Σήμερα στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε μια μεγαλειώδης πορεία στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Την χαρακτηρίζω μεγαλειώδη γιατί υπήρχαν πάρα πολλοί λόγοι να φοβηθεί και να μην έρθει ο απλός κόσμος. Η κρίσιμη κατάσταση του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη που πυροβολήθηκε από αστυνομικό προχθές, έκανε την ατμόσφαιρα να μυρίζει μπαρούτι. Τα επεισόδια στο Ιπποκράτειο χθες και στα δικαστήρια σήμερα, μεγάλωναν τον φόβο την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός, προκλητικά, ανακοίνωνε οικονομική ενίσχυση 600 ευρώ στους αστυνομικούς. Αλλά ο κόσμος ήρθε στην πορεία. Ήταν εκεί. Στους δρόμους.
Στην πορεία της Θεσσαλονίκης, λοιπόν, που καλύψαμε εμείς στο opinion.gr, είδαμε τρεις διαφορετικούς κόσμους. Ασχετους μεταξύ τους. Τρία διαφορετικά σύμπαντα κυριολεκτικά.
Από τη μία το πλήθος της πορείας: Όμορφο, χαμογελαστό, γεμάτο ενέργεια. Φοιτητές, η πρωτοβουλία «Ζωντανή μαρτυρία», συλλογικότητες, απλός κόσμος. Με φωνή δυνατή, με συνθήματα ουσιαστικά και με διεκδικήσεις, έκαναν αυτό που έπρεπε για να διατηρηθεί στη μνήμη και στην καρδιά μας ο Αλέξης Γρηγορόπουλος.
Από την άλλη, βέβαια, σε μια γωνιά , ήταν η αστυνομία: ένστολοι των ΜΑΤ και ασφαλίτες. Δίπλα δίπλα με τους κλασικούς «περίεργους». Αυτούς που δεν ξέρεις από ποια μεριά είναι. Προκλητικά μαζί. Αχώριστοι. Τόσο προκλητικά που λες και το έκαναν επίτηδες για να στείλουν το μήνυμά τους. Αυτή η αστυνομία έχει «θέματα» και καλό είναι να τα δει σοβαρά, ειδικά οι επιτελείς της.
Και υπήρχε κι ένα τρίτο «σύμπαν», το πιο ασύνδετο από όλα, απόψε το βράδυ στους δρόμους της πόλης: αυτά τα παιδιά, ανήλικα τα πιο πολλά, που φρόντισαν να παίξουν το ίδιο πάλι «παιχνίδι της φωτιάς» με τις μολότοφ μεταξύ Ολυμπιάδος και Αποστόλου Παύλου στο τούρκικο προξενείο. Δεν ξέρω τι έχουν στο μυαλό τους αλλά μια χαρά τα κατάφεραν να δώσουν και άλλοθι και δικαιολογίες σε όσους επιζητούν τον κοινωνικό αυτοματισμό και επιχειρηματολογούν υπέρ της τάξης και της ασφάλειας.
Η βραδιά τελείωσε. Η πόλη ησυχάζει. Δεν άλλαξε ο κόσμος, δεν ήρθε καν κάποια καλή είδηση από το Ιπποκράτειο. Ο Αλέξης δε γυρίζει πίσω, ο Κώστας δίνει μια άνιση μάχη. Μακάρι οι επόμενες νύχτες να είναι πιο φωτεινές, Χριστουγεννιάτικες γιατί πολλή σκοτεινιά μαζεύτηκε και στους δρόμους και στις καρδιές μας.