Οι άνθρωποι των τεχνών δίνουν εδώ και καιρό έναν αγώνα που μοιάζει δεδομένο ότι θα τον κερδίσουν… τουλάχιστον βάσει κοινής λογικής. Δεν γίνεται αλλιώς.
Το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022 θα καταργηθεί, αυτό είναι σίγουρο. Τα πτυχία όσων σπούδασαν επί χρόνια θέατρο, μουσική, χορό, σε ωδεία και σχολές, είναι αδύνατον να έχουν την αξία ενός απλού απολυτηρίου λυκείου, το οποίο, έτσι κι αλλιώς, είναι απαραίτητο και μόνον για την έναρξη της φοίτησής τους. Θα ήταν ανέκδοτο αν συνέβαινε κάτι διαφορετικό. Θα ήταν φάρσα.
Αλλά το θέμα μας δεν είναι (μόνον) αυτό.
Το βασικό ζήτημα που προέκυψε με την υπογραφή του συγκεκριμένου διατάγματος από την πρόεδρο της Δημοκρατίας κι ενώ η ίδια δήλωσε αναρμόδια και άσχετη επί του θέματος (άρα απορούμε για ποιο λόγο συμμετείχε σε αυτό το «θέατρο») είναι πως για άλλη μια φορά η συγκεκριμένη κυβέρνηση επιχείρησε να υποβαθμίσει την μοναδική ίσως κατηγορία πολιτών που αντιστέκεται στην πολιτική της και αρθρώνει δημόσιο λόγο εναντίον της σε μια εποχή πλήρους ελέγχου των πάντων: από συνδικαλιστές και παραγωγικούς φορείς μέχρι το σύνολο των ΜΜΕ. Τους ανθρώπους των Τεχνών, δηλαδή, «τούς το φυλούσε» η κυβέρνηση αυτή από την εποχή της πανδημίας και τελικά επιχείρησε άτσαλα να τους τιμωρήσει με μια ρύθμιση που θεώρησε πως θα περνούσε αθόρυβα εν μέσω εορτών.
Δεν είναι, όμως, μόνον η εκδικητικότητα αυτή και η διάθεση απαξίωσης των καλλιτεχνών που προκαλεί αλγεινή εντύπωση. Την ίδια ώρα είναι σοκαριστικό το πόσο εύκολα μια εξουσία μπορεί να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό και να προκαλέσει κόντρες και διχασμό ακόμα και σε απόλυτα υγιείς ομάδες της κοινωνίας. Αν παραμείνει αυτό το διάταγμα, οι πτυχιούχοι από το πανεπιστήμιο μουσικοί θα τεθούν κόντρα σε αυτούς που βγήκαν από τα ωδεία, οι πτυχιούχοι θεατρολόγοι θα στραφούν εναντίον αυτών που βγήκαν από το Εθνικό και το ΚΘΒΕ. Με το να χωρίζεις τον καλλιτεχνικό κόσμο σε «αντιμαχόμενες πλευρές», γλυτώνεις μισθολογικές αυξήσεις στο δημόσιο, διεκδικήσεις υπευθύνων θέσεων και – κυρίως – διχάζεις ένα συμπαγές μέτωπο το οποίο εκφράστηκε εδώ και τρισήμιση χρόνια ξεκάθαρα εναντίον της πολιτικής σου στην υγεία, την Παιδεία, τον πολιτισμό, το προσφυγικό, παντού.
Φαίνεται, λοιπόν, πως και στο συγκεκριμένο ζήτημα η Νέα Δημοκρατία «έχει πρόγραμμα». Έχει σαφή ατζέντα και την προωθεί. Από την πλευρά των καλλιτεχνών σήμερα είχαμε και πάλι συγκεντρώσεις και πορείες στις μεγάλες πόλεις. Από Δευτέρα ακολουθούν νέες κινητοποιήσεις και ενδεχομένως και συνάντηση με την υπουργό Πολιτισμού. Το διάταγμα θα καταργηθεί, είναι αδιανόητο να συμβεί κάτι άλλο. Αυτό που μένει να δούμε είναι με ποιον τρόπο θα αντιδράσουν οι πολίτες σε αυτήν την επιλογή της κυβέρνησης. Θα αποδοκιμάσουν την συστηματική απαξίωση των ανθρώπων των τεχνών ή θα εφαρμόσουν το «μακριά από μας κι όπου θέλει ας είναι».
Στα θέατρα τα χειροκροτήματα ήταν έντονα σε κάθε δράση των ηθοποιών. Για τον υπόλοιπο, κόσμο, ωστόσο, που βρίσκεται μακριά από τον πολιτισμό, μάλλον αδιαφορία προκαλούν τα τελευταία γεγονότα. Κι αυτό είναι το πιο λυπηρό απ’ όλα. Και το δυσκολότερο να αλλάξει. Πιο εύκολα θα αντιδρούσε ο κόσμος αν θίγονταν τα συμφέροντα των παικτών στα ριάλιτι σόου ή των ποδοσφαιριστών στις ελληνικές ομάδες, παρά τώρα που προσβάλλονται βάναυσα οι επαγγελματίες των Τεχνών. Δυστυχώς.