Να μπει η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας στον κατάλογο με τις ανίατες ασθένειες

Αρθρογραφεί στο TheOpinion.gr η συγγραφέας Κερασία Βούσβουρα.

Αγαπητοί φίλοι, θέλω να μοιραστώ μαζί σας την μεγάλη περιπέτεια που περνάω από τότε που διαγνώστηκα με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας.

Περνάω επιτροπή ΚΕΠΑ (Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας), πριν διαγνωστώ επίσημα από το 2009, κάθε 2 με 3 χρόνια, ανάλογα την απόφαση.

Στην επιτροπή είναι 5 άγνωστα άτομα που δεν έχεις το δικαίωμα να γνωρίζεις ούτε το όνομα τους. Καλούμαι κάθε φορά να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Να αποδείξω την αναπηρία μου, το προφανές.

Εδώ και 2 χρόνια έχω ραγδαία επιδείνωση με αποτέλεσμα να μετακινούμαι μόνο με αναπηρικό αμαξίδιο. Την Πέμπτη 13/10/2022 ΞΑΝΑΠΕΡΝΑΩ ΚΕΠΑ και ξέρω πως θα έρθω αντιμέτωπη με την αναλγησία, την κακεντρέχεια και την ειρωνεία ενός κράτους (πρόνοιας;) που ήδη έχω αντιμετωπίσει πολλές φορές ως τώρα. Φοβάμαι πως θα λυγίσω. Κάθε φορά που περνάω επιτροπή φεύγω με κλάματα από το εξεταστικό κέντρο. Καλούμαι, λοιπόν, να αποδείξω το αυτονόητο: ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ μου σε ένα ανάλγητο, εχθρικό και υπονομευτικό κράτος της μίζας και της λαμογιάς και σε έναν υπουργό Υγείας με αναμφίβολο, για να μην πω απαράδεκτο, πολιτικό παρελθόν και πλήρη άγνοια και ενσυναίσθηση του καθήκοντος.

Είμαι η Κερασία, μια μονάδα μέτρησης με ποσοστό επί τοις εκατό. Τώρα που γράφω έχω ποσοστό αναπηρίας 82% το οποίο κατέκτησα μετά από δικηγορική παρέμβαση και ένσταση που υπέβαλα γιατί οι κύριοι της επιτροπής το 2019 με απέρριψαν και έπρεπε να κινηθώ νομικά. Ζούμε όλοι μέσα στο άγχος και την τρομοκρατία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Ανασφάλεια και στοχοποίηση των ευπαθών ομάδων της κοινωνικής (κάτω από τον μέσο όρο) τάξης. Μόνο μου όπλο είναι η ανάγκη μου να γράφω, φίλη καλή στα δύσκολα. Μεσοπέλαγα αρμενίζω και βουλιάζω με τους τελευταίους πνιγμένους μετανάστες. Νιώθω απόρριψη, αποστροφή και αγανάκτηση σαν πολίτης της Ελλάδας. Και φυσικά δεν είμαι η μόνη.

Η Σκλήρυνση κατά πλάκας ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΊΑΤΗ ΑΣΘΈΝΕΙΑ και πρέπει να μπει ΤΩΡΑ στον κατάλογο με τις 43 ανίατες ασθένειες. Ταυτόχρονα πρέπει να πάψει πια αυτή η τρομοκρατία και το φαιδρό προσωπείο της… τάχα κοινωνικής προσφοράς. Το ξέρω το παραμύθι… Το νιώθω στο πετσί μου χρόνια τώρα το παραμύθι ΟΛΩΝ των κυβερνήσεων που υπόσχονται προεκλογικά λαγούς και έξτρα επιδόματα σαν ψίχουλα. Τώρα και όχι αύριο πρέπει να μπει ένα τέλος στην τρομοκρατία των ΚΕΠΑ και της φτώχειας, της κοινωνικής ανισότητας, της αδιαφορίας για τα άτομα με αναπηρία. Μην ξεχνάτε κύριοι (?) πολιτικοί πως και οι ΑΜΕΑ έχουν δικαίωμα ψήφου και θα μας βρείτε μπροστά σας.

Ζητω συγνώμη μα δεν βλεπω καθαρά λόγω της διπλωπίας, δώρο μη αναστρέψιμο της Σκλήρυνσης.