Το Kapani Project 2023 ανοίγει τις «πύλες» του σήμερα Σάββατο, 30 Σεπτεμβρίου, για μια διήμερη γιορτή γεμάτη εμπνευσμένες μουσικές, ανήσυχες κι αφυπνιστικές performances και πεντανόστιμες γεύσεις που καλωσορίζουν τη νέα ταυτότητα της αγοράς.
Η αγάπη τους για τη μουσική και το δημοτικό στοιχείο ένωσε τον Άλεξ, τη Ζωή και την Όλγα για να μπορούμε να κάνουμε λόγο, σήμερα, για τους Argalios. «Πολλά διαφορετικά μουσικά χρώματα, μπορούν να συνθέσουν ένα “υφαντό”», εξηγεί ο Άλεξ Ιωσηφίδης στο TheOpinion.
Κι αν δεν τους «πήρε το αυτί σας» στην πρώτη τους εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του Anopolis World Music Festival, το μουσικό σχήμα -ορμώμενο από τη Βέροια- έρχεται να δώσει και πάλι το «παρών» στην πόλη, στο Kapani Project 2023.
Άλεξ, σύστησέ μας τους Argalios. Ποιοι είστε; Τι μουσική κάνετε;
Το σχήμα προέκυψε από τρεις φίλους, μέσα στην καραντίνα, που είχαν ανάγκη να παίξουν μουσική την περίοδο που βρέθηκαν χωρίς δουλειές. Και οι τρεις από διαφορετικά μουσικά background.
Ενώ κανείς δεν είχε σχέση με το παραδοσιακό τραγούδι, κάπως συναντηθήκαμε όλοι σ’ αυτό. Ήταν, έτσι, ένας κοινός τόπος πάνω στον οποίο μας έβγαιναν ιδέες, μας άρεζε να δοκιμαζόμαστε σε αυτό το είδος μουσικής.
Αργότερα, το ένα από τα τρία μέλη δεν μπορούσε να συνεχίσει λόγω οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ωστόσο, εξακολουθούμε να παραμένουμε τρία άτομα· απ’ τον Απρίλιο παίζουμε με την Όλγα Αλεξίου, που είναι στο νταούλι. Τη Ζωή Μάντζου, που είναι στο τραγούδι. Κι εμένα, που είμαι στο πιάνο.
Στη φιλοσοφία μας είναι να παίζουμε σε κάθε συναυλία με κάποιον άλλον quest. Με εξαίρεση το Κapani Project, καθώς αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε τον κορμό του σχήματος, τον πυρήνα.
Ως συγκρότημα διατηρείτε στοιχεία παραδοσιακά, αλλά όχι με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει…
Ναι, σε καμία περίπτωση. Ούτε προσπαθούμε να παίξουμε παραδοσιακή μουσική. Η ιδέα είναι ότι, τη δημοτική μουσική, επειδή είναι μια μουσική με σχετικά απλές δομές, επαναλαμβανόμενα μοτίβα, μπορεί να την παίξει οποιοσδήποτε. Θεωρούμε ότι ο καθένας μπορεί να μπει μέσα σε ένα τραγούδι παραδοσιακό και να αφήσει κάτι. Είναι, δηλαδή, μια μουσική που δέχεται κάθε είδους χρώματα.
Παράλληλα, εμείς προσπαθούμε να παίξουμε κάτι που είναι δικό μας. Θέλουμε να εκφράσουμε τη δική μας, προσωπική φωνή με πλατφόρμα την παραδοσιακή μουσική. Σαν αφορμή κρατάμε ένα τραγούδι που μας αρέσει, είτε για τον στίχο είτε για τη μελωδία είτε για την ιστορία του, και περιεργαζόμαστε τις δικές μας φωνές πάνω σ’ αυτό.
Έχετε δικά σας τραγούδια; Δική σας δισκογραφία;
Δικά μας δικά μας, όχι. Θεωρούμε κάπως δικές μας τις ενορχηστρώσεις που κάνουμε πάνω στα δημοτικά. Για την ώρα παραμένει έτσι το concept· παίρνουμε, δηλαδή, ένα υπαρκτό κομμάτι το οποίο έχει αφήσει πίσω άγνωστος δημιουργός –είναι κάτι που γεννήθηκε από τον δήμο, από τον λαό- και φτιάχνουμε κάτι δικό μας πάνω σε αυτό. Κυκλοφορούν κάποιες στουντιακές ηχογραφήσεις και από live. Υπάρχουν σε όλα τα media ανεβασμένα κομμάτια, κάποιες συλλογές που κάναμε.
Και περιμένουμε τρεις καινούριες ηχογραφήσεις να δημοσιευθούν μέσα στο φθινόπωρο. Είναι ένα live session, δηλαδή μια ζωντανή ηχογράφηση που κάναμε τον Ιούλιο, όπου καλέσαμε τρεις διαφορετικούς μουσικούς για να γράψουμε τρία διαφορετικά κομμάτια.
Σπούδασες κι έζησες έξω Άλεξ, στην Αγγλία. Ωστόσο, γύρισες πίσω στην Ελλάδα…
Έχω δέσιμο με την Ελλάδα. Μου αρέσουν οι άνθρωποί της. Μου αρέσουν η ιστορία της, το φαγητό, ο αέρας. Θα επιμείνω, όμως, στους ανθρώπους.
Στο Λονδίνο ένιωθα ότι ήταν πολύ μηχανικής σκέψεως οι άνθρωποι. Όλα έπρεπε να γίνονται τυπικά. Σαν να φοράνε όλοι μια μάσκα. Κανείς δεν «ανοίγεται», δεν δείχνει τον αληθινό του εαυτό. Λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργήσει ως σωστός, καλός πολίτης. Τουλάχιστον αυτήν ήταν η δική μου εμπειρία.
Είχα δουλειές που ήταν, φαινομενικά, πολύ καλές και εύκολες. Δεν μου άρεζαν καθόλου, γιατί ένιωθα… Ας πούμε, μπορεί να έπαιζα σε ένα πολυτελές εστιατόριο και να ένιωθα ότι αυτό πάει χαμένο· ότι έπαιζα, δηλαδή, για κάποιους snob που δεν θα παρατηρούσαν καν ότι υπάρχει ένα πιάνο στον χώρο. Είχα αρκετά αυτήν την αίσθηση πάνω.
Από τότε ήθελα, είχα οραματιστεί να φτιάξω ένα σχήμα. Κι έψαχνα γύρω στα έξι, επτά άτομα. Θεωρούσα ότι οι συμφοιτητές μου, ας πούμε, που ήξερα από τη σχολή, ήταν όλοι «βολεμένοι» με δουλειές. Αλλά δεν ήξερα σχεδόν κανέναν που να είναι ευχαριστημένος. Οπότε, σκέφτηκα να κάνουμε ένα σχήμα που να έχει αυτόν τον σκοπό: να φτιάχνουμε μουσική δική μας, να εκφραζόμαστε, να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Κι ας είναι για «φιλανθρωπικούς» σκοπούς, γιατί θα ήταν ένα ξέχωρο project με αυτοσκοπό τη μουσική.
Για έναν χρόνο που έψαχνα άτομα να στήσω αυτό το σχήμα, δεν μπορούσα να βρω. Μου έρχονταν απαντήσεις στην πρότασή μου του τύπου: «Πόσο θα πληρώνονται οι πρόβες;», «Πόσο θα πληρώνονται οι παραστάσεις;», «Θα καλύπτονται τα μεταφορικά;». Μετά άρχισα να ψάχνω και σε άλλες, παρεμφερείς σχολές και είχα τις ίδιες απαντήσεις. Αναρωτιόμουν, είναι δυνατόν να μην θέλει να παίξει κανείς μουσική απλώς για να παίξει;
Και γυρνώντας στην Ελλάδα, μου ζητήθηκε, την πρώτη χρονιά, να αναλάβω μία ερασιτεχνική χορωδία από έναν πολιτιστικό σύλλογο (Π.Γ.Σ. «Ο Προμηθέας») στη Βέροια. Στο τέλος της χρονιάς ήθελα να κάνω μια συναυλία πιο grande, έτσι να φέρω και μια μικρή ορχήστρα. Σκέφτηκα εννιά όργανα που ήθελα για την ενορχήστρωση, για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, κι άρχισα να παίρνω τηλέφωνο γνωστούς. Τα πρώτα εννιά άτομα που πήρα, δέχτηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη, ενώ ήταν μια παράσταση χωρίς απολαβές. Με συγκίνησε πάρα πολύ! Νομίζω ότι, αυτό, εκφράζει ένα γενικότερο πλαίσιο, ας πούμε, για το οποίο θέλω να βρίσκομαι στην Ελλάδα. Είμαστε πιο «ανοιχτοί», πιο φιλότιμοι, πιο εύκολα θα βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο. Σκεφτόμαστε αλλιώς!
Οπότε ναι, θέλω να μένω εδώ. Αν και είναι μια πολύ δύσκολη χώρα για τη μουσική και για τις τέχνες γενικότερα. Υπάρχει πολλές φορές η σκέψη του «Τι κάνεις εδώ και δεν σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις αυτό που θα μπορούσες, άμα ήσουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα;». Ωστόσο δεν θέλω με τίποτα να φύγω, θέλω να το παλέψω.
Μουσικά, με τι άλλο ασχολείσαι;
Ασχολούμαι αρκετά με θέατρο. Θα γράψω μουσική για παραστάσεις ή θα παίξω ζωντανά μουσική για να πλαισιώσω μια παράσταση. Κάνω μαθήματα μουσικής, αυτοσχεδιασμούς μουσικής αντίληψης. Προσπαθώ να προωθήσω την ιδέα ότι η μουσική είναι κάτι πάρα πολύ εύκολο, προσβάσιμη σε όλους και ο καθένας μπορεί να παίξει.
Πληροφορίες
Kapani Project 2023
Αγορά Καπάνι
Σάββατο, 30 Σεπτεμβρίου & Κυριακή, 01 Οκτωβρίου
Είσοδος ελεύθερη
Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα, εδώ
Το φετινό Kapani Project τελείται υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και υποστηρίζεται από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, τον Οργανισμό Τουρισμού Θεσσαλονίκης και τον Σύλλογο Επαγγελματιών Ιστορικού Κέντρου.
