«Το αντιπαράδειγμα του Γιώργου Τράγκα να γίνει μήνυμα για όλους. Εμβολιαστείτε για να σωθείτε». Την φράση θα μπορούσα να την είχα πει εγώ (κι ας με χαρακτήριζαν κάποιοι καλοί μου φίλοι «εμμονικό») ωστόσο πρόλαβε και την είπε σήμερα στην ΕΡΤ ο Χρήστος Ζούπας, διαβητολόγος και προσωπικός γιατρός του Γιώργου Τράγκα.
Ναι, έχω γίνει «εμμονικός» με την προτροπή εμβολιασμού. Μού φαίνεται αδιανόητο η εκ των προτέρων αυτονόητη εμπιστοσύνη που θα έπρεπε να δείχνουμε στην επιστήμη, ενισχυμένη από τα δεδομένα που προκύπτουν από τα αποτελέσματα του εμβολιασμού όσο αυτός εξελίσσεται ανά τον κόσμο, να μην έχουν οδηγήσει ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες στα εμβολιαστικά κέντρα. Αν το να μη δέχομαι να πεθαίνουν άνθρωποι ενώ θα μπορούσαν να ζήσουν, είναι εμμονή, το παραδέχομαι. Είμαι εμμονικός χωρίς εισαγωγικά.
Ο Γιώργος Τράγκας πέθανε. Δεν ήθελε να κάνει το εμβόλιο, παρά τις καθημερινές υπενθυμίσεις και παραινέσεις του προσωπικού του γιατρού. Το είχε πάρει στα αστεία. Έλεγε ότι μάς κοροϊδεύουν με τον ιό. Ολοι στην παρέα του είναι ανεμβολίαστοι. Θεωρούν ότι, αν κολλήσουν, θα το περάσουν σαν γριπούλα.
Το ίδιο θεώρησε και ο Τράγκας και όταν νόσησε, πήρε τηλέφωνο τον γιατρό του και τον ρώτησε αν πρέπει να πάρει μονοκλωνικά. Ανακοίνωνε πως «θα επιστρέψει σε λίγο, μετά την καραντίνα». Εκανε επιθέσεις στον Κυριάκο Μητσοτάκη για τα πρόστιμα που επιβάλλει. Γελούσε. Τώρα που τα σκέφτομαι και τα διαβάζω, έρχονται στο νου μου τα λόγια του Γιώργου Σκούρτη: «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί / τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί / κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές / την πρώτη μέρα…»
Ο Γιώργος Τράγκας πέθανε. Υπήρξε ένα ξεκάθαρο αντιπαράδειγμα πολίτη στο ζήτημα του Κορονοϊού. Δεν τον πίστεψε, διέδωσε ψεύτικες πληροφορίες, επηρέασε κόσμο, κατηγόρησε επιστήμονες και πολιτικούς, εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να κάνει κόμμα και για να έχει ακροαματικότητα στις εκπομπές του αλλά τελικά το τεράστιο ρίσκο που πήρε, δεν του βγήκε σε καλό και έχασε τη ζωή του.
Δεν ξέρω, δεν μπορώ να υπολογίσω πόσους ανθρώπους επηρέασε. Πόσους «πήρε στο λαιμό του». Αυτό που πρέπει τώρα είναι να καταλάβουν οι υπόλοιποι ομοϊδεάτες του το λάθος και να εμβολιαστούν οι ίδιοι. Να εμβολιαστούν για να έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν ή καλύτερα: Για να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες να πεθάνουν αν νοσήσουν.
Στην περιοχή που ζω, η τοπική κοινωνία έχει συγκλονιστεί από την περιπέτεια της υγείας μιας γυναίκας που νοσηλεύεται στην εντατική ούσα ανεμβολίαστη. Δεκάδες γνωστοί της έσπευσαν να κλείσουν ραντεβού να εμβολιαστούν. Φοβήθηκαν. Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις «τοπικές κοινωνίες». Η περιπέτεια κάποιου γνωστού φέρνει κόσμο στα εμβολιαστικά κέντρα. Είναι ανάγκη να συμβεί αυτό για να αλλάξουμε γνώμη; Δεν μας αρκούν τα καθημερινά στατιστικά;
Γιατί η είδηση ότι «διασωληνώθηκε ο τάδε» ή «Πέθανε ο δείνα» να είναι πιο συγκλονιστική από το «Διασωληνωμένοι παραμένουν 700» ή «νεκροί σήμερα είναι 100». Είναι λιγότερο νεκρός κάποιος αν είναι άγνωστος; Γιατί να πρέπει να έρθει στην πόρτα μας ο εχθρός; Γιατί πρέπει να θυσιαστεί κάποιος δικός μας άνθρωπος;
Είναι ξακάθαρο πια ότι φωνές όπως του Τράγκα, του Πετράκου, του Χ γιατρού, του Ψ καθηγητή φαρμακευτικής, του Ω γονιού που καίει τα βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά ή συλλαμβάνει ως θεματοφύλακας του συντάγματος εκπαιδευτικούς, έχουν επηρεάσει καταλυτικά την απόφαση κάποιων να μην εμβολιαστούν. Άρα έχουν καθορίσει και τη μοίρα αυτών των ανθρώπων. Ας μην το επιτρέψουμε να συμβαίνει άλλο αυτό. Σε κάθε έναν άνθρωπο που θα μάς προτρέψει να αντισταθούμε στη σκλαβιά του εμβολιασμού, ας θυμίσουμε πως τα ίδια έλεγε και ο Τράγκας και πλέον – δυστυχώς – δεν είναι ανάμεσά μας.
«Ζήτω η ζωή» ΟΛΩΝ των ανθρώπων.
Διαβάστε επίσης: Θεμιστοκλέους για Τράγκα: Μόνο με τον εμβολιασμό θα ξεφύγουμε από την πανδημία