Εδώ και μέρες και με αφορμή τον θεσμό του Open House, παρατηρείται μια προσπάθεια της κυβέρνησης (και των ΜΜΕ που την «αβαντάρουν») να παρουσιάσουν μια εικονική πραγματικότητα σχετικά με το Μετρό Θεσσαλονίκης, την πορεία του έργου και το χρονοδιάγραμμα έναρξης της λειτουργίας του (δηλαδή απλώς παράδοσης της κεντρικής γραμμής του).
Σας φαίνεται σκληρό το «τα ΜΜΕ που αβαντάρουν την κυβέρνηση»; Ισως να είναι. Πώς αλλιώς, όμως, να χαρακτηρίσεις τίτλους όπως «Επιτέλους μετρό στη Θεσσαλονίκη», «Ενθουσιασμός των πολιτών» ή «Οι Θεσσαλονικείς παίρνουν το μετρό»; Εικονική πραγματικότητα.
Για να μην ξεχάσουμε, λοιπόν, κι αυτά που ξέρουμε, αλλά και για να μην νομίζουν μερικοί πως είμαστε εντελώς αφελείς και μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας, οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
Μετρό Θεσσαλονίκης δεν θα έχουμε πριν τα τέλη του 2024! Όταν θα αποκτήσουμε θα έχουμε απλώς την κεντρική γραμμή «Μοναστηρίου – Νέα Ελβετία». Πρόκειται για μία ευθεία γραμμή μήκους λίγων χιλιομέτρων κατά τα οποία ο ταλαίπωρος ΟΑΣΘ έχει αξιοπρεπέστατο δίκτυο γραμμών και από το κάθε σημείο περνούν και τρία και τέσσερα διαφορετικά δρομολόγια λεωφορείων που σημαίνει πως η διευκόλυνση σε πρώτη φάση θα αφορά λίγο κόσμο και θα έχει ως όφελος λίγα λεπτά ανά κάθε μετακίνηση (και με μεγαλύτερο κόστος εισιτηρίου). Φυσικά δεν απαξιώνουμε αυτήν την μικρή κεντρική γραμμή, δε σημαίνει πως δεν την περιμένουμε με ανυπομονησία, ωστόσο η γραμμή αυτή (δεν ξέρουμε καν αν θα παραδοθεί μέσα στο 2024) δεν δικαιολογεί με τίποτα τίτλους όπως «Επιτέλους» ή «Ενθουσιασμός».
Το πόσο μικρό κομμάτι του μετρό ΘΑ λειτουργεί σε ενάμιση χρόνο το αποδεικνύει και το γεγονός πως τα σχεδιασμένα συνολικά χιλιόμετρα ξεπερνούν τα 35, το συγκεκριμένο εκτείνεται σε 8-9 χιλιόμετρα και με τις επεκτάσεις προς Καλαμαριά (για τις οποίες δεν έχουμε καμία εικόνα πότε θα ολοκληρωθούν) θα φτάσουν τα 14! Το λέτε εσείς αυτό μετρό; Εμείς το λέμε «δείγμα»!
Θα αναρωτιέστε ίσως που βρίσκονται τα υπόλοιπα 20 χιλιόμετρα ενός (έτσι κι αλλιώς μικρού για τη Θεσσαλονίκη) υπογείου δικτύου συγκοινωνίας; Βρίσκονται στη φάση σχεδιασμού, τόσο προς δυτικά (Επτάλοφο, Εύοσμο, Σταυρούπολη, Ευκαρπία) όσο και προς το αεροδρόμιο. Σημειώστε: Σε μια πόλη που ποντάρει στον τουρισμό (σάματις παράγει και κάτι για να φέρει χρήματα στην εσωτερική οικονομία της;) και καμαρώνει ότι εξελίσσεται σε ξενοδοχειακές μονάδες και υποδομές, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΤΡΟ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ, ούτε συχνή λεωφορειακή γραμμή μέχρι το κέντρο και οι επισκέπτες έρχονται και φεύγουν με… ταξί!
Πότε θα έχουμε μετρό στο αεροδρόμιο; Άγνωστο! Εντελώς! Πότε θα έχουμε μετρό στα νοσοκομεία μας Παπαγεωργίου και 424; ΑΓΝΩΣΤΟ! Κάποτε στο μέλλον. Ισως δε θα ζούμε εμείς για να το δούμε! Πότε θα έχει μετρό ο Λαγκαδάς που συγκεντρώνει την οικονομία όλης της Β περιφέρειας Θεσσαλονίκης, η Θέρμη που μας την διαφημίζουν ως… «επίγειο παράδεισο εκτός πόλης» ή το Πανόραμα και ο Χορτιάτης; ΠΟΤΕ!
Κι ενώ συνειδητοποιείς ότι ένα έργο το οποίο το σχεδιάζουν (περισσότερο ως φάρσα) από το 1987, κατασκευάζεται επισήμως από το 2005 και 17 χρόνια αργότερα δεν έχει λειτουργήσει ούτε το αρχικό 1/4 της γραμμής, διαβάζεις δηλώσεις υπουργών όλο περηφάνεια και αυταρέσκεια πως «το μετρό τελειώνει!» Όχι, δεν είναι το μετρό που τελειώνει. Η υπομονή μας είναι.
Υ.γ.: Όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε τον σταθμό του μετρό στο σιντριβάνι με μουσαμάδες και ζωγραφιές για κερματοδέκτες εισιτηρίων, δέχτηκε σφοδρή κριτική. Πρώτος πρώτος είχα γράψει στην Parallaxi πως «εγκαίνια με μουσαμάδες είναι απάτη». Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε ένα έργο παρατημένο και παρέδωσε σχεδόν έτοιμη την μικρή αυτή βασική γραμμή. Έριξε χρήματα, έδωσε προτεραιότητα και το έργο προχώρησε. Τι έγινε από το 2019 μέχρι σήμερα; Οι παλινωδίες του σταθμού Βενιζέλου, ο τεμαχισμός και η απόσπαση των αρχαίων του Ντεκουμάνους Μάξιμους, μεγάλες αποζημιώσεις στον εργολάβο για τις καθυστερήσεις, ακατανόητες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις όπου αφαιρέθηκαν οι λαμαρίνες και ελάχιστη πρόοδος στην ολοκλήρωση του έργου. Αυτή είναι η πραγματικότητα και οτιδήποτε άλλο προσβάλλει τη νοημοσύνη μιας πόλης ενός εκατομμυρίου ανθρώπων.
