Η πρωτότυπη δραματουργία «Μηχανή Κάφκα», βασισμένη στη «Σωφρονιστική Αποικία» του γερμανόφωνου πεζογράφου, ανεβαίνει από την Ομάδα Θέατρο Πρόταση στο Goethe-Institut Thessaloniki, έως τις 8 Μαρτίου.
Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από τον θάνατο του Φραντς Κάφκα και η Ομάδα Θέατρο Πρόταση τιμά τη μνήμη του λογοτέχνη με δύο παραγωγές: «Γράμμα στον πατέρα» και «Μηχανή Κάφκα», οι οποίες φιλοξενούνται στο Goethe-Institut Thessaloniki.
Η Χαρά Σβάνου είναι ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Θέατρο Πρόταση κι εκ των συντελεστών της παράστασης «Μηχανή Κάφκα». Όπως επισημαίνει στο TheOpinion, αγαπά να καταπιάνεται με κείμενα περισσότερο πολιτικά και «αφαιρετικά»· εκεί όπου, το σώμα, αντιλαμβάνεται τις «δονήσεις».
Και συνιστά στου θεατές να είναι «ανοιχτοί» σε αυτό που πρόκειται να τους συμβεί. «Δημιουργούμε μια τέτοια συνθήκη κι εμπειρία που, το μόνο που πρέπει να κάνει κάποιος, είναι να πάρει δύο λεπτά πριν μπει στον χώρο κι απλώς να αφήσει να του συμβούν πράγματα».
Χαρά, πώς προέκυψε η καλλιτεχνική εμπλοκή σου με την Ομάδα Θέατρο Πρόταση;
Με τον Στέλιο τον Βραχνή και τον Πάνο τον Αναγνωστόπουλο ήμασταν στην ίδια δραματική σχολή, του Ανδρέα Βουτσινά, σε διαφορετικά τμήματα.
Οι δυο τους συνεργάζονταν ήδη στην παράσταση «Γράμμα στον πατέρα». Όταν, λοιπόν, ο Στέλιος αποφάσισε να κάνει το πρώτο του εργαστήρι, ο Πάνος, με τον οποίο γνωριζόμασταν, με προσκάλεσε σε αυτό. Κι εγώ ανταποκρίθηκα.
Κάναμε την παράσταση «Πεθαίνω Σαν Χώρα», οι πρόβες της οποίας πραγματοποιήθηκαν στην Αιανή Κοζάνης. Και, κάπως έτσι, αποφασίσαμε να μετασχηματίσουμε το Θέατρο Πρόταση σε εταιρεία και ομάδα, ώστε να υλοποιήσουμε τις δικές μας παραγωγές.
Βασικά μέλη της, επομένως, είστε εσείς οι τρεις;
Εμείς οι τρεις, ο Κωνσταντίνος ο Αβράμης και η Κατερίνα η Κασελίμη. Όλοι μαζί βρεθήκαμε στην Κοζάνη, τότε, κι έτσι ξεκινήσαμε.
Ποιος είναι από την Κοζάνη και συσπειρωθήκατε θεατρικά εκεί;
Κανένας. Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κοζάνης μας έκανε την τιμή να συνεργαστούμε. Το Θέατρο Πρόταση έχει μια ιδιαίτερη αγάπη στους μη θεατρικούς χώρους.
Κάθε χώρος φέρει τη δική του ιστορία. Οπότε, όταν πας εσύ σε έναν μη θεατρικό χώρο, καλείσαι να ακούσεις τη δραματουργία του, αυτό που σου «προστάζει». Φέρει, από μόνος του, άλλη μνήμη.
Να υποθέσω, δηλαδή, ότι η συνεργασία με το Goethe-Institut αναπτύχθηκε εξαιτίας της επιλογής εναλλακτικών χώρων και της ενασχόλησης της Ομάδας με τη Γερμανική λογοτεχνία;
Ναι. Το σκεφτήκαμε, γιατί ασχολούμαστε αρκετά με τη γερμανική σχολή συγγραφέων. Κι η αλήθεια είναι ότι, οι άνθρωποι του Goethe, μας «αγκάλιασαν» πάρα πολύ. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ ζεστή. Ήταν η τέλεια ευκαιρία για να γίνει αυτή η γειτνίαση.
Την πρώτη χρονιά της «Μηχανής», μάλιστα, επειδή είναι τέτοια η δομή του έργου, με το που μπήκαμε στον χώρο όπου θα γινόταν η παράσταση, καταλάβαμε ότι «εδώ είμαστε».
Μίλησέ μας, λοιπόν, για τη «Μηχανή Κάφκα», τόσο ως προς την πολιτική σημασία του έργου όσο κι ως προς τις αλληγορικές ερμηνείες που ενέχει.
Το έργο από μόνο του, «Η Σωφρονιστική Αποικία» στο οποίο και βασιστήκαμε, είναι πάρα πολύ πολιτικό. Ο Κάφκα δεν έγραψε ένα τέλος. Επομένως, ήταν πολύ σημαντικό για εμάς ποιο θα διαλέγαμε. Η πολιτική πράξη αυτού του έργου έγκειται στο τέλος, που θα επιλέξεις.
Πολιτικό θεωρώ οτιδήποτε γίνεται κι έχει από πίσω τη γνώση του τι συμβαίνει στην κοινωνία αυτήν τη στιγμή. Όσο λαμβάνουμε υπόψη μας τα γεγονότα, αυτό που θα παράξουμε θα είναι πολιτική.
Για ‘μένα, όμως, δεν είναι εκεί το ζήτημα. Αυτό που μας συνδέει τόσο βαθιά με τον Κάφκα, ως ομάδα, είναι το γεγονός ότι, ο ίδιος, βαλλόταν από παντού κι είχε μια τεράστια ευαισθησία απέναντι σε ό, τι γινόταν γύρω του. Οπότε, νομίζω ότι αυτός είναι ο πυρήνας.
Ο Κάφκα είχε, άλλωστε, μια δική του αισθητική στην αποτύπωση όσων τον προβλημάτιζαν…
Γι’ αυτό, κιόλας, το τέλος που επιλέξαμε, έχει να κάνει με…ζώο. Αναφέρεται στον κατάδικο και στον στρατιώτη ως «ζώα».
Σχετικά με τις αλληγορικές ερμηνείες που με ρώτησες, το μηχάνημα του σωφρονισμού το οποίο, στην ουσία, κάνει δερματοστιξία κι αυτό, πια, λέγεται «τατουάζ» κι έχει γίνει αισθητική, είναι μια όμορφη παρατήρηση…
Σε ό, τι έγραψε ο Κάφκα, είναι πολύ σημερινός. Λες κι έγραψε ένα έργο χθες, για να το πάρουμε και να το παίξουμε σήμερα.
Πληροφορίες
«Μηχανή Κάφκα»
Βασισμένο στη «Σωφρονιστική Αποικία» του Κάφκα
Goethe-Institut Thessaloniki (Λεωφ. Βασιλίσσης Όλγας 66)
Ημέρες και ώρες παραστάσεων (έως τις 8 Μαρτίου): κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.00
Εισιτήρια: 13€ κανονικό, 10€ φοιτητών – ανέργων – ΑμεΑ – πολυτέκνων – όσων κατέχουν θεατρική ατέλεια – ομαδικό άνω των 6 ατόμων
Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: more.com
Κρατήσεις στα τηλέφωνα: 697 062 3600, 694 915 0750
Διάρκεια: 65’
Συντελεστές
Διασκευή – Δραματουργία: Κωνσταντίνος Αβράμης
Σκηνοθεσία – Σύλληψη: Στέλιος Βραχνής
Φωτισμοί: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Μουσική: Άρης Παραπούρας
Φωτογραφίες: Απόστολος Λινάρδος
Παραγωγή: ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΤΑΣΗ
Επικοινωνία – Δημόσιες Σχέσεις: Μαρία Τότσκα
Διεύθυνση παραγωγής: Παύλος Παυλίδης
Ερμηνεύουν
Πάνος Αναγνωστόπουλος
Στέφανος Ζγούρι
Κατερίνα Φωτιάδου
Χαρά Σβάνου
Μαίρη Λιόλιου