Σοκαριστικές είναι οι καταγγελίες που έρχονται στο φως για την «Κιβωτό του Κόσμου».
Μια νέα μαρτυρία που ήρθε στο φως της δημοσιότητας αφορά μια έγκυο γυναίκα από την Ουκρανία.
Η γυναίκα, τον Μάρτιο του 2022 ήρθε στην Ελλάδα με τα παιδιά της, με σκοπό να φιλοξενηθεί στη δομή.
Πριν φτάσει στην δομή, χρειάστηκε να μείνει για ένα βράδυ στο σπίτι μιας οικογένειας από την Αττική, οι οποίοι είχαν προθυμοποιηθεί, σε συνεννόηση με κάποιους συλλόγους να βοηθήσουν, όπως μπορούσαν, τους πρόσφυγες που έρχονταν στην χώρα μας.
Η Μαρία, η γυναίκα που φιλοξένησε την Ουκρανή και τα παιδιά της, μίλησε στο newsit.gr για τις δύσκολες καταστάσεις που βίωσε η οικογένεια στην «Κιβωτό».
Δούλευε με την κοιλιά στο στόμα
«Καθάριζε την κουζίνα που ήταν κοινή για πάνω 50 άτομα με την κοιλιά στο στόμα» καταγγέλλει.
Πιο συγκεκριμένα, μια γυναίκα, έξι μηνών έγκυος, με τα δύο της παιδιά, έφυγε από την Οδησσό, αρχές Μαρτίου, εξαιτίας του πολέμου για να φιλοξενηθούν προσωρινά στην «Κιβωτό του κόσμου». «Είχε σκοπό να μείνει στην Ελλάδα μέχρι να γεννήσει και να γίνουν καλύτερα τα πράγματα εκεί», κάτι που όμως δεν έγινε γιατί η γυναίκα, όπως μας λέει η Μαρία, καθώς δεν άντεξε τα όσα έπρεπε να αντιμετωπίσει στην δομή.
«Εμείς δεν τους γνωρίζαμε, είχα έρθει σε μια επικοινωνία με μια υπεύθυνη τοπικού συλλόγου, για να βοηθήσω αν μπορώ με κάποιον τρόπο, έμειναν ένα βράδυ στο σπίτι μας μέχρι να πάνε στην Κιβωτό» αναφέρει.
Τις πρώτες μέρες που η μητέρα με τα παιδιά της, βρίσκονταν στην δομή «φαινόντουσαν καλά τα πράγματα» μας μεταφέρει η Μαρία, σιγά σιγά όμως ξεκίνησαν να εμφανίζονται προβλήματα, «μέχρι που υποχρέωσαν την έγκυο μητέρα να καθαρίζει από το πρωί στις 8 μέχρι το μεσημέρι στις 4 την κουζίνα. Το διάστημα αυτό δεν είχε που να αφήσει τα παιδιά της, θα έπρεπε δηλαδή να τα κλειδώνει στο δωμάτιο; Επομένως, όταν έπρεπε να καθαρίσει τα έπαιρνε αναγκαστικά μαζί της. Το ίδιο βέβαια συνέβαινε και για τους υπόλοιπους Ουκρανούς. Αυτή η κουζίνα βρισκόταν στο ισόγειο, δίπλα στην τραπεζαρία, ήταν η κοινή κουζίνα που ετοιμαζόταν το φαγητό δηλαδή, δεν ήταν ατομική και εκτός από τον μάγειρα είχαν όλοι πρόσβαση. Έπρεπε να την καθαρίζουν οι Ουκρανοί γιατί ουσιαστικά την χρησιμοποιούσαν και εκείνοι, αλλά όχι μόνο εκείνοι. Έτσι, την καθάριζαν εναλλάξ όσες οικογένειες από την Ουκρανία έμεναν εκεί».
Της είπαν ότι θα της παρέχουν γιατρούς και δεν απαντούσαν στα τηλέφωνα
Στη συνέχεια, υποστηρίζει ότι «η γυναίκα αυτή, τρεις μήνες που έμεινε στην Ελλάδα, παρόλο που είχα προσπαθήσει επανειλημμένα και εγώ η ίδια, δεν είχαν φροντίσει από την δομή, να επισκεφθεί έναν γιατρό. Στην αρχή της είχαν πει, ενώ ήμουν και εγώ η ίδια παρούσα, ότι θα φροντίσουν να της παρέχουν και γιατρούς και ό,τι εξετάσεις χρειαστεί και αν χρειαστεί να γεννήσει όσο ήταν εκεί θα το αναλάμβαναν εκείνοι, με δικά τους έξοδα. Από ένα σημείο και μετά η υπεύθυνη κοινωνική λειτουργός που θα φρόντιζε το θέμα, δεν απαντούσε στο τηλέφωνο. Αρχικά της έλεγαν ότι μπορούν να πάει σε κάποιο ιδιωτικό μαιευτήριο να κάνει εξετάσεις και να την δει γιατρός, μετά της είπαν ότι τελικά δεν συνεργάζονται με το συγκεκριμένο μαιευτήριο. Δεν άντεχε άλλο και ξεκίνησε να ψάχνει μόνη της να κλείσει ραντεβού σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο και λίγες μέρες πριν φύγει της είπαν ότι της έκλεισαν τελικά ραντεβού να πάει στους Γιατρούς του Κόσμου, αλλά η γυναίκα είχε κλείσει ήδη εισιτήρια για να γυρίσει στην Ουκρανία».
Εξαιτίας όλων αυτών των καταστάσεων πήρε την απόφαση να γυρίσει πίσω στην Ουκρανία.