Η Κατερίνα Βρανά έρχεται, με την καινούρια stand up comedy παράστασή της «Ντερμπεντέρισσα», στο Θέατρο Αριστοτέλειον στη Θεσσαλονίκη, τη Δευτέρα 30 και την Τρίτη, 31 Ιανουαρίου.
Έχοντας το χιούμορ ως ισχυρό «όπλο» στη φαρέτρα της, η Κατερίνα Βρανά έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να θίξει, μέσα από την παράστασή της «Ντερμπεντέρισσα», που βρίσκεται ως άνθρωπος, ως γυναίκα και ως κωμικός, μετά την περιπέτεια της υγείας της.
«Λατρεύω να παίζω στη Θεσσαλονίκη. Είστε, με διαφορά, το καλύτερο κοινό της Ελλάδας. Για κωμωδία, είστε μάλαμα! Λουκούμι! Απίστευτοι! Είμαι σίγουρη ότι είστε όλοι μαστουρωμένοι απ’ τα “θυμιατά” του Θερμαϊκού. Δεν έχει άλλη εξήγηση. Είστε τέλειοι. Κάθε φορά που ανεβαίνω Θεσσαλονίκη, ανεβαίνω με τεράστια χαρά», δηλώνει στο TheOpinion.
Οι stand up παραστάσεις της Κατερίνας Βρανά είναι πηγή αστείρευτου γέλιου και αυτοσαρκασμού. Είναι βιωματικές και βασίζονται, όπως επισημαίνει, στο τι την προβληματίζει κάθε περίοδο. Βέβαια, η ίδια παραδέχεται ότι αγνόησε το είδος για σχεδόν δέκα χρόνια: «Στο πανεπιστήμιο, στο Λονδίνο, έκανα πρακτικά μαθήματα. Και υπήρχε μάθημα stand up comedy. Το παρακολούθησα και μου λέει η καθηγήτριά μου: “Πραγματικά, έχεις φοβερή ροπή προς αυτό. Έχεις έφεση, μην το αφήσεις”. Της είπα “Ναι ναι” και το αγνόησα για δέκα χρόνια σχεδόν».
«Ντερμπεντέρισσα»
Η καινούρια της παράσταση φέρει τον τίτλο «Ντερμπεντέρισσα», από το ομώνυμο τραγούδι. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Εξηγεί στο TheOpinion: «Επειδή τα τελευταία πέντε χρόνια μου λένε πολύ συχνά ότι είμαι “λεβέντης” και “παλικάρι”, σκεφτόμουν ένα αμιγώς θηλυκό επίθετο για να πούμε κάποιον δυνατό, ότι έχει κουράγιο. Και δεν βρήκα. Υιοθέτησα το “ντερμπεντέρισσα” γιατί μ’ αρέσει πολύ και δεν χρησιμοποιείται πια. Επίσης, κάθε φορά που το λέω, κάνω και λογοθεραπεία. Για ‘μένα είναι λίγο πιο δύσκολο να το πω».
Αφού περιέγραψε την αρρώστια της, έρχεται τώρα να αναδείξει θέματα, καθημερινές ανησυχίες μιας γυναίκας, για τα οποία ποτέ κανείς δεν τη ρώτησε. «Στην παράσταση θα σχολιάσω πώς νιώθω τώρα και πώς η υγεία και τα προβλήματα αναπηρίας έχουν επηρεάσει τη θηλυκότητά μου, τη σεξουαλικότητά μου, την προσωπικότητά μου. Με έχουν ρωτήσει αν φοβήθηκα, πώς ένιωσα… Κανείς δεν με ρώτησε αν αγχώθηκα για το στήθος μου. Θα πω “Ναι, πάρα πολύ!”. Από τις μεγάλες μου ανησυχίες ήταν ότι, επειδή ήμουν στο νοσοκομείο πέντε μήνες, θα πέσει το στήθος μου. Ξέρεις ότι θα βγεις και θα έχεις μερικές βλάβες, μπορεί να είσαι και ανάπηρη, να μην έχεις και πεσμένο στήθος», αναφέρει στο TheOpinion.
Και συμπληρώνει: «Συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι να προσέχεις τον εαυτό σου. Όχι μόνον να είσαι καλά στην υγεία σου, αλλά και εμφανισιακά. Δηλαδή, και το μαλλί μου είχε γίνει τόσο κόμπος από πίσω που δεν μπορούσαμε να το ξεμπερδέψουμε. Είχα κάνει αποτρίχωση λέιζερ, αλλά πέντε μήνες κλινήρης, καταλαβαίνετε πώς ήταν τα πόδια και το μπικίνι μου;».
«Δεν είσαι αυτό που σου συμβαίνει»
Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Και είναι πάρα πολύ σημαντικό πώς θα επιλέξει κάποιος να αντιμετωπίσει αυτό που του συμβαίνει. Εξομολογείται η Κατερίνα Βρανά στο TheOpinion: «Δεν είσαι αυτό που σου συμβαίνει. Το πώς θα το αντιμετωπίσεις δείχνει τι άτομο είσαι. Είναι πολύ σημαντικό να μην τα παίρνουμε όλα τόσο σοβαρά. Έχουμε χιούμορ, δεν έχουμε αυτοσαρκασμό. Παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ σοβαρά. Αν μπορούσαμε να τα πάρουμε όλα ένα τσικ πιο αστεία, νομίζω διευκολύνει πάρα πολύ τη ζωή. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά, αν το έχεις σαν “όπλο”, βοηθάει. Εμένα με βοήθησαν πάρα πολύ οι δικοί μου. Όλη μου η οικογένεια, όπως έχω ξαναπεί, είναι τσίρκο. Είναι αναίσθητοι και σούργελα».
Η ίδια συνεχίζει τις θεραπείες αποκατάστασής της, προσπαθώντας, σε αυτήν τη φάση, να διορθώσει τα προβλήματα ισορροπίας που αντιμετωπίζει. Έχοντας κοιτάξει και αντιμετωπίσει την αναπηρία της κατάματα, δε διστάζει να σχολιάσει την καθημερινότητα: «Σε θέματα αναπηρίας, ως χώρα, έχουμε αφεθεί τελείως. Η Ελλάδα δεν λαμβάνει υπόψη τίποτα και κανέναν. Να σου πω το εξής: έχεις προσπαθήσει ποτέ να περπατήσεις στο κέντρο με τακούνια; Είναι παλούκι. Είχα καλομάθει στο Λονδίνο και φορούσα τακούνι αβέρτα. Και ήρθα στην Ελλάδα και, πριν γίνω ανάπηρη, δεν υπήρχε τρόπος να πάω με τακούνι πουθενά. Έπαιρνα τσάντα με παπούτσια.
Μητέρες δεν μπορούν να βγάλουν τα μωρά βόλτα με καροτσάκι, γύρω γύρω στο τετράγωνο. Δεν έχει χώρο. Άμα πας λαϊκή, με το σέξι καροτσάκι της λαϊκής, δεν μπορείς να το φέρεις πίσω. Η Αθήνα είναι μία πόλη φοβερά τουριστική. Πώς ο τουρίστας θα περπατήσει και θα σύρει το βαλιτσάκι του;
Δεν υπάρχει καμία φροντίδα για τίποτα. Μόλις έφερα παραδείγματα ατόμων που δεν έχουν κινητικά προβλήματα. Πόσο μάλλον αν έχεις σπάσει ή στραμπουλίξει ένα πόδι. Και μετά πάμε σε αυτούς που έχουν μόνιμα προβλήματα. Και εκεί μπαίνει και το θέμα που παρκάρουν μπροστά στη ράμπα του πεζοδρομίου. “Έλα μωρέ, πέντε λεπτά θα κάνω”. Ναι, αλλά εκείνα τα πέντε λεπτά πρέπει να κάθεσαι σαν μαλάκας να περιμένεις τον άλλον να έρθει. Στην Ελλάδα έχουμε θέμα ως άνθρωποι, προσωπικά ένας ένας, κι ως κοινωνία. Έχουμε ελλείψεις από παντού».
Το κέρδος μέσα από την περιπέτεια της υγείας της
Κι αν μέσα από τις μεγαλύτερες δυσκολίες, πάντα κερδίζεις κάτι, η Κατερίνα Βρανά υπογραμμίζει: «Η περιπέτειά μου έδωσε τέτοια ώθηση στην καριέρα μου που, αν το ‘ξερα, θα το ‘χα κάνει νωρίτερα. Επαγγελματικά με έχει βοηθήσει πάρα πολύ.
Ένα δεύτερο είναι ότι, από τότε που αρρώστησα, και λόγω πρακτικών ζητημάτων, έκατσα στην Ελλάδα και περνάω πολύ παραπάνω χρόνο με τους γονείς μου. Από τα 19 μέχρι τα 40 ήμουν έξω. Από τα 40, που είμαι Ελλάδα, περνάω πάλι χρόνο με την οικογένειά μου. Είναι πάρα πολύ ωραίο, αν και φουλ εκνευριστικό όπως καταλαβαίνεις. Όμως, όσο κι αν με εκνευρίζουν κι όσο και να γκρινιάζω, όταν σκέφτομαι ότι είναι χρόνος που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τον είχα μαζί τους -ιδίως με τους γονείς μου- όσο μεγαλώνω το εκτιμώ πάρα πολύ. Το συνειδητοποίησα ξαφνικά. Να χτυπήσω ξύλο, αλλά είναι και δύσκολες ηλικίες. Και χαίρομαι που είμαι εδώ και περνάω χρόνο μαζί τους.
Επίσης, λόγω του ότι δεν βλέπω πολύ καλά, υποχρεωτικά δεν μπορώ να είμαι πολλή ώρα στα social media. Αυτό είναι πάρα πολύ καλό. Τα χρησιμοποιώ, αλλά δεν μπορώ να είμαι συνέχεια από πάνω. Διαφορετικά, λόγω της δουλειάς, θα ήταν αλλιώς. Δεν με ρουφάνε, δεν μπαίνω σε αυτήν τη δίνη».
«Το stand up πήρε μπρος μέσα στην κρίση»
Η Κατερίνα Βρανά συγκαταλέγεται στους κωμικούς της γενιάς της που οργάνωσε και εδραίωσε το stand up στην ελληνική σκηνή. Για την «έκρηξη» του είδους αυτού τα τελευταία χρόνια, σημειώνει: «Η Ελλάδα πέρασε μία πρώτη φάση με τις “Νύχτες Κωμωδίας” της Λουκίας Ρικάκη, που ξεκίνησαν το ’94-’95. Ποτέ, όμως, το stand up δεν πήρε μπρος όπως, τώρα, μέσα στην κρίση. Μας βοήθησε πάρα πολύ η κρίση. Ο κόσμος είχε τεράστια ανάγκη να βγει, αλλά να μην ξοδέψει λεφτά. Τα μπουζούκια ήταν λίγο “απαγορευτικά”. Και νομίζω, μέσα στην κρίση, η ανάγκη για γέλιο, για να ξεσκάσεις για λίγο, βοήθησε πάλι πολύ. Και βγήκαμε μια φουρνιά ατόμων, που “σκάσαμε” πολύ δυνατά. Ήμασταν δώδεκα άτομα τα οποία δουλεύαμε πολύ και συγκεντρωμένα. Και μεγάλωσε η σκηνή.
Ο κορονοϊός και η καραντίνα, από την άλλη, σχεδόν μας κατέστρεψε. Οτιδήποτε live έφαγε “σφαλιάρα”. Αυτό που πρόσεξα τώρα, το φθινόπωρο, ήταν πόσο ήθελε να βγει ο κόσμος. Τα θέατρα καλά τα πήγαμε, αλλά ένιωθα την ανάγκη του κόσμου να βγει, να είναι με τους φίλους του, με τους δικούς του. Να βγουν να τα πούνε, να φάνε, να αγκαλιαστούν. Τα “μαχαίρια” να είναι live, να μην είναι από το τηλέφωνο. Βγήκαμε με μία “λύσσα”».
Πληροφορίες
«Ντερμπεντέρισσα» – Κατερίνα Βρανά
Θέατρο Αριστοτέλειον
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα 30 & Τρίτη 31 Ιανουαρίου, στις 21.00
Διάρκεια: 90′
Εισιτήρια: Γενική είσοδος 15€, ΑμεΑ 12€
(Εάν ανήκετε στην κατηγορία των ΑμεΑ, επικοινωνήστε απευθείας με το θέατρο για να σας κλείσουν θέσεις που θα είναι οι καλύτερες δυνατόν για τις ανάγκες σας)
Προπώληση εισιτηρίων: Ταμείου Θεάτρου Αριστοτέλειον (Τ: 2310 262051), ticketservices.gr
