Δεν τον βρήκα. Με βρήκε.
– «Θέλω να πω λίγα λόγια και δεν είναι κανένας».
– «Είμαι εγώ παππού, πες μου».
Τα λόγια τα είχε γραμμένα σε χαρτί που μου χάρισε. Πήγε μέχρι το αμάξι να μου φέρει και το βιβλίο του να μου χαρίσει. «Να μην απογοητεύονται οι νέοι. Θα αλλάξει ο κόσμος. Ο κόσμος είσαι εσύ. Να είσαι πεισματικά στον αγώνα».
Ο κύριος Θοδωρής Τελλίδης: Εξόριστος και στη Γυάρο και στη Λέρο. «Σε εξόρισαν κι εσένα…», είπα με δέος εγώ.
Για να μου απαντήσει με απλότητα – «Πού το περίεργο; Τόσοι και τόσοι πήγανε. Όταν γύρισα όλοι με απέφευγαν. Μην πάτε στο μαγαζί του είναι κομμουνιστής, έλεγαν».
Ο κ. Θοδωρής μου χάρισε κάτι από τον πόνο των εξόριστων και των νεκρών μας. Και ήταν μεγάλη μου τιμή.
Ακολουθεί φωτορεπορτάζ της Αφροδίτης Μιχαηλίδου: