Η στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τη Χρυσή Αυγή. Είχε νιώσει τόσο δυνατή εκείνο το διάστημα που δρούσε σε ένα πλαίσιο «ανομίας», εκμεταλλευόμενη την κρατική ανοχή. Όμως αυτός ο νέος άνθρωπος ύψωσε το ανάστημά του. Για την αξιοπρέπειά του, για τους φίλους του, για τη γειτονιά του, για την ίδια την ιστορία. Απέναντι δεκάδες μαυροφορεμένοι έφεραν το σκοτάδι στα μάτια του. Πριν όμως λυγίσει είχε ήδη καθορίσει το μέλλον. Έγινε σύμβολο, έγινε πυξίδα και έβαλε φρένο στην επέλαση της καταδικασμένης πλέον «εγκληματικής οργάνωσης». Ναι όλα αυτά συνέβησαν με τη θυσία του αλύγιστου Παύλου.
Ένα νέο παιδί δούλευε για τα προς το ζην. Ονειρευόταν, ερωτεύτηκε, έγραφε μουσική, είχε κοινωνικές ευαισθησίες που τις εξέφραζε με τους στίχους του. Κοιτούσε το μαύρο να έρχεται κι έριχνε φως με τις λέξεις. Έβλεπε την οικονομική κρίση να υποβαθμίζει τη ζωή του και τολμούσε να διεκδικήσει με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Αυτός κι η παρέα του δεν προκάλεσαν. Απειλήθηκαν, αμύνθηκαν, προσπάθησαν με κάθε μέσο σε ένα περιβάλλον αντιξοοτήτων. Θυμάμαι εκείνο το μοιραίο βράδυ, θυμάμαι εκείνες τις ώρες σαν ένα παρόν που ο χρόνος πάγωσε και δε λέει να προχωρήσει.
Παράλληλα ενδυναμώθηκε το αντιφασιστικό κίνημα. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους κι έφραξε κάθε διέξοδο στο «τέρας». Η κυβέρνηση με αρμόδιο Υπουργό τότε τον κ.Δένδια κινητοποιήθηκε, έστω με καθυστερημένα αντανακλαστικά. Η δίκη της Χρυσής Αυγής έγραψε ιστορία με την απόφαση καταδίκης σε πρώτο βαθμό. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη θρυλική μάνα, Μάγδα Φύσσα να ουρλιάζει, «Τα κατάφερες γιε μου». Ο Παύλος λοιπόν κατάφερε να σώσει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας από ανάλογη απειλή και ταυτόχρονα να στρέψει ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων μακριά από το μόρφωμα που ηγείτο ο Μιχαλολιάκος.
Αυτές τις ημέρες κυκλοφόρησε «Η νύχτα που έφυγε ο Παύλος» – Ξ.Κοντιάδης από τις εκδόσεις Τόπος. Έρχεται να συμπληρώσει το «Όρθιος σε δημόσια Θέα» της Χρύσας Παπαδοπούλου. Η Ανζελίκ Κουρούνη δημιούργησε επίσης δύο εξαιρετικά ντοκιμαντέρ, «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» και «Χρυσή Αυγή: Υπόθεση όλων μας». O Nορβηγός, Χόβαρντ Μπούστνες, «Τα Κορίτσια της Χρυσής Αυγής». Το θέμα ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο. Πήρε τεράστιες διαστάσεις.
Ο Παύλος έμεινε για πάντα όρθιος. Όσες μαχαιριές κι αν δεχτεί είναι εκεί. Στοιχειώνει τους φασίστες με το θάρρος και την αυταπάρνησή του. Αποτελεί οδηγό για κάθε δημοκράτη πολίτη. Δεν τράβηξε την κουρτίνα, δεν είδε τους άλλους να υποφέρουν κι είπε δεν πειράζει. Ήταν στην πρώτη γραμμή και το πλήρωσε με τη ζωή του …
