Ένας χάρτης του σύγχρονου κόσμου από τον Γιάννη Λούλη, ειδικό στον τομέα της στρατηγικής επικοινωνίας.
Πρόκειται για έναν άνθρωπο εξωστρεφή με εξαιρετική ματιά πάνω στα γεγονότα και διορατικότητα, που έχει προκύψει από την μεγάλη του εμπειρία. Η αφήγησή του ξεκινάει με σημείο μηδέν την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Σημειώνει πως οι Δημοκρατίες πολλαπλασιάζονται, ωστόσο από το 2006 παρατηρείται μία αντίστροφη πορεία με τις δικτατορίες να αυξάνονται και να γίνονται ακόμα πιο σκληρές. Πώς όμως φτάνουμε σε αυτό το οριακό σταυροδρόμι και τι συμβαίνει σήμερα;
Ο έμπειρος αναλυτής τονίζει πως η ανομία της Αμερικής, ειδικά το διάστημα διακυβέρνησης Μπους του νεότερου και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επικράτησαν έφεραν ακραία ανισότητα και ισχυρή πόλωση (αποκορύφωμα η επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ). Μεγάλες κερδισμένες αυτής της διαδρομής οι οικονομικές ελίτ, που βρήκαν το έδαφος, ώστε να παρεισφρήσουν στην πολιτική. Περνάμε επομένως σε μία εποχή αυθαιρεσίας, που έχει ως συνέπειά της την τοξικότητα. Ο σεισμός του 2007-2008 κι οι αλυσιδωτές συνέπειες που άγγιξαν την Ευρώπη και την πατρίδα μας, με αναφορά στον Adam Tooze, διαδραματίζουν μεγάλο κομμάτι στο έργο του.
Στις αναφορές του, με κριτική ματιά αντιμετωπίζει και τον Μπάρακ Ομπάμα (βλέπε το βιβλίο του, Πως γκρεμίστηκαν οι αυταπάτες). Απαριθμεί τα ρήγματα της Αμερικής και δίνει τις προεκτάσεις όσων ακολούθησαν και πως αυτές επηρεάζουν τον υπόλοιπο κόσμο. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί απλή γλώσσα, οι ιστορικές του αναδρομές είναι απόλυτα στοχευμένες και παρουσιάζουν γεγονότα που αποτελούν σταθμό, δίχως να κουράζει τον αναγνώστη με φλυαρίεες. Η βιβλιογραφία έρχεται να συμπληρώσει ιδανικά το νόημα και να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε περαιτέρω λεπτομέρειες.
Από τον «αγαθό ηγεμόνα» του Χάντιγκτον, στην εποχή Πούτιν και στις ακραίες ενέργειες εδραίωσης της κυριαρχίας του. Στην Κίνα που προσπαθεί κι αυτή να διαδραματίσει κομβικό ρόλο και στις τραυματισμένες αξίες που πληγώνουν, όχι μόνο το American Dream, αλλά τις Δημοκρατίες του Δυτικού Κόσμου. Ενδιαφέροντα στοιχεία και μία αφήγηση, που γίνεται εικόνα σαν μία ταινία τεκμηρίωσης. Αυτή η παραστατικότητα και ζωντάνια σε συνδυασμό με τον πλούτο γνώσης είναι τα μεγάλα όπλα της αφήγησης, που συνεχώς αλλάζει μοτίβο.
Με την ικανότητά του ο Λούλης να παίρνει αποστάσεις («είμαι πολίτης του κόσμου») και να βλέπει την μεγάλη εικόνα μας παρουσιάζει έναν πλήρη χάρτη του σύγχρονου κόσμου και παράλληλα το πως φτάσαμε σε αυτό το τέλμα. Το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη έρχεται ως συνέχεια του «Άνομου Κόσμου:Πως φτάσαμε στην εποχή Τραμπ» κι είναι μία από τις πιο σοβαρές επιλογές, που προτείνουμε στο αναγνωστικό κοινό ανεπιφύλακτα.