Εκδήλωση στο πλαίσιο της προστασίας από την παιδική κακοποίηση πραγματοποίησε ο φορέας ΤΕΒΑ στην αίθουσα Μανόλης Αναγνωστάκης στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
Στόχος της εκδήλωσης, η ενημέρωση των γονιών για να μπορούν να προσαρμόσουν την συμπεριφορά τους όταν το παιδί ”ξεφεύγει”, χωρίς να του ασκούν ψυχολογική ή σωματική κακοποίηση.
Η Δήμητρα Γεωργάκη, Δικηγόρος προγράμματος ΤΕΒΑ, μίλησε για τα δικαιώματα του παιδιού. Τι πρέπει να έχει ένα παιδί προκειμένου να θεωρηθεί ”ομαλή” η διαβίωση του. Από τα οικογενειακά δικαιώματα, τα οποία είναι η εκπαίδευση, η φροντίδα, η συντροφικότητα και οι ευκαιρίες.
Τα σχολικά δικαιώματα που είναι οι ίσες ευκαιρίες, η ομαλή ένταξη στην κοινωνικοποίηση, η ελεύθερη έκφραση του παιδιού των απόψεων του. Και τέλος, τα κρατικά δικαιώματα, για την ιατρική περίθαλψη, την ασφάλιση του παιδιού, καθώς και την προστασία όλων των παιδιών τα οποία προέρχονται από το εξωτερικό.
Η Κωνσταντίνα Χαριστού, Εθελόντρια ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια, ανέλυσε τα προβλήματα που ακολουθούν τη ζωή ενός παιδιού το οποίο δέχεται ψυχολογική κακοποίηση. Ενοχές, κακή ψυχολογία, χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.
Οι γονείς, θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα την συμπεριφορά τους στο παιδί όταν είναι άτακτο, ή όταν προσπαθούν να του μάθουν να κάνει μόνο του κάποια πράγματα. Να στρώνει το κρεβάτι του, ή να μαζεύει τα παιχνίδια του μόλις τελειώσει, κάποια παραδείγματα. Ενώ στο τέλος, ανέφερε πως σε περίπτωση που η ψυχολογική κακοποίηση, φτάσει σε υπερβολικό σημείο, το παιδί αποφασίζει να μείνει απομονωμένο, βγάζει επιθετική ή παθητική συμπεριφορά και πολλές φορές, φτάνει στο στάδιο της κατάθλιψης σε μεγαλύτερη ηλικία.
Η Μαριάνθη Σπουργίτη, ψυχολόγος κέντρου κοινότητας Δήμου Θεσσαλονίκης, μίλησε για την σωματική και σεξουαλική κακοποίηση. Ένας γονιός, θεωρεί κάποιες φορές πως είναι προτιμότερο να χτυπήσει το παιδί του όταν δεν ακούει, παρά να το πιάσει με το καλό. Εξήγησε πως ακόμη και ένα απλό χαστούκι, είναι σωματική κακοποίηση. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούν κακή ψυχολογία στο παιδί, ενώ πολλές φορές αντιδρούν κι εκείνα παρορμητικά σε συμμαθητές τους στο σχολείο, επειδή θεωρούν φυσιολογική την συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Όσον αφορά την σεξουαλική κακοποίηση, ο βασικός τρόπος αποφυγής και αντιμετώπισης, είναι να μπορέσει το παιδί, να βρει έναν άνθρωπο να εμπιστευτεί και να μιλήσει, με τα περισσότερα παραδείγματα να προέρχονται από δασκάλους οι οποίοι μάθαιναν από τα ίδια τα παιδιά ότι έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.