O Σταμάτης Μαλέλης, o Πάνος Σόμπολος και o Αντώνης Πρέκας μίλησαν στο «Πάμε Δανάη» για τις κορυφαίες τηλεοπτικές στιγμές & για το πόσο άλλαξε η τηλεόραση μέσα στα χρόνια, με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα τηλεόρασης.
Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ανακήρυξε την 21η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης με ψήφισμά της τον Δεκέμβριο του 1996. Η ημερομηνία του εορτασμού επελέγη για να τιμήσει το πρώτο Παγκόσμιο Φόρουμ Τηλεόρασης, που πραγματοποιήθηκε στις 21 και 22 Νοεμβρίου 1996 στην Νέα Υόρκη, αναγνωρίζοντας την τηλεόραση ως σημαντικό εργαλείο ενημέρωσης και επηρεασμού της κοινής γνώμης και το ρόλο της στην εστίαση σε ζητήματα σημαντικά που σχετίζονται με την ειρήνη, την ασφάλεια, τον πολιτισμό την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.
Η τηλεόραση στην Ελλάδα ξεκίνησε για πρώτη φορά τη λειτουργία της το 1960 με πειραματικές εκπομπές που δεν μονιμοποιήθηκαν, ενώ το τακτικό πρόγραμμα ξεκίνησε από δημόσιο σταθμό του ΕΙΡ και από σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων το 1966. Κατά τη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών παγιώθηκε η δομή του προγράμματος με ένα μείγμα ψυχαγωγίας και ενημέρωσης, η οποία ήταν λογοκριμένη. Ο κρατικός έλεγχος στην τηλεόραση διατηρήθηκε και στη μεταπολίτευση, οπότε η ενημέρωση ήταν περισσότερο ελεύθερη, αλλά όχι πάντα αντικειμενική.
Το 1989, ενώ είχαν ήδη αρχίσει να εκπέμπουν ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, επιτράπηκε η λειτουργία των δεύτερων σταθμών, οι οποίοι σταδιακά επικράτησαν σε τηλεθέαση και επιρροή και επιδόθηκαν σε έντονο ανταγωνισμό στον ενημερωτικό και στον ψυχαγωγικό τομέα. Το τηλεοπτικό τοπίο, στο οποίο κατά καιρούς λειτουργούσαν γύρω στα 150 κανάλια σε όλη τη χώρα, το οποίο παραμένει όμως άναρχο λόγω των καθυστερήσεων του κράτους να χορηγήσει μόνιμες άδειες.
Μέχρι το 2013 υπήρχαν τρία δημόσια δίκτυα, τα οποία σταμάτησαν να εκπέμπουν, όταν με απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά, έκλεισε η ΕΡΤ για να δημιουργηθεί εκ νέου μια νέα δημόσια εταιρεία, η ΝΕΡΙΤ· μέχρι να ξεκινήσει η τελευταία τη λειτουργία της, τον ρόλο του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα επιτελούσε η μεταβατική Δημόσια Τηλεόραση. Η ΕΡΤ επανασυστάθηκε το 2015 και λειτουργεί εκ νέου μέχρι σήμερα. Υπάρχουν ακόμα δεκάδες ιδιωτικά κανάλια, πανελλαδικής και τα περισσότερα περιφερειακής εμβέλειας. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καλωδιακά δίκτυα, όμως κάποια ιδιωτικά και η ΕΡΤ εξέπεμπαν δορυφορικό πρόγραμμα, κυρίως για τους Έλληνες της διασποράς. Υπάρχουν ακόμη προσπάθειες για αποκλειστικά ιντερνετικό περιεχόμενο ή για ιντερνετικά κανάλια. Λόγω της οικονομικής κρίσης πολλά κανάλια έκλεισαν ή περιόρισαν σημαντικά τις δραστηριότητές τους.
Στον τομέα του προγράμματος, τα ιδιωτικά δίκτυα ακολουθούν την καθιερωμένη διάκριση μεταξύ ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, αν και η αναλογία δεν είναι σταθερή, ενώ τα δημόσια δίκτυα δίνουν έμφαση στον πολιτισμό και στην εκπαίδευση. Στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης παρήχθησαν εκατοντάδες σίριαλ, τηλεταινίες και θεατρικά έργα όπως και πολλά ενημερωτικά και ψυχαγωγικά προγράμματα με σημαντική επίδραση στο κοινό. Λόγω της οικονομικής κρίσης κυριαρχούν οι ξένες σειρές και οι επαναλήψεις παλαιών ελληνικών σίριαλ.
Η ελληνική τηλεόραση γενικότερα κατά καιρούς έχει κατηγορηθεί για έλλειψη αντικειμενικότητας στον ενημερωτικό τομέα εξαιτίας της χειραγώγησης των δημόσιων δικτύων από τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και εξαιτίας του ότι τα ιδιωτικά δίκτυα προβάλλουν τα επιχειρηματικά ή πολιτικά συμφέροντα των ιδιοκτητών τους. Τα ιδιωτικά κανάλια έχουν ακόμη επικριθεί, πολλές φορές, για το χαμηλής ποιότητας πρόγραμμα στον ψυχαγωγικό και τον ενημερωτικό τομέα.
Σε ότι αφορά το νομικό πλαίσιο, αυτό είναι σαφέστερο για τα δημόσια τηλεοπτικά δίκτυα, αλλά τα ιδιωτικά (ιδίως τα επαρχιακά) εξακολουθούν να μην έχουν όλα άδειες εκπομπής όπως σε άλλες χώρες. Το κράτος ρυθμίζει τα ραδιοτηλεοπτικά ζητήματα μέσα από ανεξάρτητη, συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, που ιδρύθηκε το 1989.