Ο Κυριακός Μητσοτάκης ζήτησε «συγγνώμη», εκ μέρους όλων των κυβερνήσεων βέβαια, για το δυστύχημα των Τεμπών.
Παρ΄ότι καθυστέρησε χαρακτηριστικά με ένα μήνυμα στα social media είπε μία λέξη που στην Ελλάδα έχει μεγάλη ιστορία και απαιτεί ενσυναίσθηση. Μία λαϊκή παροιμία μάλιστα λέει πως «από τότε που βγήκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο». Ισχύει κάτι τέτοιο στην περίπτωσή μας; Ο λαός στους δρόμους και οι μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις δίνουν την απάντηση στο ερώτημα. Στην τελική ευθεία προς τις κάλπες μένει να φανεί το αποτύπωμα αυτής της λέξης, που μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγεται από τον Πρωθυπουργό την τελευταία διετία.
Η αρχή έγινε με τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης το 2021. Τότε η καταστολή ξεπέρασε τα όρια. Περίπου δύο χρόνια πίσω. Το ίδιο καλοκαίρι ήρθε η τεράστια καταστροφή στη Βόρεια Εύβοια. Εκεί (δίχως αέρα!) κάηκε ένας ανεκτίμητος φυσικός πλούτος. Τότε είχαμε μία δεύτερη «συγγνώμη». Ο κόσμος ξεχνάει όμως εύκολα. Έξι μήνες μετά ήρθε μία κακοκαιρία στην Αττική. Δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες οδηγοί εγκλωβίστηκαν και πέρασαν το βράδυ στα οχήματά τους μέσα στο κρύο. Και τότε η απάντηση ήταν μία «συγγνώμη». Στη συνέχεια όμως η κατάσταση κλιμακώθηκε …
Μετά την αποκάλυψη της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη, ο Κ.Μητσοτάκης είχε διαρρεύσει πως χρωστάει μία «συγγνώμη» στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, καθώς δε γνώριζε (αν το ήξερε δε θα το επέτρεπε είπε) … Δε γνώριζε επίσης μας είπε επίσης σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ.Οικονόμου τι συμβαίνει και στα τρένα. Ζήτησε λοιπόν μία ακόμα «συγγνώμη». Την πέμπτη κατά σειρά την τελευταία διετία. Το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο του Ευρωκοινοβουλίου με τις επιτροπές PEGΑ και LIBE να δηλώνουν επιεικώς τον προβληματισμό τους για την κατάσταση. Όταν τα πράγματα ζορίζουν ο κ.Μητσοτάκης βγαίνει από το κάδρο των ευθυνών, καθώς «δε γνωρίζει».
Ούτε για την έκθεση Τσιόδρα-Λύτρα (θάνατοι εκτός ΜΕΘ από κορονοϊό, ούτε για το σκάνδαλο Πάτση, ούτε για τη δράση Λιγνάδη νωρίτερα, ούτε, ούτε, ούτε) … Δε θα έπρεπε όμως να γνωρίζει μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης στον τόπο και λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές του 2023 που δε θα ήθελε σε καμία περίπτωση να είναι ότι το 1993 για τον πατέρα του; Η διάχυση των ευθυνών και η αποποίηση του κύριου μεριδίου είναι ο εύκολος τρόπος για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Πώς όμως σε αυτές τις συνθήκες μπορεί και πάλι η επικοινωνία να επικρατήσει της ουσίας;