Άρθρο του Γιώργου Δημαρέλου
Είναι πολύ εύκολο να βασιστείς πάνω στο τραγικό περιστατικό που συνέβη στην παιδική χαρά του Δήμου Θεσσαλονίκης για να κατακρίνεις πρόσωπα και πράγματα και να ζητήσεις παραιτήσεις. Μόνο που η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με υπευθυνότητα λόγων και πράξεων και καταγραφή των πραγματικών συνθηκών.
Ακόμα και το ισχύον νομικό πλαίσιο δεν είναι ξεκάθαρο για το τι ακριβώς συνιστά αμέλεια εκ μέρους μία υπηρεσίας ή ενός Αντιδημάρχου ή Δημάρχου για τέτοια περιστατικά. Να τα πάρουμε όμως λίγο με τη σειρά.
Για να λειτουργήσει μία παιδική χαρά θα πρέπει να περάσει από μία διαδικασία πιστοποίησης. Αυτή είναι μία διαδικασία που ελέγχει το αν πληρούνται οι προϋποθέσεις ασφαλούς λειτουργίας και περιλαμβάνει παραμέτρους όπως π.χ. περίφραξη, λειτουργία βρύσης, ωράριο λειτουργίας, φωτισμός, γειτνίαση με οδούς μεγάλης ταχύτητας, ύπαρξη πιστοποιητικών ISO για τα παιχνίδια που τοποθετούνται κ.ο.κ. Η πιστοποίηση συνήθως γίνεται από ειδική επιτροπή που ορίζεται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση και έχει διετή διάρκεια. Στο τέλος αυτής της περιόδου, επαναλαμβάνεται ο έλεγχος της πιστοποίησης για τα επόμενα δύο χρόνια. Αυτό είναι το νομικό κομμάτι, αυτό ισχύει βάσει νόμου, μέσες άκρες.
Από εκεί και πέρα, επαφίεται στον κάθε Δήμο να έχει ένα εσωτερικό πλάνο συντηρήσεων, το οποίο θα του επιτρέπει να έχει μία πλήρη εικόνα της κατάστασης των παιδικών χαρών και να επεμβαίνει όπου κρίνεται απαραίτητο. Ο Δήμος Νέαπολης Συκεών, ας πούμε, για τις 50 παιδικές χαρές που διαθέτει και επειδή δεν έχει το στελεχιακό δυναμικό για να ανταποκριθεί επιμελώς ενδοϋπηρεσιακά για το θέμα, έχει μία διετούς διάρκειας εργολαβία, όπου μηνιαίως γίνεται έλεγχος στις παιδικές χαρές και εφόσον υπάρχουν θέματα, γίνεται και συντήρηση των παιδικών χαρών. Η δαπάνη ξεπερνάει τις 150.000 Ευρώ.
Για να λέμε όμως και τα πράγματα με το όνομα τους, υπάρχει και ένα σοβαρό θέμα που αντιμετωπίζουμε σχεδόν στο σύνολο της καθημερινότητάς μας που έχει να κάνει με τους βανδαλισμούς. Ακόμα και αν οι έλεγχοι και οι συντηρήσεις γίνονται σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα, τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει ένα βράδυ ένας βανδαλισμός, που θα οδηγήσει σε ένα σοβαρό τραυματισμό την επόμενη μέρα.
Επομένως, για να είμαστε δίκαιοι και για να ξέρουμε τι λέμε, υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που κατά την άποψη μου πρέπει να απαντηθούν. Πρώτον, αν έχει υπάρξει πιστοποίηση, κατά το νόμο, της λειτουργίας των παιδικών χαρών. Δεύτερον, ποιο είναι το εσωτερικό πλάνο του Δήμου για τις συντηρήσεις των παιδικών χαρών. Τρίτον, αν υπήρξε ειδοποίηση από δημότες σε πρότερο χρόνο για τυχόν βλάβες παιχνιδιών στη συγκεκριμένη παιδική χαρά. Αν σε αυτά τα ερωτήματα, οι απαντήσεις είναι τέτοιες που (υποκειμενικά έστω) αποδεικνύουν ότι υπάρχει ένα πλάνο διαχείρισης των παιδικών χαρών, τότε νομίζω ότι το να ζητάμε κεφάλια επί πίνακα είναι άδικο. Θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι τέτοια περιστατικά μπορούν να συμβούν και στους καλύτερους. Θα πρέπει όμως να αποδειχθεί, ότι ο Δήμος έχει κάνει ό,τι πρέπει προκειμένου να περιορίσει στο ελάχιστο την πιθανότητα να συμβούν.
* Ο Γιώργος Δημαρέλος είναι συγκοινωνιολόγος, πρώην αντιδήμαρχος στον Δήμο Θεσσαλονίκης.
