Έως τα τέλη του έτους αναμένεται η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του πρώην εργοστασίου της ΑΓΝΟ στη Σταυρούπολη.
Ο Δήμος Παύλου Μελά βρέθηκε να διεκδικεί τον χώρο των 16 στρεμμάτων, αν και αρχικά αυτός ανήκε στο ελληνικό δημόσιο, αλλά εν συνεχεία παραχωρήθηκε στην πρώην ΑΓΝΟ για το εργοστάσιο επεξεργασίας γάλακτος.
Πρόκειται για ένα χώρο εγκαταλελειμμένο από το 1992, χρονιά κατά την οποία η άλλοτε Ελληνική Βιομηχανία Γάλακτος ΑΓΝΟ μεταγκαταστάθηκε στην περιοχή του Λαγκαδά, με αποτέλεσμα σήμερα το σημείο να έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο και να αποτελεί εστία μόλυνσης.
Χώρος πρασίνου ό,τι κι αν γίνει
Η τελευταία – θετική για την περιοχή – εξέλιξη ήρθε την Παρασκευή με τη δημοσίευση σε ΦΕΚ της έγκρισης να τροποποιηθεί το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και να χαρακτηριστεί χωρος πρασίνου το συγκεκριμένο οικόπεδο. Όπως εξηγούν στο TheOpinion, άνθρωποι των υπηρεσιών Πολεοδομίας, αυτό πρακτικά σημαίνει πως ό,τι και να γίνει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ανεξαρτήτως δηλαδή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, ο χώρος πλέον έχει χαρακτηριστεί χώρος πρασίνου και μπαίνει “φραγμός” στις ορέξεις κάποιων για ανέγερση κτηρίων στο σημείο.
“Για το δήμο είναι μια αποκατάσταση της τάξης, καθώς ο χώρος είχε χαρακτηριστεί εξαρχής για πράσινο, ωστόσο στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) ήταν αναγραμμένος ως χώρος για κεντρικές λειτουργίες της πόλης, χωρίς όμως ισοζύγιο, δηλαδή άνευ ανταλλάγματος ή καλύτερη προέβλεπε ως ισοζύγιο χώρο πρασίνου επί της Λαγκαδά…”, τόνισε στο TheOpinion ο μέχρι πρότινος αντιδήμαρχος Πολεοδομίας στον Δήμο Παύλου Μελά και από το 1999 δημοτικός σύμβουλος στην περιοχή Κώστας Πάντσης.
Πώς, όμως, ένας χώρος που ανήκε στο Ελληνικό Δημόσιο να φτάνει να βρίσκεται σε χέρια ιδιωτών, χωρίς το δημόσιο να έχει κερδίσει ούτε ένα ευρώ; Πρόκειται για ένα λαμπρό παράδειγμα προς αποφυγή – και αναζήτησης ευθυνών – για όλη την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και για το ίδιο το κράτος, που τελικά δεν προασπίζεται πάντα το δημόσιο συμφέρον.
Κανείς δεν διεκδίκησε
Όπως εξηγεί ο κ. Πάντσης, το 1955 το τότε υπουργείο Γεωργίας παραχώρησε στον Αγελαδοτροφικό Συνεταιρισμό Θεσσαλονίκης “Άγιος Μόδεστος” (μετέπειτα γνωστό ως ΑΓΝΟ) έκταση περίπου 16 στρεμμάτων στην περιοχή της Σταυρούπολης, για τον σκοπό της ανέγερσης εγκαταστάσεων επεξεργασίας και παστερίωσης γάλακτος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 123 παρ. 1 και 2 και του 193 του Αγροτικού Κώδικα.
Οι ανεγερθείσες εγκαταστάσεις, πολλές από τις οποίες είναι αυθαίρετες, χρησιμοποιούνται για το σκοπό της παραχώρησης και λειτουργούν μέχρι περίπου το έτος 1992, όταν η “ΑΓΝΟ” μετεγκαθίσταται στον Λαγκαδά. Έτσι, αφού ο λόγος της αρχικής παραχώρησης (εγκαταστάσεις επεξεργασίας γάλακτος) έπαψε να υπάρχει, ο χώρος θα έπρεπε -βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας -να επιστραφεί στο ελληνικό Δημόσιο και συγκεκριμένα στο υπουργείο Γεωργίας. Επειδή δε ήταν χαρακτηρισμένος ως κοινόχρηστος χώρος (από το 1972), θα μπορούσε να μεταβιβαστεί στον δήμο για τη βελτίωση των όρων διαβίωσης των κατοίκων της περιοχής και όλου του τότε δήμου Σταυρούπολης.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αντίθετα, η έκταση και οι κτιριακές της εγκαταστάσεις εισάγονται στο αποθεματικό του Συνεταιρισμού, υποθηκεύονται και τίθενται στην εκκαθάριση αυτού όταν η “ΑΓΝΟ” πτωχεύει. Ακολουθεί μεταβίβαση στην εκκαθαρίστρια “Αγροτική Τράπεζα”, έπειτα σε ανώνυμη εταιρία της ίδιας και καταλήγει μετά από πώληση, σε ιδιώτες!
“Αυτός ο χώρος ανήκει στο δημόσιο. Μετά το 1992, όταν μεταγκαταστάθηκε η ΑΓΝΟ, έπρεπε να επιστρέψουν στο ελληνικό δημόσιο. Δυστυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Φτάσαμε η έκταση να μεταβιβαστεί σε ιδιώτη με βάση νόμο που προέβλεπε ότι η έκταση μπορεί να μεταβιβαστεί σε εταιρία, αν αυτή έχει λειτουργήσει εκεί αδιάλειπτα επί 20 χρόνια. Ωστόσο, η μεταβίβαση αυτή γίνεται μόνο για τον σκοπό λειτουργίας της εταιρίας και όχι για ανέγερση οικοδομών… “, προσθέτει ο κ. Πάντσης, που αναμένει – όπως και όλη η περιοχή – την απόφαση του ΣτΕ για να ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς της έκτασης που κάποτε ανήκε στο Δημόσιο.