«Ο Olivier de Sagazan ήταν μια επιβεβαίωση όσων πρέσβευα μέχρι τη στιγμή που τον γνώρισα» – Η Μαρία Λάππα στο TheOpinion

Ένα έργο τέχνης εν εξελίξει, ένα ζωντανό γλυπτό να δημιουργείται επί σκηνής θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν απόψε οι Θεσσαλονικείς, στο Θέατρο Κήπου, από τον performer και γλύπτη Olivier de Sagazan.

Ο Olivier de Sagazan, μαζί με την καλλιτεχνική του παρτενέρ Stephanie Sant, επιστρέφουν, ιδιαίτερα συγκινημένοι, στον τόπο του «εγκλήματος», πέντε χρόνια μετά την πρώτη παρουσίαση της παράστασης «Hybridation».

Με σπουδές στις βιολογικές επιστήμες, ο Olivier de Sagazan έχει μετουσιώσει τις γνωσιακές τους ικανότητες πάνω στην τέχνη που έχει δημιουργήσει, εισάγοντας σε αυτήν το ίδιο του το σώμα με τη χρήση πηλού και χρωμάτων. Σημειώνει η Μαρία Λάππα, εκ των υπευθύνων παραγωγής, στο TheOpinion:

«Ο Olivier έκανε αυτό το μαγικό: “πάντρεψε” την επιστήμη με την τέχνη. Ξεκίνησε ως επιστήμονας βιολόγος, καθηγητής βιολογίας. Του άρεζε, όμως, πάρα πολύ η ζωγραφική. Οπότε, κάποια στιγμή, άρχισε να ζωγραφίζει, αλλά δεν του έφτανε μόνον αυτό. Ήθελε να μπει μέσα στα έργα του, ήθελε να τα δει να “ζωντανεύουν”. Κι έτσι ήρθε η επαφή του με τον πηλό. Άρχισε να πειραματίζεται στο ίδιο του το σώμα με τον πηλό και το χρώμα, και βγήκε η πρώτη σειρά των έργων, το “Transfiguration”.

Το “Hybridation” είναι ένα μικρό γέννημα, παιδί του “Transfiguration”. Άρχισε να δουλεύει με έναν άλλον άνθρωπο, συνάμα, στο φαινόμενο του υβριδισμού όπως ο ίδιος το είχε αποσαφηνίσει μέσα από τη βιολογία, και το ενσωμάτωσε στην ίδια του την πρακτική».

Και συμπληρώνει: «Ο Olivier ήθελε να εισάγει το ίδιο του το σώμα στην τέχνη. Μέσα από τη σωματική διαδικασία και την επαφή με τον πηλό, άρχισε να ζει κι ο ίδιος το απρόοπτο της επιτελεστικής τέχνης, της performance art, με μεγαλύτερο το αίσθημα της ελευθερίας και της έκπληξης· έκπληξης, γιατί δουλεύει αρκετά και με το φαινόμενο της υπερβατικότητας επί σκηνής. Τo πώς υπερβαίνω, δηλαδή, και πηγαίνω σε ένα επίπεδο πέρα από το συνειδητό του εδώ και τώρα».

Teaser απο το Ντοκιμαντέρ «En corps, la terre» του Alexandre Degardin, για τη ζωή και το έργο του Olivier de Sagazan

«Η πρακτική του Olivier είναι μια σύγχρονη πρακτική που, παρόλα αυτά, όμως, έχει ένα ανθρωπολογικό υπόβαθρο»

Αυτού του είδους οι καλλιτεχνικές διερευνήσεις «ακουμπούν» σε πιο σύγχρονα μονοπάτια. Με αποτέλεσμα να γεννάται το ερώτημα εάν, εντός συνόρων, είμαστε αρκετά εκπαιδευμένοι ή εξευγενισμένοι ώστε να τα περπατήσουμε.

«Είναι ακριβώς όπως και στη ζωή. Δεν ταιριάζουμε όλοι μεταξύ μας. Οι αντιδράσεις είναι αμφίδρομες, θα έλεγα, κάποιες φορές. Έχουμε ένα μεγάλο μέρος του κοινού που δεν είναι απαραίτητα φιλότεχνο, είναι περισσότερο θεατρόφιλο που έχει καθηλωθεί. Έχουμε, όμως, και κάποιο άλλο είδος κοινού που μπορεί να έχει τις ενστάσεις του· να δημιουργηθεί, δηλαδή, μια “αντίσταση” μεταξύ του κοινού και του καλλιτέχνη, να μην μπορέσει ο θεατής να ταυτιστεί.

Η πρακτική του Olivier είναι μια σύγχρονη πρακτική που, παρόλα αυτά, όμως, έχει ένα ανθρωπολογικό υπόβαθρο το οποίο πάει πολύ πίσω. Πολύ μακριά. Πάει προς το αρχέγονο, προς τις φυλές πολύ πριν τη δημιουργία του πολιτισμού. Αυτές οι πρακτικές, όπως η επικάλυψη με πηλό, ήταν πρακτικές που χρησιμοποιούσαν οι λαοί πριν πάρα πολλά χρόνια στις τελετουργίες τους», υπογραμμίζει η Μαρία Λάππα στο TheOpinion.

«Η επαφή με τον Olivier με έχει απελευθερώσει»

Αν, λοιπόν, θα έπρεπε να βάλουμε «ταμπέλες», θα αποδίδαμε στη Μαρία Λάππα αυτήν της καλλιτέχνιδας που ασχολείται με το σωματικό θέατρο. Η ίδια είναι χορογράφος, με κατεύθυνση την υποκριτική, το physical theatre και το Butoh. Κι όπως είναι φυσικό, μόνον ανεπηρέαστη δεν θα μπορούσε να την αφήσει η γνωριμία της με τον Olivier de Sagazan. Παραδέχεται στο TheOpinion:

«Ο Olivier de Sagazan ήταν μια επιβεβαίωση όσων πρέσβευα μέχρι τη στιγμή που τον γνώρισα.

Δούλευα πάρα πολύ με την in situ κατασκευή μάσκας, την επί τόπου, δηλαδή, κατασκευή μάσκας με διάφορα ετερόκλιτα υλικά (φαγητό, ξυράφια, μέλι). Και μέσα από τη δική μου πρακτική προσέγγιση, που είναι το ιαπωνικό Butoh, ήρθε ο Olivier και μου έδωσε το ερέθισμα, το έναυσμα να παρουσιάσω την πρακτική αυτήν χωρίς φόβο ότι θα είναι πολύ avant – garde, πολύ παράξενη.

Η ιδεολογία μου είναι ότι η τέχνη απευθύνεται σε όλους. Και δεν θέλω να δημιουργώ πράγματα τα οποία απευθύνονται μόνον σε ένα φιλότεχνο κοινό. Θα ήθελα να δημιουργούν ενσυναίσθηση.

Η επαφή με τον Olivier με έχει απελευθερώσει. Και, πάνω απ’ όλα, νιώθω πολύ περήφανη για τη συμμετοχή των ανθρώπων από όλο τον κόσμο, ηθοποιών, χορευτών, στα σεμινάρια που διοργανώνουμε τα τελευταία χρόνια. Θεωρώ θαυμάσιο το ότι μπορούμε να μαζευόμαστε κάτω από την πλατφόρμα Movement Research Project, την οποία έχω δημιουργήσει στην Ελλάδα».

Πληροφορίες

«Ηybridation», Olivier de Sagazan

Θέατρο Κήπου

Δευτέρα, 24 Ιουλίου και ώρα 22.00

Εισιτήρια: Γενική είσοδος 15€,  Ανέργων – Φοιτητικό – Ατέλεια – Εργατικά Σωματεία 12€

Προπώληση εισιτηρίων: ticketmaster.gr

Κρατήσεις θέσεων: 698 793 3045 (WhatsApp – Viber), 10.00 – 18.00

Διάρκεια: 50′

Η παράσταση αποτελεί παράλληλη δράση της καλλιτεχνικής πλατφόρμας Movement Research Project 2023 «Υβριδικά Μανιφέστα»

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Olivier de Sagazan

Ερμηνεία: Olivier de Sagazan – Stephanie Sant

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Gaelle de Sagazan

Οργάνωση και Εκτέλεση Παραγωγής: MORE 64, Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Πολιτισμού & Τέχνης

Υπεύθυνοι Παραγωγής: Mαρία Λάππα – Γιώργος Σταυριανάκης

Επιμέλεια Οπτικής Επικοινωνίας: That long black cloud

Eπιμέλεια Φωτισμού: Νίκος Κεχαγιάς

Καλλιτεχνική Εκπροσώπηση: Μαρία Λάππα

Poster Photos by Sølve Sundsbø