Με προβλήματα ξεκίνησε, και όπως φαίνεται θα ολοκληρωθεί, η φετινή περίοδος συγκομιδής για την πράσινη ελιά Χαλκιδικής.
Η χαμηλή τιμή πώλησης για τους παραγωγούς, η έλλειψη σε εργατικά χέρια και το αυξημένο κόστος παραγωγής, εξαιτίας της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης αφήνουν «γλυκόπικρη» γεύση στους καλλιεργητές, που από τη μία είδαν τη σοδειά τους να πηγαίνει καλά φέτος, από την άλλη οι γενικές συνθήκες δεν τους ευνοούν.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Χαλκιδικής, Γιάννης Σαχίνης, μιλώντας στο TheOpinion εξηγεί ότι η εμφανής απουσία καλών εργατικών χεριών έχει επηρεάσει σημαντικά τους παραγωγούς που μέσα στις επόμενες 20 ημέρες περίπου θα πρέπει να έχουν τελειώσει με την συγκομιδή της επιτραπέζιας ελιάς. «Υπάρχει πρόβλημα μεγάλο. Λίγοι εργάτες ξέρουν να μαζεύουν τον καρπό της ελιάς και αυτοί ήταν αλλοδαποί που μάλλον έχουν φύγει σε άλλες δουλειές. Με 50 και 100 Έλληνες εργάτες που δουλεύουν δε λύνεται το πρόβλημα. Οι παραγωγοί διαμαρτύρονται για αυτό το ζήτημα».
Παράλληλα, φέτος η παραγωγή έχει δείξει καλά δείγματα και υπολογίζεται ότι στη Χαλκιδική στην προκειμένη περίπτωση, θα φτάσει από 120.000 μέχρι και 150.000 τόνους, σύμφωνα με τον κ. Σαχίνη, ξεπερνώντας μάλιστα τις προηγούμενες χρονιές.
Απογοητεύουν οι τιμές
Όπως υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Ε.Α.Σ. Χαλκιδικής, η σοδειά δεν μπορεί να αποτελέσει θετική εξέλιξη από μόνη της για τους παραγωγούς, καθώς οι τιμές που δόθηκαν για την πώληση της πράσινης ελιάς είναι απογοητευτικές. «Οι τιμές που δόθηκαν βάση κοστολογίου κινούνται πολύ χαμηλά. Τα 110 κομμάτια/κιλό πληρώνονται προς 1,10 ευρώ, τα 150 κομμάτια 75 λεπτά/κιλό και τα 200 προς 55 λεπτά/κιλό», αναφέρει ο ίδιος και προσθέτει ότι με αυτό τον τρόπο υπάρχει υποβάθμιση του προϊόντος μετέπειτα.
Αυξήθηκαν τα έξοδα για τους παραγωγούς
Την ίδια στιγμή οι αγρότες «παλεύουν» να σηκώσουν το φορτίο των εξόδων που εκτοξεύθηκε εξαιτίας της ενεργειακής και της πληθωριστικής κρίσης. Τουλάχιστον 600 ευρώ/ στρέμμα δαπανά ένας παραγωγός για την καλλιέργεια των ελαιόδεντρων, με τις τιμές των λιπασμάτων να ανεβάζουν το συνολικό κόστος, όσο αυξάνεται και η τιμή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που δίνει ο κ. Σαχίνης, «Στην περσινή καλλιεργητική περίοδο η αξία των λιπασμάτων που καταναλώθηκαν βρισκόταν στις 600.000. Φέτος, μέχρι τώρα έχουνε ξεπεράσει το 1 εκατ. ευρώ». Συνδυαστικά, λοιπόν, και με την αύξηση στο μεροκάματο των εργατών ανά τελάρο καρπού, από 2,5 ευρώ που ήταν πέρυσι, στα 3 ευρώ και άνω φέτος, δημιουργείται μια πιεστική συνθήκη για τους παραγωγούς.
Η ευκαιρία της Ελλάδας στις εξαγωγές
Παρά το κλίμα που επικρατεί στους παραγωγούς, φέτος φαίνεται πως δίνεται στην Ελλάδα μια ευκαιρία να κατακτήσει τις διεθνείς αγορές και να πρωταγωνιστήσει στις εξαγωγές ελαιόλαδου και επιτραπέζιας ελιάς. Σύμφωνα με στοιχεία του ευρωπαϊκού φορέα Copa – Cogeca, η ξηρασία στις χώρες της Μεσογείου, όπως την Ισπανία και την Ιταλία θα έχει σοβαρή επίπτωση στη σοδιά τους, με μειώσεις γύρω στο 30%, δίνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο τη δυνατότητα στην Ελλάδα να εξάγει μεγαλύτερες ποσότητες στη διεθνή αγορά. Ωστόσο, ο κ. Σαχίνης σχολιάζοντας αυτό το σημείο δήλωσε ότι θα έπρεπε να δοθούν μεγαλύτερες τιμές στους παραγωγούς για να «κινηθεί» στην ουσία η συγκομιδή και η διάθεση μεγάλων ποσοτήτων στην αγορά.