρηκτα συνδεδεμένα με τη Θεσσαλονίκη.
Έχει, άραγε, κάνει κάτι όλα αυτά τα χρόνια η πόλη μας για να κρατήσει ζωντανή την μνήμη αυτού του σπουδαίου ανθρώπου; Νομίζω πως έντεκα στους δέκα Θεσσαλονικείς θα απαντήσουν «όχι», αν τους ρωτήσουμε (βασικά, έντεκα στους δέκα από αυτούς που τον γνωρίζουν γιατί η πλειοψηφία νομίζω πως αγνοεί ακόμα και την ύπαρξη του ή γνωρίζει ελάχιστα).
Έθεσα αυτή τη διαπίστωση στον συγγραφέα Θωμά Κοροβίνη που «έζησε» τον ποιητή. Κι όταν λέω «τον έζησε», το εννοώ. Τον συμβουλεύτηκε, τον θαύμασε, επηρεάστηκε από αυτόν αλλά και τον φρόντισε, τον προστάτεψε και προσπαθεί πλέον να αναδείξει το έργο του στους επόμενους, συνεπώς δικαιούται να έχει άποψη. «Και τί ακριβώς να έκανε η πόλη αυτά τα χρόνια», με ρώτησε. «Όλα θέλουν κόπο. Θέλουν ανθρώπους με περιεχόμενο και με γνώσεις να κάνουν σοβαρή έρευνα για να αναδείξουν τέτοιου διαμετρήματος ανθρώπους». Πράγματι, η Ελλάδα από πάντα αλλά ακόμα περισσότερο στα χρόνια της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, δυσκολεύεται στο χώρο του πολιτισμού να ιεραρχήσει τα σημαντικά, να χρηματοδοτήσει τα σπουδαιότερα και να τα αναδείξει με αγάπη και ευγνωμοσύνη. «Ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στο αλεύρι». Αυτό είμαστε. Και μάλιστα ως μείγμα αχαριστίας και ημιμάθειας. Θα ήταν ουτοπικό να σκεφτούμε ότι τρία χρόνια τώρα η Θεσσαλονίκη θα «παραμιλούσε» για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο που έφυγε μόνος και πάμφτωχος, σχεδόν ξεχασμένος. Η ίδια πόλη που τον ξέχασε όσο ζούσε, δε θα μπορούσε από το πουθενά να εκτιμήσει την απουσία του.
Και να που έρχεται μια θεατρική παραγωγή από την Αθήνα να φέρει τον ποιητή της βαθιάς ανθρώπινης απόγνωσης ξανά στο προσκήνιο, σχεδόν από το πουθενά και κόντρα στο ρεύμα. «Το Ταγκαλάκι», του Αντώνη Μποσκοΐτη, με τον Χάρη Φλέουρα στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι μια παράσταση που έρχεται να αποτίσει τον πρώτο ουσιαστικό φόρο τιμής στον Χριστιανόπουλο και μάλιστα με έναν τρόπο πρωτότυπο και πολύ παραστατικό αφού πρόκειται για ένα θεατρικό κείμενο βασισμένο σε μια συνέντευξη – ποταμό (ή Μπεν Χουρ, αν θέλετε) που απέσπασε ο Αντώνης Μποσκοΐτης το 2013 όταν ακόμα ο ποιητής έστεκε καλά και στο σώμα και στα μυαλά του.
«Το Ταγκαλάκι» ανεβαίνει Δεύτερες και Τρίτες στο θέατρο «Αμαλία», στην Αμαλίας 71 και αποτελεί ήδη «talk of the town» παίρνοντας συνεχώς παρατάσεις γιατί η ανταπόκριση του κόσμου είναι πολύ μεγάλη. Απόψε και αύριο προλαβαίνετε να την δείτε αρκεί να κάνετε κράτηση στο 2310 842509.
Είδα το «Ταγκαλάκι» στην παράσταση της πρεμιέρας πριν δύο βδομάδες. Εντυπωσιάστηκα τόσο από τις εκφραστικές δυνατότητες αυτού του σπουδαίου ηθοποιού που ακούει στο όνομα Χάρης Φλέουρας όσο και από τη φυσική του ομοιότητά του με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο. Ο Φλέουρας χωρίς να μιμείται τον ποιητή, καταφέρνει και αναπαριστά το βάδισμά του, την χροιά της φωνής του, τις χειρονομίες του σε βαθμό που να νομίζεις πως είναι η μετενσάρκωσή του. Έχει απίστευτη άρθρωση, καταπληκτικό ρυθμό στο λόγο και μια ικανότητα να μιλά χωρίς να μπερδεύει λέξη από τον χείμαρρο των απαντήσεων του Χριστιανόπουλου στον Αντώνη Μποσκοΐτη. Η παράσταση δε θα μπορούσε να είναι τόσο άρτια χωρίς την παρουσία του Φλέουρα. Ο άνθρωπος αυτός πιστώνεται όλη την επιτυχία της εξαιρετικής μεταφοράς της συνέντευξης του ποιητή στον δημοσιογράφο.
Κι όταν λέμε «δημοσιογράφο» δεν εννοούμε έναν οποιονδήποτε άνθρωπο. Ο Μποσκοΐτης είναι κυριολεκτικά ο πιο επίμονος, καταρτισμένος, εργατικός interviewer των τελευταίων πολλών χρόνων στην Ελλάδα. Είναι ένας δημοσιογράφος του οποίου σχεδόν καθημερινά καμαρώνουμε (για να μην πω ζηλεύουμε) τις συνεντεύξεις γιατί καταφέρνει και συνδυάζει την ουσία των ερωτήσεων και των απαντήσεων με έναν αξιοπρόσεκτο σεβασμό και αγάπη στον κάθε συνεντευξιαζόμενο ξεχωριστά. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι άνθρωποι του θεάματος θέλουν να κάνουν συνέντευξη μαζί του. Τον εμπιστεύονται και τον τιμούν με τη φιλία τους.
Ο Αντώνης είναι ένας επίμονος άνθρωπος. Προέρχεται από τη μουσική δημοσιογραφία αλλά είναι και σκηνοθέτης εξαιρετικών ταινιών ντοκιμαντέρ. Με λίγα λόγια: «νιώθει». Έχει φάει τη ζωή και την τέχνη με το κουτάλι και ξέρει πώς, τί και πότε πρέπει να το παρουσιάσει. Έτσι κατάλαβε πως αυτή είναι η χρονική στιγμή που πρέπει να πιάσει τον Χριστιανόπουλο και να τον συστήσει στον κόσμο. Πήρε τη συνέντευξη που του έδωσε ο ποιητής και την μετέτρεψε σε θέατρο. Την δραματοποίησε. Έβαλε και τον εαυτό του στον φυσικό ρόλο του δημοσιογράφου. Έστησε μια παράσταση που στην ουσία αποκαλύπτει τόσο την ψυχή και τις απόψεις του Ντίνου Χριστιανόπουλου όσο και το παρασκήνιο της οποιασδήποτε συνέντευξης επιχειρεί να πάρει κάθε δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του. Ο Μποσκοΐτης αγαπά αυτό που κάνει γι αυτό και το κάνει τόσο καλά. Επίσης, στην ώριμη πέμπτη δεκαετία της ζωής του (είναι σχεδόν 48 και δημοσιογραφεί από τα 20) έχει κατανοήσει πλήρως την έννοια της «καταγραφής» των απόψεων των σπουδαίων ανθρώπων. Έχει αντιληφθεί την αναγκαιότητα να «μείνει» ζωντανό οτιδήποτε αξίζει καθώς, αργά ή γρήγορα, οι αγαπημένοι μας άνθρωποι, σαν τον Χριστιανόπουλο, αναχωρούν. Χάνονται.
Την αγάπησα πολύ την παράσταση αυτή. Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα. Μην την χάσετε με τίποτα. Κομβικός παράγοντας για την τελική μορφή της υπήρξε και ο Θωμάς Κοροβίνης που σκάρωσε και τους στίχους στο τραγούδι «Το Ταγκαλάκι» που ερμηνεύει αξεπέραστα ο Παντελής Θεοχαρίδης σε μουσική του Γιώργη Χριστοδούλου. Όσοι κατάγεστε από μικρασιατικές οικογένειες ίσως γνωρίζετε πως «Ταγκαλάκι» έλεγαν οι παλιοί κοροϊδευτικά τον «διαόλου κάλτσα» πιτσιρικά. Προέρχεται από την τούρκικη λέξη «ταγκαλάκ» που σημαίνει «ο αμόρφωτος» ή «ο άξεστος». Στα ελληνικά, φυσικά, εκπέμπει η λέξη μια συμπάθεια, για να μην πω αδυναμία. Το ταγκαλάκι είναι ένα αγαπημένο πρόσωπο που μάς τυραννά. Όσοι γνωρίζετε το έργο του ποιητή θα θυμηθήκατε το ομότιτλο ποίημα του 1967 που περιλαμβάνεται στη συλλογή «Ανυπεράσπιστος καημός».
Αν θέλετε ένα σάουντρακ όσο διαβάζετε το κείμενο, ακούστε το τραγούδι και θα μπείτε στο κλίμα της παράστασης.
Τελευταία tips: Διαβάστε ΕΔΩ τη συνέντευξη των πρωταγωνιστών στον Μίλτο Τόσκα.
Απολαύστε και το φωτορεπορτάζ της Αφροδίτης Μιχαηλίδου στο theopinion.gr. Η Αφροδίτη μπήκε στα καμαρίνια του «Αμαλία» και αποτύπωσε απίστευτες εικόνες από την προετοιμασία της πρεμιέρας.
Ε, τα υπόλοιπα, ανακαλύψτε τα στην Αμαλίας 71, κάθε Δευτέρα και Τρίτη.
Η ταυτότητα της παράστασης:
Κείμενο – σκηνοθεσία: Αντώνης Μποσκοΐτης, Παίζουν: Χάρης Φλέουρας – Αντώνης Μποσκοΐτης, Μουσική: Γιώργης Χριστοδούλου στοίχοι Θωμάς Κοροβίνης Τραγούδι: Παντελής Θεοχαρίδης, Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλίας Καρακωνσταντάκης, Μακιγιάζ: Χαρούλα Μανουρά, Γραφιστικά – αφίσα – reel: Γιάννης Μουράρος, Παραγωγή: Πόλις Πολιτισμού
Παραστάσεις: Δευτέρα 6 και Τρίτη 7 Μαρτίου στις 21:00, Δευτέρα 13 και Τρίτη 14 Μαρτίου στις 21:00, Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 15 ευρώ, Φοιτητικό- ανέργων: 13 ευρώ, Προπώληση: Ταμείο Θεάτρου Aμαλία & viva.gr, Τηλ. 2310-842509