Προσπαθώ να βρω ένα επίθετο για τη θεατρική σκηνή που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια στο θέατρο «Τ», στην Φλέμινγκ. Το «πειραματική» θα περιόριζε ίσως το ρεπερτόριο. Το «ανοιχτή» ίσως άφηνε κάποιες ομάδες εξίσου σημαντικές απ’ έξω.
Αν μπορείτε να βρείτε εσείς μια έννοια θέλω να μού την πείτε. Μια λέξη, μια φράση που να περιέχει τη «γενναιότητα» του να επιχειρείς θεατρικά χωρίς οικονομικές πλάτες σε μια πόλη όπως η Θεσσαλονίκη αλλά και την «σύνδεση» που έχει το θέατρο «Τ» με τα παιδιά που βγαίνουν από το τμήμα θεάτρου της σχολής καλών τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (ξέρετε, αυτής της τριτοβάθμιας σχολής που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αγνοούσε ότι υπάρχει στην Ελλάδα).
Εντέλει να περιέχει και τον επαγγελματισμό, το τσαγανό και το ταλέντο που έχουν όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες τους οποίους θαυμάζουμε κατ’ εξακολούθηση σε αυτή τη σκηνή, όπως κάναμε και την περασμένη Δευτέρα βλέποντας το απαιτητικό «Εντα Γκάμπλερ» του Χένρικ Ίψεν.
Η πρώτη ερώτηση στην οποία καλείται να απαντήσει ένας θεατής βγαίνοντας από το θέατρο είναι απλή: «σου άρεσε αυτό που είδες;» Από μένα, που ξεκαθαρίζω σε όλους τους τόνους πως δεν είμαι κριτικός, ούτε κάνω θεατρολογικές αναλύσεις στα κείμενα γνώμης που γράφω, η απάντηση είναι ακόμα πιο απλή: «ΝΑΙ».
Και πώς είναι δυνατόν να μη σου αρέσει ένα θεατρικό έργο το οποίο ρέει αβίαστα για πάνω από δυο ώρες με ένταση και πάθος, με σπουδαίες ερμηνείες, χημεία μεταξύ των ηθοποιών, αρμονία στις κινήσεις μέσα στον μικρό χώρο όπου η επαφή με τους θεατές είναι άμεση και ζεστή;
Πως είναι δυνατόν να μη σου αρέσει ένα τόσο διαχρονικό και επίκαιρο έργο που διεισδύει βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή και θέτει όλα τα σοβαρά ζητήματα της ίδιας της ύπαρξης και συνύπαρξης των ανθρώπων: ο έρωτας, η λαχτάρα της ζωής, η δύναμη και η επιβολή της, οι σχέσεις που είναι πάντα εξουσιαστικές, η ηθική και οι κανόνες της, οι συμβάσεις και οι συμβιβασμοί, τα όνειρα τα απραγματοποίητα που μας στοιχειώνουν…
Η Έντα Γκάμπλερ είναι ένα κείμενο το οποίο ακόμα κι όταν όλοι εμείς αλλά και οι επόμενοι και οι μεθεπόμενοι από μας θα έχουμε φύγει, αυτό θα παραμένει αιμάτινο, ζωντανό, επίκαιρο να καθηλώνει με την αλήθεια του. «Σπίτι είναι εκεί όπου υπάρχει αγάπη», γράφει ο Ίψεν.
Βγες εσύ να το αμφισβητήσεις. Να πεις ότι στο μέλλον δεν θα είναι έτσι. «Να ξέρατε μόνο πόσο όμορφη είναι η ψυχή μιας γυναίκας όταν έχει πρόσβαση στη δύναμή της; Στην ελευθερία της!», λέει ο Έιλερτ Λέβμποργκ και συνεχίζει «Όταν η ουσία της θηλυκότητας απελευθερωθεί, θα αποκτήσουμε αφάνταστα πλούτη. Δεν έχουμε δικαίωμα πλέον να φυλακίζουμε τη γυναίκα μέσα στο γάμο. Να τη φορτώνουμε με υποχρεώσεις χωρίς να της αναγνωρίζουμε δικαιώματα.
Όσα δικαιώματα έχουν οι άντρες στον έρωτα, τα ίδια πρέπει να έχουν και οι γυναίκες. Η γυναίκα πρέπει να αποκτά συνείδηση των πόθων της και να τους ακολουθεί. Μόνο όταν οι νέοι, γυναίκες και άντρες, μάθουν να λατρεύουν τον Έρωτα, ως τον ισχυρό θεό, μόνο τότε η ανθρώπινη ζωή θα αποκτήσει αληθινή ηθική. Μόνο τότε θα έχει νόημα ο γάμος». Ε λοιπόν, αυτό σημαίνει διαχρονικό κείμενο. Αυτό σημαίνει πανανθρώπινο ζητούμενο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, έτσι θα είναι. Αύριο να συνειδητοποιήσει η γυναίκα τη δύναμη της, θα φτιάξει μια άλλη κοινωνία, καλύτερη.
Ο Νορβηγός Χένρικ Ίψεν έγραψε εκεί στις παγωνιές της βόρειας Ευρώπης πριν από 130 και πλέον χρόνια ένα έργο στο οποίο ο καθένας θα βρει κομμάτια του εαυτού του και της κοινωνίας όπου μεγάλωσε συνειδητοποιώντας ότι τελικά ελάχιστα πράγματα αλλάζουν στην ψυχή των ανθρώπων.
Δεν υπήρξε στιγμή στη διάρκεια του έργου που να μην σκεφτώ ότι αυτό που βλέπουμε μπροστά μας θα μπορούσε να είναι μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου.
Ξέρετε πως το εννοώ; Από πλευράς προετοιμασίας, άρτιων συνθηκών, επαγγελματισμού. Κι ας ξέρω κάτω από πόσο αντίξοες συνθήκες δημιουργούν οι καλλιτέχνες στη Θεσσαλονίκη. Με πόσα προβλήματα έρχονται αντιμέτωποι και πόσα παραπάνω πράγματα τους απασχολούν ενώ θα έπρεπε απρόσκοπτοι να αφοσιώνονται μόνο στις ερμηνείες τους. Ωστόσο αυτή είναι και η «ευλογία» του ελεύθερου θεάτρου. Δυναμώνεις στις δυσκολίες, μαθαίνεις «να τα καταφέρνεις», να προχωράς, να βελτιώνεις.
Αρκετά έμπειροι στο να αντιμετωπίζουν όλες τις δυσκολίες μιας θεατρικής παραγωγής, οι ηθοποιοί της παράστασης είναι όλοι καταπληκτικοί στην κίνηση, την άρθρωση, την αίσθηση του χώρου, του ρόλου και της συνδέσεις με τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές. Μικρά, ευρηματικά σκηνοθετικά τρικ, τους τοποθέτησαν κυριολεκτικά μέσα στο κοινό βοηθώντας ουσιαστικά την αποχώρηση και επανείσοδό τους στη σκηνή δίνοντας περισσότερη ένταση και αμεσότητα στο θεατρικό θέαμα.
Δεν είναι εύκολο να υπάρχει και να παρουσιάζει ένα ουσιαστικό ετήσιο πρόγραμμα μια θεατρική σκηνή στη Θεσσαλονίκη. Για να λέμε την αλήθεια, οπουδήποτε, ακόμα και στην Αθήνα είναι δύσκολο για το ελεύθερο θέατρο να επιβίωση.
Ωστόσο, στο θέατρο «Τ» υπάρχει ένα «κλίμα», μια ενέργεια στην ατμόσφαιρα που συνηγορεί στο ότι η προσπάθεια αυτή θα μακροημερεύσει χάρη σε ανθρώπους όπως η Γλυκερία Καλαϊτζή, η Μαρία Καραδελόγλου, η Ευαγγελία Κιρκινέ και κάποιοι ακόμα «επίμονοι Θεσσαλονικείς». Ό,τι είδαμε τα τελευταία χρόνια στο «Τ», άσχετα με το αν είχε επιτυχία, αν και σε πόσους άρεσε ή ενθουσίασε, σίγουρα αυτό που δεν έλλειπε ήταν ο επαγγελματισμός, η σκληρή δουλειά, η αγάπη για το ίδιο το θέατρο, η ειλικρίνεια απέναντι στο κοινό της βόρειας Ελλάδας.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Απόδοση – Σκηνοθεσία: Γλυκερία Καλαϊτζή
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Καραδελόγλου
Μουσική: Πρόδρομος Καραδελόγλου
Κίνηση: Ιωάννα Μήτσικα
Φωτισμοί: Διονύσης Καραθανάσης
Βοηθός σκηνοθέτιδας: Χαρίκλεια Ζαγοριανού
Βοηθός σκηνογράφου: Αριάνα Νίκου
Φωτογραφίες – Video παράστασης: Χρήστος Κυριαζίδης
Trailer παράστασης: Παναγιώτης Κουντουράς
Γραφιστική επιμέλεια: Λάζαρος Παπανικολάου
Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου
Παραγωγή: Θέατρο Τ
ΔΙΑΝΟΜΗ (με σειρά εμφάνισης)
Σοφία Βούλγαρη (Γιούλε)
Αλέξανδρος Νικολαΐδης (Γιόργκεν Τέσμαν)
Χριστίνα Δαγκάκη (Έντα Γκάμπλερ)
Λίλα Παντελίδου (Τέα Έλβστεντ)
Κυριάκος Δανιηλίδης (Δικαστής Μπρακ)
Ιωάννης Καμπούρης (Έιλερτ Λέβμποργκ)
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Χώρος: Θέατρο Τ, Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16, Θεσσαλονίκη
Πρεμιέρα: Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023 στις 21:30
Παραστάσεις: Έως 18 Δεκεμβρίου 2023, κάθε Δευτέρα & Παρασκευή στις 21:30, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00
Διάρκεια: 105’
Τιμές εισιτηρίων: 15€ κανονικό | 12€ φοιτητών & άνω των 65 | 10€ ανέργων, ΑμεΑ & πολυτέκνων | Κάθε Δευτέρα Γενική Είσοδος 10€ | Ατέλειες κάθεΠαρασκευή, με σειρά προτεραιότητας και εφόσον υπάρχει διαθεσιμότητα
Early bird εισιτήρια με 9€, από 3 έως 10 Νοεμβρίου, για τις παραστάσεις από 1 έως 9 Δεκεμβρίου.
Προπώληση εισιτηρίων:https://www.more.com/theater/enta-gkampler/
Πληροφορίες / Κρατήσεις: 2310 854 333
Parking: Ιδιωτικός χώρος parking ακριβώς δίπλα από το Θέατρο Τ. Τιμές: 3€ η πρώτη ώρα | +1€ για κάθε επόμενη ώρα
Σας ενδιαφέρει:
• Το Θέατρο Τ είναι προσβάσιμο σε αναπηρικά αμαξίδια.
• Δεν επιτρέπεται η είσοδος στο θέατρο μετά την έναρξη της παράστασης.
• Με την επίδειξη του εισιτηρίου σας, έχετε 10% έκπτωση στο ουζερί «Το Πλατανάκι» ακριβώς απέναντι από το Θέατρο Τ.
Περισσότερα:
Website: www.theatrot.gr
Facebook page: www.facebook.com/theatrot
Facebook event παράστασης:https://fb.me/e/1pfx12HSW
Instagram profile: https://www.instagram.com/theatro_t