Τώρα που ολοκληρώθηκε η εκλογική διαδικασία, μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Αρχικά, είναι σαφές πως όποιος θέλει να είναι δήμαρχος Θεσσαλονίκης, δεν πρέπει να στηρίζεται από καμία παράταξη. Συμβαίνει 15 χρόνια τώρα, ώρα να το εμπεδώσουν όλοι.
Ο Στέλιος Αγγελούδης αμφιταλαντεύτηκε πολλές φορές για το αν πρέπει να αναζητήσει στήριξη από κάπου. Μέσα από τις ζυμώσεις που έγιναν, μάλλον στάθηκε τυχερός γιατί τις στιγμές που αναζήτησε κάποια συμμαχία δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις. Πήγε σε πρόσωπα από όλες τις παρατάξεις και όχι στις ίδιες. Και του βγήκε.
Ο ίδιος πάντως παραδεχόταν πως η νίκη του ήταν κυρίως ήττα Ζέρβα, ήταν ψήφος αποδοκιμασίας των όσων συνέβησαν τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Αν δεν το ξεχάσει, σημαίνει πως είναι στη σωστή κατεύθυνση.
Όταν γυρίζει το μπιφτέκι
Όσοι Μιντιάρχες έκαναν δουλίτσες και έπαιξαν συγκεκριμένους βολικούς Δημάρχους, μας έδειξαν μέσα στην εβδομάδα απίστευτες ικανότητες στην ρυθμική γυμναστική. Το πνεύμα του Ιωάννη Μελισσανίδη σκέπασε τα ΜΜΕ που έπαιζαν 100-0 των νυν, θέλοντας να τους διατηρήσουν στη θέση τους. Η εβδομάδα μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής, ήταν μία ξεκάθαρη προσπάθεια ανεύρεσης τρόπου να μην σκαφτούν υποθέσεις που βρωμάνε. Σε κάποια μέτωπα πάντως θα σκαφτούν μαθαίνω. Γιατί τα όσα έγιναν, είναι κραυγαλέα και δεν γίνεται αλλιώς.
Αγάπη για τον Ιπποκράτη
Όπου σταθώ και όπου βρεθώ, ακούω το όνομα Ιπποκράτης. Και οι παρέες μου, δεν είναι τίποτα λάτρεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Στο δεξί χέρι του Ζέρβα αναφέρονται, στον οποίο χρεώνουν σε μεγάλο βαθμό της δυσφορία που δημιουργήθηκε γύρω από το πρόσωπο του ηττημένου των εκλογών. Και κυρίως του χρεώνουν συμπεριφορές και αποφάσεις που δεν είχε καν γνώση ο Κωνσταντίνος Ζέρβας.
Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσω την δική του άποψη γιατί τέτοιες εποχές πάντα αναζητείται ο εύκολος στόχος, κάτι που έπρεπε να το προβλέψει ο ίδιος ο Ιπποκράτης όταν έπαιρνε πρωτοβουλίες.
Οι τοξικοί του Πέγκα
Κράτησα το στόμα μου κλειστό κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αν και πολλές φορές ήθελα να το ανοίξω. Μία από αυτές, ήταν όταν το theopinion δημοσίευσε τις έρευνες της opinion poll, γεγονός που έφερε αντιδράσεις κυρίως σε προσωπικότητες – λέμε τώρα – που ανήκαν στην πλευρά του Σπύρου Πέγκα.
Οι ίδιες προσωπικότητες βέβαια, δεν έλεγαν κουβέντα για τις μετρήσεις της GPO που έβγαζαν δεύτερο τον Πέγκα, παρότι κάτι τέτοιο δεν προέκυπτε από καμία μέτρηση που είχαμε στα χέρια μας. Προφανώς ήταν πιο βολικό για το σύστημα που ήθελε νικητή Ζέρβα το να είναι ο Πέγκας στο δεύτερο γύρο.
Λίγο το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, λίγο οι ψεκασμένοι, υπήρχε ελπίδα για τον Ζέρβα. Και οι του Πέγκα, βολεύτηκαν από αυτό το αφήγημα και μίλησαν πολύ άσχημα για το theopinion λες και εμείς κάναμε τη μέτρηση.
Τελικά οι μετρήσεις που δημοσιεύσαμε επιβεβαιώθηκαν, αλλά οι γελοίες προσωπικότητες δεν έβγαλαν κιχ. Μόνο λάσπη στον ανεμιστήρα και μετά σιωπή. Αν ο Σπύρος Πέγκας θέλει να παίξει μελλοντικά ρόλο στη πόλη, θα πρέπει να απομακρύνει πολύ κόσμο. Τον κάνουν αντιπαθή χωρίς να φταίει ο ίδιος, σε ανθρώπους που δεν είναι αρνητικοί απέναντί του.
Δεν τα βρίσκουν στον ΣΥΡΙΖΑ
Από παντού μου έρχεται η πληροφορία πως είναι θέμα χρόνου η διάσπαση. Η εποχή Κασελάκη δεν αρέσει σε πολλούς και γίνονται ήδη ζυμώσεις για κάτι νέο. Μέσα στους επόμενους μήνες θα έχουμε εξελίξεις, μιας και δεν υπάρχει κάτι που να βάλει φρένο. Είναι τόσο μακριά η μία πλευρά από την άλλη που δεν υπάρχει περίπτωση να συναντηθούν. Στις ευρωεκλογές θα έχουμε κι άλλη παράταξη.
