Το λαϊκό παραμύθι για την αγάπη και την αφοσίωση «Ο Σιμιγδαλένιος» του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου, έρχεται, από τον Μικρό Βορρά, στο Θέατρο Αμαλία και για κάθε Κυριακή του Μαρτίου, υπό τη σκηνοθετική ματιά του Ανδρέα Παράσχου.
Ο Ανδρέας Παράσχος, ενεργό μέλος του Μικρού Βορρά, μοιράζει την επαγγελματική του ζωή μεταξύ της υποκριτικής και της σκηνοθεσίας.
Ο ίδιος, βέβαια, έχει συγκροτήσει και τη δική του θεατρική ομάδα, «Bloom Theater Group», η οποία συμμετέχει στο πρόγραμμα της «Ανοιχτής Θεατρικής Σκηνής της Πόλης 2023», στο Θέατρο Άνετον, με μια παράσταση που σχετίζεται με την έννοια του γλεντιού και της εορτής.
Παράλληλα, τον Ιούνιο, θα έχουμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε σε μία και μόνη χορευτική παράσταση, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, κι η οποία αφορά στο Ολοκαύτωμα.
Ανδρέα, υπό το σκηνοθετικό σου πρίσμα, έρχεσαι να μας συστήσεις τον «Σιμιγδαλένιο».
Είναι ένα παραμύθι το οποίο διαδόθηκε μέσω της λαϊκής παράδοσης, αυτό που λέμε από στόμα σε στόμα. Έχει όλα τα στοιχεία της προφορικότητας. Στο θέατρο είναι ένα πολύ γνωστό παραμύθι, έχει παίξει και σε Εθνικό και σε Κρατικό. Και θελήσαμε κι εμείς να το «διαδώσουμε» λίγο παραπάνω.
Πριν κάποια χρόνια, ο συγγραφέας του παραμυθιού, Αλέξανδρος Αδαμόπουλος, έκανε αυτήν τη θεατρική διασκευή με τους τότε μαθητές του. Πήραν το λαϊκό παραμύθι κι άρχισαν να αυτοσχεδιάζουν, να γράφουν πάνω σε αυτό ιδέες και του έδωσαν, έτσι, μια θεατρική μορφή.
Θα έλεγες ότι είναι ένα παραμύθι περισσότερο για μικρούς ή και για…μεγάλους;
Αυτό το έργο μιλάει για την αγάπη και την αφοσίωση. Πώς συμπεριφερόμαστε και, εν τέλει, πώς, μέσα από την αγάπη, ωριμάζουμε και βλέπουμε κάποια πράγματα διαφορετικά.
Είναι ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους. Και νομίζω αυτό είναι και το «στοίχημα». Πρόκειται για μία παράσταση επικεντρωμένη στα παιδιά, αλλά κι εμείς, σαν λίγο μεγαλύτερα παιδιά, θέλουμε να ξαναδούμε την αγάπη. Τι λάθος μπορεί να κάνουμε απέναντι στους ανθρώπους που αγαπάμε; Και λίγο να τους συμπεριφερθούμε πιο όμορφα και με μια πιο ουσιαστική αγάπη.
Βρίσκονται επί σκηνής τρεις ηθοποιοί που κάνουν πολλούς ρόλους όπως καταλαβαίνεις, έχουν τους κεντρικούς, αλλά όλη τη δραματουργία της παράστασης την κάνουν, στην ουσία, οι τρεις σουπερ-γιαγιάδες. Θέλαμε να κρατήσουμε αυτό το στοιχείο, του πώς η γιαγιά μάς έλεγε κάποτε παραμύθι. Οπότε, όλη η αφήγηση στην παράσταση, ξεκινάει και τελειώνει με αυτές τις αγαπημένες γιαγιάδες, που ξετυλίγουν όλο το νήμα της ιστορίας.
Έτσι κι αλλιώς μιλάμε για δύο Βασίλεια, το Α’ και το Β’, όπου μαλώνουν για τον Σιμιγδαλένιο. Και μέσα σε αυτά τα Βασίλεια υπάρχουν οι γιαγιάδες. Κι έτσι πήραμε αυτό ως αφορμή και όλη την παράσταση την αφηγούνται οι γιαγιάδες.
Ποιο ήταν το στοιχείο που σε «κέρδισε» και σε παρακίνησε να ασχοληθείς με τον «Σιμιγδαλένιο»;
Μιλάει για την αγάπη. Κι επειδή κι εγώ σαν παιδί, φοιτητής και τώρα ως πιο ώριμο άτομο, κάθε φορά λειτουργώ διαφορετικά σε αυτό το πλαίσιο και συμπεριφέρομαι και, όντως, ωριμάζω, ήταν κι αυτό που με άγγιξε.
Ως σκηνοθέτης αλλά και όλοι οι συντελεστές, μιλάμε σε μικρά παιδιά για την αγάπη. Που συνήθως αυτό δεν γίνεται. Κι εμείς, ακόμα και οι γονείς πολλές φορές, έχουν μια «άμυνα» στο να μιλήσουν για την αγάπη και πόσο μάλλον για την ερωτική, σε τόσο μικρά παιδιά. Οπότε, βρήκαμε έναν όμορφο τρόπο και πιστεύω θα αγγίξουμε και τα παιδιά ως προς αυτό.
Πέρα από το κομμάτι της αγάπης, μέσα στο παραμύθι υπάρχει πάρα πολύ τραγούδι, πολλή κίνηση, πολύ χρώμα. Από την ανάγνωση και μόνον και από τον ρυθμό που έχει συγγραφικά το κείμενο, είναι πάρα πολύ ζωντανό, είπα ότι «Εδώ είμαστε».
Υπάρχουν και όλοι οι ήρωες των Βασιλείων. Ο μπαμπάς που θέλει να παντρέψει την κόρη, η κόρη που δεν θέλει να παντρευτεί κανέναν και δημιουργεί τον Σιμιγδαλένιο. Υπάρχει, δηλαδή, όλη αυτή η «λόξα» του Βασιλείου, που είναι πολύ αστείοι και κωμικοί χαρακτήρες.
Προσέγγισες, ενδεχομένως, την παράσταση ως κάτι που εσύ θα ήθελες να δεις όντας παιδί;
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Βέβαια, ασυναίσθητα, γίνεται αυτό. Γιατί κι εγώ, σαν παιδί αλλά κι ως πιο μεγάλος, βαριέμαι εύκολα. Οπότε μου αρέσει να βλέπω κάτι πολύ ζωντανό, πολύ χρωματιστό. Αλλά δεν νομίζω ότι έχει να κάνει τόσο με το «παιδί», είμαι έτσι ως άτομο.
Ωστόσο, πάντα βάζουμε το φίλτρο. Εννοείται ότι μιλάμε σε παιδιά, οπότε πρέπει να έχει πολύ ωραίες εικόνες, να έχει χρώματα, να είναι γρήγορος ο ρυθμός για να μην βαριούνται. Δεν είναι το φίλτρο του Ανδρέα που σκέφτεται σαν παιδί, είναι το φίλτρο του σκηνοθέτη.
Είναι ένα κείμενο που είναι σε ρίμα, έχει ομοιοκαταληξία. Έχει πολύ ενδιαφέρον αυτό στη μουσικότητα του λόγου. Μια εντελώς διαφορετική πράξη είναι η 4η πράξη, όπου η Βασιλοπούλα ψάχνοντας τον Σιμιγδαλένιο βρίσκεται στο Σύμπαν και συναντάει τον Ήλιο, τη Σελήνη και τα αστέρια. Κι είναι μια τελείως διαφορετική πράξη και συγγραφικά και σκηνοθετικά, με πάρα πολύ ωραία εικαστικά κι από τη σκηνογράφο, τη Μαρίνα Κωνσταντινίδου.
Πληροφορίες
«Ο Σιμιγδαλένιος»
Θέατρο Αμαλία (Αμαλίας 71, Θεσσαλονίκη)
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Από Κυριακή, 05 Μαρτίου, και κάθε Κυριακή του Μαρτίου στις 17.00
Τιμή εισιτηρίου: 10€
Προπώληση εισιτηρίων:
https://www.ticketservices.gr/event/o-simigdalenios-mikros-vorras/
Διάρκεια: 1 ώρα και 10 λεπτά
Πληροφορίες: 698 585 8932
Για παιδιά από 4 ετών
Συντελεστές
Συγγραφέας: Αλέξανδρος Αδαμόπουλος
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Παράσχος
Σκηνογραφία – ενδυματολογία: Μαρίνα Κωνσταντινίδου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Μιχάλης Τραχαλιός
Κινησιολογία – βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξία Μαϊκίδου-Πουτρίνο
Συνεργάτης στο διαδραστικό μέρος: Μελίνα Χατζηγεωργίου
Voice Over: Μάριος Β. Αποστολακούλης
Γραφιστικός σχεδιασμός: Ντόρη Λούκρη
Επικοινωνία: Λουκία Αργυριάδου
Παίζουν: Ανθούλα Αηδώνη, Κορίνα Κυρκίμη, Θανάσης Τζιντζιός
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Τάσος Ράτζος
Παραγωγή: ΜΙΚΡΟΣ ΒΟΡΡΑΣ