* Του Γιάννη Νισύριου
Μετά το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων ήταν επόμενο η ενεργειακή κρίση να ενταθεί με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και να εκτοξεύσει τις τιμές ρεύματος- πετρελαίου με παράπλευρες συνέπειες.
Τώρα ο πρωθυπουργός επανέρχεται, εκπέμποντας αντιφατικά μηνύματα που τα αιτιολογεί μάλιστα μ’ έναν αμφίσημο τρόπο. Ανοίγουμε πάλι τις λιγνιτικές μονάδες, τονίζουμε όμως το ασύμφορο της λειτουργίας τους, την αναχρονιστική τους μορφή και συγχρόνως εγκαινιάζουμε φωτοβολταικά πάρκα για να δείξουμε ότι εμμένουμε στην πολιτική μας.
Το ζήτημα όμως είναι πολύπλευρο. Οι λιγνιτικές μονάδες κλείσανε πρόωρα κατ’αρχήν, όταν άλλες και μάλιστα προηγμένες χώρες δεν προέβησαν σε καμιά τέτοια βεβιασμένη ενέργεια. Ευθύνη του πρωθυπουργού ήταν εν ριπή οφθαλμού να απαξιώσει άμεσα τον εθνικό ενεργειακό υπόγειο πλούτο της χώρας και να αναθέσει άμεσα σε μεγάλες επιχειρήσεις τις φωτοβολταικές εγκαταστάσεις.
Το δεύτερο ζήτημα είναι και πιθανόν το γνωρίζει πως οι λιγνιτικές μονάδες που ήδη επί μακρόν παρέμειναν σε αδράνεια, δεν είναι δυνατόν να τεθούν σε άμεση επαναλειτουργία από άποψη υποδομών, εγκαταστάσεων, τεχνολογίας και στελεχιακού δυναμικού. Το κλείσιμό τους συνεπώς έχει πολλαπλές επιπτώσεις. Η προσπάθειά του να εμφανίσει το όλο συμβάν ως απλώς ένα λάθος, ούτε καν λάθος, που διορθώνεται, είναι εν τοις πράγμασι αλλά και επικοινωνιακά αποτυχημένη.
Το κλείσιμο είχε προκαλέσει ανατιμήσεις στην τιμή του ρεύματος πολύ πριν τη ρωσική εισβολή και μάλιστα με αυξήσεις ακραίες για τα μικρά και μεσαία εισοδήματα που υπέστησαν καθοριστική συρρίκνωση, αφού τα καταστήματα, ιδιαίτερα της εστίασης, υποχρεώθηκαν σε πολλές περιπτώσεις σε αναστολή των δραστηριοτήτων τους.
Θεωρεί επίσης ο Πρωθυπουργός προσωρινή την επαναλειτουργία των λιγνιτικών μονάδων, λες και διαθέτει τις αναγκαίες προβλεπόμενες μετρήσεις για να υπολογίσει τη διάρκεια της κρίσης και το χρονοδιάγραμμα για την αναπλήρωση της ενεργειακής επάρκειας της χώρας. Την ίδια ώρα όμως οι ξένες εταιρίες που έλαβαν υποσχέσεις ή υπέγραψαν συμβάσεις για εγκατάσταση φωτοβολταικών πάρκων αναμένουν την έναρξη της υλοποίησής τους και μαζί τους όλοι εκείνοι που έλκουν δικαιώματα από τέτοιου είδους τεχνολογικές επενδύσεις.
Ο πολίτης όμως που μόνο συνέπειες έχει να υποστεί από την όποια εξέλιξη των πραγμάτων, περιμένει με αγωνία να δει που θα σταθμεύσει ο ενεργειακός δείκτης, κάτι σαν τη ρωσική ρουλέτα που όλοι με δέος παρακολουθούν την περιστροφή της. Και είναι βέβαιο πως κανείς δεν προσδοκά την καλυτέρευση, παρά μόνο τη λιγότερο επαχθή ζημία στο νοικοκυριό του. Υστερα δηλαδή από τα μνημόνια, τον κορονοιό και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο πολίτης έρχεται αντιμέτωπος με νέο φάσμα επιπτώσεων στην οικονομική του κατάσταση.
Η κυβέρνηση όμως αισιοδοξεί, προσδοκά ανάπτυξη, μιλά για τέλος της δημοσιονομικής εποπτείας, για εξόφληση του ΔΝΤ, για παροχές και επιδόματα, που ως ελάχιστα, θα εξανεμιστούν άμεσα από τις ανατιμήσεις των ειδών πρώτης ανάγκης.
Ιδίως όμως ο Πρωθυπουργός υποτιμά το γεγονός πως η κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση και ο λαός ολόκληρος σε κατάσταση έντονης νευρικής κρίσης. Και η ψυχολογική αυτή αποτίμηση μεταφράζεται σε οργή με απρόβλεπτες προεκτάσεις για την κοινωνία και την κυβέρνηση.
* Ο Γιάννης Νισύριος, είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω.