Οι επιβάτες των αεροπλάνων πριν από πολλές δεκαετίες, μπορούσαν να διακρίνουν μέσα στο πιλοτήριο πέντε άτομα: δύο πιλότους, έναν ασυρματιστή, έναν πλοηγό και έναν μηχανικό πτήσης.
Η τεχνολογία όμως μείωσε την ανάγκη για ένα τόσο μεγάλο πιλοτήριο, με αποτέλεσμα να χρειάζονται μόλις δύο άτομα. Ο κυβερνήτης και ο συγκυβερνήτης του αεροπλάνου, όπως τους γνωρίζουμε τα τελευταία χρόνια.
Αυτό που ξέραμε όμως τα τελευταία τριάντα χρόνια αναμένεται σιγά σιγά να απλοποιηθεί περαιτέρω και ο συγκυβερνήτης να μη χρειάζεται πλέον. Κάτι που ούτως ή άλλως ισχύει, εδώ και χρόνια, σε μικρότερα αεροπλάνα ή σε στρατιωτικά αεροσκάφη.
«Η μετάβαση από ένα πιλοτήριο των δύο πιλότων σε ένα πιλοτήριο ενός πιλότου θα είναι πολύ πιο δύσκολη σε σχέση με τη μετάβαση από ένα πιλοτήριο των πέντε ατόμων σε ένα πιλοτήριο των δύο ατόμων» αναφέρεται σε μια πρόσφατη μελέτη της NASA.
Δύο εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε αυτή την αλλαγή, είναι η όλο και μεγαλύτερη αυτοματοποίηση της διαδικασίας, με τον πιλότο να παραχωρεί στα υπολογιστικά συστήματα μέρος των αρμοδιοτήτων του, αλλά και η απομακρυσμένη βοήθεια που λαμβάνει το πιλοτήριο από το έδαφος, αφού οι ειδικοί θεωρούν πως θα είναι δυνατό, ακόμα και να αναλάβει πλήρως τη διαδικασία της πτήσης η υπηρεσία εδάφους, σε περίπτωση που συμβεί κάτι στον πιλότο.
Η ύπαρξη ενός πιλότου στο αεροσκάφος, όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές, θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξοικονόμηση χρημάτων για τις αεροπορικές εταιρείες, αλλά μόνο εφόσον οι νέοι χειριστές εδάφους και τα προηγμένα υπολογιστικά συστήματα δεν κοστίζουν περισσότερο.