Τα… μπαούλα των παππούδων τους άρχισαν να ξεσκονίζουν τις τελευταίες μέρες οι κάτοικοι στο Νέο Ρύσιο, που το 2024 γίνεται… 100 χρονών!
Αφορμή, η πρόσκληση που απευθύνουν ο πρόεδρος της Κοινότητας, το Τοπικό Συμβούλιο, αλλά και ο Λαογραφικός Σύλλογος της περιοχής με στόχο τη συγκέντρωση υλικού που θα δημοσιευτεί σε ένα λεύκωμα για την ιστορία του τόπου, λόγω της ιστορικής αυτής επετείου.
Φωτογραφίες, παλιά έγγραφα, προικοσύμφωνα, συνταγές, παραχωρητήρια και κάθε είδους ιστορικά ντοκουμέντα μπορούν να συμπεριληφθούν στο λεύκωμα αυτό, που θα εκδοθεί, με χρηματοδότηση του Δήμου Θέρμης.
Ήδη με το πρώτο κάλεσμα, μέσα σε δύο εβδομάδες, συγκεντρώθηκαν 200 ιστορικές φωτογραφίες που θα σκαναριστούν και θα επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους, ενώ στο λεύκωμα θα παρουσιαστούν θεματικά.
“Είναι μια προσπάθεια που κάνουν ο Πρόεδρος, το Τοπικό Συμβούλιο και φυσικά οι νέοι της περιοχής, μέσω του Λαογραφικού Συλλόγου. Το Νέο Ρύσιο είναι μια περιοχή που δημιουργήθηκε από πρόσφυγες και η επέτειος των 100 ετών από την ίδρυσή του είναι μια εξαιρετική αφορμή για την ανάδειξη της ιστορίας του, ως κομμάτι του πολιτισμού μας”, σχολίαζει στο TheOpinion ο Δήμαρχος Θέρμης, Θεόδωρος Παπαδόπουλος.
Η σχέση με την Αρετσού
Λίγοι σήμερα γνωρίζουν ότι οι πρόσφυγες που ίδρυσαν το σημερινό Ρύσιο της Θεσσαλονίκης έφτασαν στην περιοχή μαζί με αυτούς που ίδρυσαν την Αρετσού στην Καλαμαριά. “Το χωριό ιδρύθηκε από πρόσφυγες που ήρθαν από το Ρύσιο ή Αρετσού της Βιθυνίας, μια περιοχή πολύ κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Το Ρύσιο ή Αρετσού της Μικρασίας ήταν μια πλούσια κωμόπολη με 8000 περίπου κατοίκους και τέσσερις ενορίες.
Βρισκόταν στο βάθος του Αστακηνού κόλπου, μετά τη Χαλκηδόνα και πριν τη Νικομήδεια, πάνω στη διαδρομή που συνδέει την Κωνσταντινούπολη με την Άγκυρα. Οι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με την αλιεία και τη γεωργία. Ονομαστοί οι αρετσιανοί τσίροι και τα σταφύλια της Αρετσούς, που είχαν κατακτήσει την αγορά της Πόλης. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, ψαράδες και αγρότες φτάνουν στην Θεσσαλονίκη και οι μεν αγρότες σταματούν στην περιοχή του σημερινού Ρυσίου, οι δε ψαράδες δημιουργούν οικισμό στη σημερινή Αρετσού”, εξηγεί στο TheOpinion ο Γιώργος Δημητριάδης, πρόεδρος της Κοινότητας του Νέου Ρυσίου.
“Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού, περίπου 300 οικογένειες που ξεριζώθηκαν από την Αρετσού της Μικράς Ασίας, το έλεγαν αρχικά και αυτό Αρετσού. Αργότερα καθιερώθηκε η ονομασία Ρύσιο, για να ξεχωρίζει από την Αρετσού της Καλαμαριάς”, εξηγεί ο κ. Δημητριάδης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι σημαντική η προσπάθεια που καταβάλλεται και με τη βοήθεια του Λαογραφικού Συλλόγου της περιοχής και του προέδρου του Άγγελου Μάριου Σωτηριάδη ώστε να συγκεντρωθούν ιστορικά ντοκουμέντα που για πρώτη φορά θα αποτυπώνουν σε μία έκδοση την ιστορία αυτού του νέου τόπου, που δημιουργήθηκε μετά τον ξεριζωμό.
“Σήμερα, οι κάτοικοι στο Ρύσιο ανέρχονται σε 3.000 και η περιοχή αναπτύχθηκε με ό,τι θετικό αλλά και αρνητικό μπορεί αυτό να σημαίνει. Έχει όμως πλέον μια ιστορία 100 χρόνων και αυτή την ιστορία θέλουμε να καταγράψουμε με το λεύκωμα που επιχειρούμε να εκδώσουμε”, προσθέτει ο πρόεδρος του Νέου Ρυσίου.
