Ένας Σύλλογος, -εργασιακό σωματείο- εκ προοιμίου έχει κοινωνικό πρόσωπο, διότι εξ ονόματος, αποτελεί συλλογικότητα ανθρώπων με κοινή επαγγελματική ιδιότητα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση ομότεχνων Μουσικών.
Είναι δεδομένο ότι η ανάγκη αλληλεγγύης και κοινής διεκδίκησης γεννούν την ενότητα. Κάπως έτσι το μακρινό 1922, η ορχήστρα που έπαιζε “υπό την σκιά της ακακίας” στον Λευκό Πύργο, ίδρυσε τον Σύλλογο Μουσικών Βορείου Θεσσαλονίκης, όπως αρχικά ήταν η ονομασία του “Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος”.
Βασική αρχή του καταστατικού η εργασιακή διεκδίκηση, η ίδρυση ταμείου αλληλοβοήθειας αλλά και η εξωστρέφεια, η παρέμβαση στην πολιτιστική ζωή της πόλης.
Στην πορεία των εκατό χρόνων αδιάλειπτης παρουσίας του στην πόλη, ο Σύλλογος πέρασε περιόδους μεγάλης ακμής αλλά και νηνεμίας…
Άξιο αναφοράς είναι το συσσίτιο που κατόρθωσε να εξασφαλίσει για τους μουσικούς στη διάρκεια της κατοχής, καθώς και παλικαρίσια στάση του τότε προέδρου, ο οποίος κατόρθωσε να πείσει τον Γερμανό διοικητή της πόλης να μην καταστρέψει τον ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης και τα μουσικά όργανα που βρίσκονταν μέσα κατά την αποχώρηση των Γερμανών.
Είναι άξιο αναφοράς επίσης, ότι τα γραφεία του δίπλα στον Λευκό Πύργο, στην οδό Φιλικής Εταιρείας είναι αγορασμένα από συναυλίες μελών του στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Αλλά ας έρθουμε στο σήμερα, στην σημερινή δράση, στην σημερινή προσφορά, όπως θέλουμε να πιστεύουμε του Σ.Μ.Β.Ε στην “οικογένεια” των μουσικών και στην κοινωνία της πόλης.
Τα τελευταία χρόνια η μουσικοί που παίζουν στο δρόμο μπήκαν στη καθημερινότητα της πόλης. Ήταν μια καινούργια τάση, αλλά και ανάγκη, η διοίκηση του Σ.Μ.Β.Ε, πολύ γρήγορα αντιλήφθηκε ότι το νομικό πλαίσιο ήταν ελλιπές. Η μουσική έκφραση στο δρόμο, βάσει ενός Μεταξικού νόμου του ’36 μεταφραζόταν σε επαιτεία.
Με συντεταγμένες κινήσεις και ερωτήσεις θεσμικά πάντα, μια μεγάλη νίκη ενός μικρού σωματείου έγινε πράξη, ο Σ.Μ.Β.Ε κατάφερε να καταργηθεί ο Νομός περί επαιτείας!
Η μακρά περίοδος υποχρεωτικής παύσης εργασίας μέσα στην πανδημία, ανέδειξε πληθώρα θεσμικών ελλειμμάτων από την πλευρά της πολιτείας. Για τους μουσικούς και για των καλλιτεχνικό κόσμο έφτασε να είναι σε πολλές περιπτώσεις καταστροφική. Για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε η ανάγκη ύπαρξης του Συλλόγου και το ποσό σημαντική είναι η επαφή και συνεργασία ανάμεσα στις συλλογικότητες ενεργών πολιτών.
Ο Σ.Μ.Β.Ε κατόρθωσε σε συνεργασία με το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Θεσσαλονίκης, όλοι οι καλλιτέχνες της πόλης, ανεξάρτητα αν ήταν μέλη σωματείων της ειδικότητας τους, να έχουν πρωτοβάθμια ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. Κάτι που για κάποιον που έχει μόνιμη εργασία φαίνεται απλό. Οι άνθρωποι που εργάζονται στο θέαμα-ακρόαμα όμως, πολύ δύσκολα συγκεντρώνουν τα απαιτούμενα ένσημα για την περίθαλψη τους και πολλοί βρέθηκαν ανασφάλιστοι μέσα στην πανδημία.
Μία ακόμα σημαντική πρωτοβουλία του Σ.Μ.Β.Ε. σε συνεργασία με το M-eating hub, ήταν η εβδομαδιαία διανομή τροφίμων σε περίπου εκατό οικογένειες για περίπου δέκα μήνες της πανδημία και της απαγόρευσης εργασίας…
Μια φορά την εβδομάδα, μέλη του Συλλόγου παραλάμβαναν από το M-eating hub, φρέσκα και συσκευασμένα τρόφιμα. Παράλληλα συγκέντρωναν τρόφιμα από δωρεές και αγόραζαν βασικά προϊόντα με χρήματα από το ταμείο αλληλοβοήθειας και δημιουργούσαν το “καλάθι της εβδομάδας”, η αξία του οποίου ξεπερνούσε τα 50€. Η διανομή γινόταν με ιδιαίτερη διακριτικότητα από τα γραφεία του Συλλόγου, αλλά ακόμα και με κατ’οικόν διανομή σε ηλικιωμένους ή αρρώστους.
Άξια λόγου είναι φυσικά και συνδικαλιστική δράση του Συλλόγου, που πρωτοστάτησε σε όλη την διάρκεια της πανδημίας στις διεκδικήσεις με καίριες παρεμβάσεις μέσω επιστολών και τηλεδιασκέψεων με τα αρμόδια υπουργεία, αλλά και με πρωτότυπες για τα Ελληνικά δεδομένα δράσεις και κινητοποιήσεις.
Σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Βασίλη Κατσίκη και ένα πλήθος τεχνικών, πραγματοποιήθηκε ένα μονόλεπτο βίντεο με τίτλο “η σιωπή των τεχνών”. Μουσικοί με όργανα, συντεταγμένα περικύκλωσαν τον Λευκό Πύργο, σε μια πρωτότυπη διαμαρτυρία που προκάλεσε τεράστια αίσθηση.
Η δεύτερη ακόμα μεγαλύτερη δράση η οποία επίσης γυρίστηκε σε βίντεο, ήταν το Flash mob στη πλατεία Αριστοτέλους με τίτλο “Give Art a chance”.
Περισσότεροι από 300 Μουσικοί, εμφανίστηκαν ξαφνικά στην Πλατεία, δημιουργώντας ένα “ξαφνικό πλήθος”, που με βάση την σκηνοθεσία έγινε βίντεο διαμαρτυρίας που πέρασε τα σύνορα της χώρας.
Πέρα από τις διεκδικήσεις, η ευαισθησία του Σ.Μ.Β.Ε. για την πραγματικότητα που ζούμε παγκοσμίως, εκφράστηκε με μια μεγαλειώδη Αντιπολεμική Συναυλία στην Πλατεία Αριστοτέλους. Συμμετείχαν περισσότεροι από 150 μουσικοί από όλη την Ελλάδα, από μικρά τοπικά σχήματα μέχρι επώνυμους τραγουδιστές και μουσικούς όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος και πολλοί άλλοι.
Η Αντιπολεμική Συναυλία πέρασε και αυτή τα σύνορα της χώρας!
Χαιρετισμό με βίντεο έστειλαν ο Roger Waters και ο Brain Eno!
Ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος συνεχίζει την συνδικαλιστική και κοινωνική δράση του, ως φορέας Πολιτισμού της πόλης, με συνεχείς πρωτοβουλίες για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, για το άνοιγμα των δημοσίων χώρων στους καλλιτέχνες της πόλης και για ένα πραγματικά ισορροπημένο οικονομικό “ισοζύγιο” ανάμεσα στους δημιουργούς της πόλης και στις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται με δημόσια χρήματα.
* Ο Δημήτρης Σφίγγος είναι Αντιπρόεδρος ΣΜΒΕ και Αντιπρόεδρος ΠΟΘΑ