Είναι αρκετά πρωινά εδώ και καιρό που κάτοικοι σε γειτονιές της Τούμπας ξυπνούν από τις δυνατές φωνές πουλιών, πουλιών που κράζουν δυνατά, συνεχώς, πολλές φορές ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας και φαίνεται πως τους τελευταίους μήνες φωλιάζουν πια στις ταράτσες των πολυκατοικιών.
Με έκπληξη οι περίοικοι διαπιστώνουν ότι δεν πρόκειται για περιστέρια ούτε για κουρούνες, που επίσης αυξάνονται και πληθύνονται στην πόλη. Είναι γλάροι, που ενώ θα τους περίμενε κανείς στην Καλαμαριά και στις περιοχές κοντά στη θάλασσα, αυτοί φαίνεται πως καθόλου δεν ενοχλούνται από το γκρίζο και το καυσαέριο πυκνοδομημένων γειτονιών, όπως αυτών στην Τούμπα. Το αντίθετο, μάλιστα. Φαίνεται να τις προτιμούν!
Εκεί, μάλιστα, που στην κυριολεξία φαίνεται να… αποθρασύνονται είναι στις γειτονιές όπου γίνεται λαϊκή αγορά. Όταν πια οι πάγκοι έχουν μαζευτεί και οι παραγωγοί φεύγουν, έρχεται η ώρα των γλάρων να αναλάβουν δράση και να “τσιμπήσουν” ό,τι σκουπίδι έχει απομείνει στην περιοχή. Κάποιοι μάλιστα τους έχουν δει να τρώνε και αποφάγια από… μπέργκερ, μπουγάτσες, ακόμη και πιτόγυρο!
Από σύμβολα της θάλασσας…
Γιατί, όμως, οι γλάροι, από σύμβολα της θάλασσας, χιλιοτραγουδισμένα, χιλιοφωτογραφημένα και χιλιοζωγραφισμένα πάντα με φόντο το απέραντο γαλάζιο, έγιναν ξαφνικά… αστοί και μάλιστα από τους πιο… φανατικούς;
Την απάντηση δίνει στο TheOpinion ο βιολόγος Μαρτίνος Γκαίτλιχ από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. “Πράγματι, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε και στην Ελλάδα γλάρους να φωλιάζουν στις ταράτσες πολυκατοικιών, σε περιοχές που απέχουν πολύ από την ακτογραμμή, εκεί όπου ο κόσμος περιμένει να τους δει. Το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί εδώ και κάποια χρόνια σε άλλες χώρες στην Ευρώπη, στην Ελλάδα αρχικά εμφανίστηκε στην Αλεξανδρούπολη και την Καβάλα, ενώ τελευταία το βλέπουμε και στα μεγάλα αστικά κέντρα, στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη. Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι αυτό που για μας τους ανθρώπους είναι μακριά, για τον γλάρο δεν είναι. Με το βλέμμα του γλάρου, αλλά και τις φτερούγες του, οι αποστάσεις εκμηδενίζονται. Γι’ αυτόν, η Τούμπα από τον Θερμαϊκό δεν είναι κάποια μεγάλη απόσταση”, λέει ο κ. Γκαίτλιχ.
Οι γλάροι που φαίνεται πλέον πως έχουν μετατρέψει σε… αποικίες τους τις ταράτσες των πολυκατοικιών στην Τούμπα αλλά και σε άλλες περιοχές της Θεσσαλονίκης ανήκουν στο είδος που λέγεται “ασημόγλαρος της Μεσογείου”, ένα είδος ιδιαίτερα προσαρμοστικό, με δυνατή όσφρηση που τους βοηθά να εντοπίζουν εύκολα τροφή.
… κυνηγοί σκουπιδιών
“Το είδος αυτό επωφελείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα”, εξηγεί στο TheOpinion ο κ. Γκαίτλιχ. “Τρέφεται με οτιδήποτε και για τον λόγο αυτό εκμεταλλεύεται τα σκουπίδια που παράγουν οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Θα τον δούμε πίσω από τα τρακτέρ που οργώνουν τη γη να ρίχνεται στο οργωμένο χώμα καθώς βγαίνουν στην επιφάνεια σκουλήκια. Θα τον δούμε πίσω από τα καράβια να περιμένουν την τροφή που ρίχνουν οι άνθρωποι. Θα τον δούμε σε μεγάλους πληθυσμούς και στους σκουπιδότοπους, στους σκουπιδότοπους που υπάρχουν ακόμη αν και δεν θα έπρεπε”, προσθέτει.
“Με τι ταχύτητα πολλαπλασιάζονται;”, ρωτάμε τον κ. Γκαίτλιχ. Υπάρχει περίπτωση ο… Χίτσκοκ να δικαιωθεί; “Ο ασημόγλαρος πράγματι παρουσιάζει μια πληθυσμιακή έξαρση, που είναι σταδιακή, είναι αποτέλεσμα δεκαετιών. Ο πληθυσμός τους δεν έχει αυξηθεί από τον έναν χρόνο στον άλλο τόσο θεαματικά. Ωστόσο, επειδή είναι ένα είδος που επωφελείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και είναι ιδιαίτερα προσαρμοστικό, θα πρέπει να το συνηθίσουμε και στις πόλεις μας”, τονίζει ο κ. Γκαίτλιχ.
Αντίστοιχη άλλωστε έξαρση εμφανίζουν τελευταία και οι κουρούνες, με αποτέλεσμα να “συναγωνίζονται” πλέον στα ίσα τα θρυλικά περιστέρια της Θεσσαλονίκης.