Πασχάλης στο TheOpinion: «Μου αρέσει να ζω σαν απλός πολίτης κι όχι σαν κάποιος που τον θαυμάζουν και τον χειροκροτούν»

Ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης της ελληνικής ποπ σκηνής έρχεται την Πέμπτη, 15 Ιουνίου στα δυτικά της πόλης, στο Μιμόζα Αναψυκτήριον, για μια μουσική περιπλάνηση από τη δεκαετία του ’60 έως και σήμερα.

Ο Πασχάλης επιστρέφει στον τόπο του «εγκλήματος», τη Θεσσαλονίκη, την Πέμπτη, 15 Ιουνίου, με ένα μουσικό πρόγραμμα για όλη την οικογένεια· από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο.

Πλαισιωμένος από την τετραμελή του μπάντα, παραδέχεται ότι είναι ζωογόνο το γεγονός πως νιώθει όπως ακριβώς με τους «The Olympians»· όπως, δηλαδή, ξεκίνησε. Σημειώνει στο TheOpinion:

«Δεν επιστρέφω…είμαι πήγαινε-έλα. Ο τόπος του “εγκλήματος” είναι ένας τόπος που δεν μπορείς να αποφύγεις. Είναι μια ζωή ολόκληρη! Η ελληνική ποπ μουσική γεννήθηκε, κυριολεκτικά, στη Θεσσαλονίκη από ‘μένα και τους “The Olympians”. Ένα γεγονός πολύ σημαντικό και στη ζωή μου, φυσικά, αλλά, νομίζω, και στην ελληνική μουσική πραγματικότητα και δισκογραφία.

Είναι ευλογία που έζησα αυτήν την περίοδο της μουσικής, και της παγκόσμιας και της ελληνικής. Ιδιαίτερα το ’60 ήταν η κορυφαία, δημιουργικά, δεκαετία, που όλες οι τέχνες είχαν φοβερή δράση, κατάθεση ψυχής· παγκόσμια μόδα, που τη χαρακτηρίζω. Όλα τα έργα έμειναν και θα μείνουν αθάνατα».

Με «Το Σχολείο», εξαιτίας της δυναμικής του, τον «Τρόπο», που εδραίωσε και «επέβαλε» την ελληνική ποπ κουλτούρα, καθώς και με ένα σύνολο επιτυχιών στη μουσική του φαρέτρα, ο Πασχάλης δίνει το δικό του ραντεβού με τους Θεσσαλονικείς στο Μιμόζα Αναψυκτήριον.

«Έχουμε περάσει σε μία εικόνα κι όχι σε έναν ήχο»

Παρόλο που ζούμε, πια, στην ψηφιακή εποχή, υπάρχουν οι αθεράπευτα «ρομαντικοί» και μουσικόφιλοι που κρατούν τη σπίθα αναμμένη, αναβιώνοντας τη «χρυσή» εκείνη εποχή του βινυλίου· μία εποχή γεμάτη συναισθήματα και διαχρονικότητα στη μουσική της, όπως υπογραμμίζει κι ο ίδιος ο καλλιτέχνης, κι όχι «άυλα πράγματα».

«Το βινύλιο -ακόμα και το CD, θα έλεγα, που πήρε λίγο λούστρο από το βινύλιο- όποτε και να τα βάλεις να παίξουν, σου βγάζουν το συναίσθημα. Σου το μεταδίδουν εκείνη τη στιγμή που τα ακούς. Ανατριχιάζεις. Ή θαυμάζεις, αν δεν το έζησες για να ανατριχιάσεις. Κι αμέσως γεννιέται το ερώτημα: γιατί σήμερα δεν γράφονται τραγούδια;

Γράφονται. Και σήμερα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τα συναισθήματά του. Αλλά το σήμερα σου ισοπεδώνει τόσο πολύ αυτά τα χαρακτηριστικά, που κάνει την εποχή ψυχρή. Αδιάφορη. Δεν θέλω να κατηγορώ την εποχή, γιατί κάθε νέο βήμα όλο και πιο μπροστά σε πάει. Όλο και προς το μέλλον σε οδηγεί. Όμως, το παρόν δεν έχει “ψυχή”. Ή είναι ισοπεδωμένη, καταπατημένη. Έχουμε περάσει σε μία εικόνα κι όχι σε έναν ήχο. Παρότι δεν θέλω να γινόμαστε γενικότερα γκρινιάρηδες, η πραγματικότητα είναι αυτήν», επισημαίνει χαρακτηριστικά.

«Όλοι οι νέοι καλλιτέχνες πρέπει να διαβάζουν και να σέβονται την ιστορία»

Ο  Πασχάλης εξομολογείται ότι είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει στη μοίρα. Κι αν, λοιπόν, η μοίρα μας είναι προδιαγεγραμμένη, σίγουρα η δική του ήταν να διανύσει όλη αυτήν την επιτυχημένη πορεία. Αρκεί, όμως, μόνον αυτό; Και ειδικά για κάποιον που βρίσκεται στα σπάργανα της καριέρας του;

«Πρώτα θα χρησιμοποιήσω τη φράση: “Συν Αθηνά και χείρα κίνει”. Τύχη ναι μεν, αλλά να κουνάμε και τα χέρια μας. Έτερον εκάτερον. Από ‘κει και πέρα νομίζω ότι, όσο και να λοξοδρομούσα, μου έβαζε τρικλοποδιές να πέσω και να ξαναμπώ στον ίσιο δρόμο.

Πιστεύω πάρα πολύ στη μοίρα. Μου το ‘χε η μοίρα μου και πιστεύω ότι, όποιος έχει μεγάλη πορεία και σημαντική, του το ‘χει και το ‘χει. Βοηθάμε, όμως, κι εμείς… Η μοίρα δεν είναι πάντα καλή. Πρέπει να παλεύουμε στις δυσκολίες, για να βγαίνουμε νικητές και να μπορούμε να προχωράμε», αναφέρει στο TheOpinion.

Και συμπληρώνει: «Όλοι οι νέοι καλλιτέχνες πρέπει να διαβάζουν και να σέβονται την ιστορία. Αν κάθε νέος μελετήσει την ιστορία κάθε επιτυχημένου τραγουδιστή παγκόσμια, όχι μόνον στην Ελλάδα –η ιστορία είναι παγκόσμια, δεν είναι μόνον τοπική- τότε να ‘ναι βέβαιος ότι τα εφόδια που θα ‘χει μαζί του, θα ‘ναι πολύ σημαντικά. Θα έχει να επιλέξει και να χαράξει τη δική του πορεία. Θα δει τι χαρακτηριστικά είχαν όλοι αυτοί που έκαναν μεγάλες καριέρες. Και τότε η επιλογή του θα είναι σωστή, θα έχει τις γνώσεις».

«Μου αρέσει η καθημερινότητα»

Κι αν αναρωτιέστε πώς περνάει τον χρόνο του ο καλλιτέχνης, εκτός μουσικού πάλκου, απαντά στο TheOpinion:

«Ο χρόνος μου, μου αρέσει να είναι του Πασχάλη που κάνει μία απλή κι απλοϊκή, θα έλεγα, ζωή. Χωρίς να του λείψει κάτι από την καθημερινότητα. Μου αρέσει η καθημερινότητα. Μου αρέσει να ζω σαν απλός πολίτης κι όχι σαν κάποιος που τον θαυμάζουν και τον χειροκροτούν. Τον φαντάζονται “κάπως”. Μου αρέσει να ζω την καθημερινότητα με το χαμόγελο, με την καλή διάθεση.

Κι αφού είσαι συμπατριώτισσα να σου πω ότι ξεκίνησα στα 14 -ήμουν βιοπαλαιστής- να εργάζομαι στην οδό Σολωμού όπου ήταν τα παντοφλάδικα, κάτω απ’ την Αχειροποίητο και πάνω απ’ το Καπάνι. Εργαζόμουν εκεί πέρα, λοιπόν, σε ένα υποδηματοπωλείο. Και οι τσαγκάρηδες όλοι ήταν μέσα στο πείραγμα και στο καλαμπούρι· να σου κάνουν μια φάρσα, να γελάσουμε. Αυτό το πράγμα σημάδεψε θετικά την εφηβεία μου και το κουβαλάω μαζί μου μέχρι σήμερα. Ακόμη και τώρα, θα μπω σε ένα κατάστημα με το χαμόγελο και θα αρχίσω και το “πείραγμα”. Κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν και παρεξηγούνται, αλλά οι περισσότεροι ευτυχώς το καταλαβαίνουν.

Έτσι μ’ αρέσει ο Πασχάλης. Να είναι καλός σε αυτό που μεταδίδει, σε αυτό που κάνει. Αλλά και να έχω το προνόμιο να ζω την προσωπική ζωή μου έτσι όπως μ’ αρέσει».

 

Πληροφορίες

ΠΑΣΧΑΛΗΣ live

Μαζί του στην κιθάρα και στο τραγούδι ο Στέλιος Mac

Μιμόζα Αναψυκτήριον

(Λαγκαδά 167 με Ακριτών γωνία, πάροδος Διός, Σταυρούπολη Θεσ/νίκης)

Πέμπτη, 15 Ιουνίου και ώρα 21.00 (ώρα προσέλευσης: 20.00)

Εισιτήρια: Είσοδος 14€, Προπώληση 12€

Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr, Public, Σάρωθρον Cafe Bar (Κατούνη 17, Λαδάδικα – Τ: 2310 538282), Ηλιοτρόπιο cafe (Πλ. Ναυαρίνου – Τ: 2310 278515), Μιμόζα Αναψυκτήριον (Λαγκαδά 167 με Ακριτών γωνία, πάροδος Διός, Σταυρούπολη – Τ: 694 923 9864)

Πληροφορίες: 694 995 0530

Οργάνωση, Παραγωγή, Επικοινωνία: Μαριλού Φυντανίδου (Livestr.)