Θα ξεκινήσω με μια «αβάντα» στην κυβέρνηση: Δεν είναι νέοι διορισμοί αυτοί που υποσχέθηκε ο Κυριάκος στην Ελλαδική Εκκλησία. Είναι «μονιμοποίηση». Με λίγα λόγια αυτοί οι 4.000 κληρικοί, ήδη διορίστηκαν, ήδη εργάζονται, ήδη πληρώνονται, απλώς πλέον δεν κινδυνεύουν να βρεθεί κάποιος και να τους παύσει.
Αλήθεια, υπάρχει έστω και ένας νοήμων άνθρωπος που να πιστεύει ότι στη χώρα μας κινδυνεύει με απόλυση κάποιος παπάς και χρειάζεται η μονιμοποίησή του για να νιώσει σιγουριά; Εδώ είναι αποδεδειγμένο πως ακόμα και σε περιπτώσεις παραπτωμάτων, καταγγελιών, ακόμα και καταδίκης από δικαστήρια, η Εκκλησία έχει τον τρόπο της να ρίχνει «στα μαλακά» τους παραβάτες παπάδες, άρα προς τι αυτή η πρεμούρα για μονιμοποίηση;
Για μένα είναι ξεκάθαρο πως η συμφωνία κυβέρνησης – Εκκλησίας στο συγκεκριμένο θέμα αποτελεί απλώς λεπτομέρεια της συνολικής ατζέντας που άνοιξε με φόντο την πανδημία. Η ηγεσία της εκκλησίας απαίτησε και πέτυχε πολλά ανταλλάγματα ώστε να βγει ανοιχτά και να στηρίξει τον εμβολιασμό του ποίμνιού της και την τήρηση των μέτρων μέσα στους ναούς. Η κίνηση αυτή έπληξε αρκετά το κύρος των ανώτερων ιεραρχών και πλέον ήρθε η ώρα να πάρει όσα ζήτησε ώστε να υποστεί τη συγκεκριμένη φθορά.
Είμαστε σίγουροι πως στο επόμενο διάστημα θα υλοποιηθούν κι άλλες μικρές συμφωνίες τις οποίες μάλιστα η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα τις «επικοινωνήσουν» δυνατά γιατί ξέρουν πως αυτό θα ευχαριστήσει ένα πολύ μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος. «Με έναν σμπάρο δυο τριγώνια» για τη Νέα Δημοκρατία: ΚΑΙ η εκκλησία μαζί της στο θέμα του Κορονοϊού αλλά ΚΑΙ το ποίμνιο ευχαριστημένο που η κυβέρνησή του σέβεται και ενισχύει την ορθόδοξη εκκλησία.
Κι ενώ ζούμε σε μια χώρα όπου κανείς δεν μπορεί να «κουνήσει» τους κληρικούς από τη θέση τους και συνεχώς δημιουργούνται ανάγκες για διορισμό παπάδων σε ιερούς ναούς, κανείς επίσης δεν τολμά να μιλήσει για έλεγχο στα οικονομικά της Εκκλησίας ή για διαχωρισμό της από το ελληνικό κράτος, την ίδια στιγμή υγειονομικοί και εκπαιδευτικοί δουλεύουν μέσα στην ανασφάλεια, αναπληρωτές, συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, παλεύουν για μόρια και χρόνια προϋπηρεσίας. Το λες και «σημείο των καιρών» και δείχνει ξεκάθαρα ποιες είναι οι προτεραιότητες τόσο της πολιτικής ηγεσίας διαχρονικά, όσο και των Ελλήνων ψηφοφόρων.
«Δικαιολογία» για τις ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές και δασκάλους, είναι η «λιτότητα», τα απόνερα των μνημονίων, οι πιέσεις των Ευρωπαίων για περικοπές. Κι έρχονται συχνά – πυκνά κάποια «νέα» όπως η αγορά περιπολικών, η δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας, η μονιμοποίηση 4.000 κληρικών για να αποδείξουν περίτρανα ότι «λεφτά υπάρχουν», αλλά μόνον για εκεί που θέλουν αυτοί που ασκούν πολιτική.
Θα πει κάποιος: «Και τι περίμενες; Το εκλογικό σώμα είναι κυρίως συντηρητικό και σε μεγάλο ποσοστό θρησκευόμενο. Η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα δεξιό και οι ψηφοφόροι που διεκδικεί από τα «άκρα» της δεξιάς αρέσκονται σε τέτοιες ειδήσεις. Εδώ, ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα δεν τόλμησε να επέμβει στα εκκλησιαστικά ζητήματα και να «αγγίξει» το ζήτημα του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας, θα κάνει τον «ήρωα» ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Υ.γ.: Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο στην είδηση περί «μονιμοποίησης» των κληρικών είναι πως με την κίνηση αυτή επιβραβεύονται για την άρνησή τους να εμβολιαστούν (στον κλήρο ο εμβολιασμός είναι περίπου στο 40%) άνθρωποι οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν κυριολεκτικά σώσει κόσμο από το θάνατο. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι τελικά παρέμειναν ανεμβολίαστοι και πέθαναν γιατί άκουσαν έναν παπά να τους λέει την άποψη του για την επιστήμη. Είναι κρίμα αλλά είναι και μια πραγματικότητα. Όσο κι αν η εκκλησία στο επίπεδο του αρχιεπισκόπου και της ιεράς συνόδου προσπάθησε να πείσει τον κόσμο να εμβολιαστεί και να τηρήσει τα μέτρα, ο μεσαίος και κατώτερος κλήρος επέδειξε ανωριμότητα και λαϊκισμό και μπέρδεψε κόσμο τον οποίο ξεκάθαρα επηρεάζει μέσω της πίστης. Τώρα θα συνεχίζει να το κάνει και με τη σιγουριά της «μονιμότητας».