Eργαζόμενοι στην εστίαση μιλούν στο TheOpinion για τον σερβιτόρο-κολυμβητή της Ρόδου

Εργαζόμενοι από τον κλάδο της εστίασης σχολιάζουν στο TheOpinion το θαλάσσιο σερβίρισμα της Ρόδου. Ο ρόλος των χρημάτων και η στάση απέναντι στην εικόνα. 

Με αφορμή το σάλο που ξέσπασε, μετά τη γνωστοποίηση του … θαλάσσιου σερβιρίσματος σε beach bar της Ρόδου, αλλά και μετά από τη δήλωση του “κολυμβητή” σερβιτόρου, αναφορικά με τα ποσά που λαμβάνει από αυτό, νέοι και νέες εργαζόμενοι στο χώρο της εστίασης, στο κέντρο της πόλης, μιλούν στο TheOpinion για το εν λόγω συμβάν.

“Περίεργο, απαράδεκτο και ξεφτίλα”

Η Ελίνα και η Χαρά, εργαζόμενες σε καφέ στην οδό Ερμού, δήλωσαν πως “εμείς που το βλέπουμε από έξω δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι πραγματικά ισχύει σε κάθε μαγαζί. Είναι λίγο άσχημο, αλλά αν πιστεύει κάποιος ότι αξίζει να σερβίρει με αυτόν τον τρόπο, για 200€ είναι δική του επιλογή και είναι αποδεκτό.”

Ο Χρήστος, εργαζόμενος σε κατάστημα ψιλικών και take away καφέ, ανέφερε, “είναι ξεφτίλα το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά μάλλον θα το έκανα, αν ισχύει το ότι παίρνει τα λεφτά που είπε ο ίδιος. Σε αυτή τη δουλειά γίνονται και χειρότερα εξάλλου”, ενώ συνέχισε λέγοντας, πως, “αυτό είναι το δύσκολο της δουλειάς μας, πέρα από το παράνομο του θέματος που πρέπει, προφανώς, να ελεγχθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αν ήταν στο χέρι μου και ήταν όλα νόμιμα, που πολύ αμφιβάλλω ότι είναι, για 200€ την ημέρα, όσα δηλαδή βγάζω εγώ, τώρα, σε δέκα ημέρες, θα έμπαινα να δουλέψω και στη θάλασσα. Ιδανικά, όμως, δε θα έπρεπε να γίνεται.”

“Το θέμα είναι να δουλεύεις σε ανθρώπινο επίπεδο και πλαίσιο”

Ο Πέτρος, barista σε καφέ – bar, επί της οδού Καρόλου Ντηλ, τόνισε πως είναι απαράδεκτο να εργάζεσαι σε τέτοιες συνθήκες. “Πρέπει να είναι λίγο πιο ανθρώπινες. Πρέπει να επιληφθούν οι αρχές με την ανάλογη τιμωρία”, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ερωτώμενος αν θα εργαζόταν υπό αυτές τις συνθήκες, απάντησε ξεκάθαρα πως όχι. “Έχω κρίση και αντίληψη. Το θέμα είναι να δουλεύεις σε ανθρώπινο επίπεδο και πλαίσιο. Δεν έχουν τόση αξία τα λεφτά. Δουλεύω δέκα χρόνια και δεν έχω πάει σεζόν ποτέ. Καλύτερα να δουλεύω οκτάωρο και να παίρνω σαράντα ευρώ την ημέρα και να έχω τον ελεύθερο χρόνο μου, παρά αυτό”.

“Ο καθένας έχει τη δική του κρίση για να αποφασίσει για το τι θα κάνει”

Ο Δημήτρης, εργαζόμενος σε κατάστημα delicatessen, εντός της Αγοράς Μοδιάνο, ανέφερε, από την πλευρά του, ότι “ο καθένας για τη δουλειά που κάνει πρέπει να αμείβεται κατάλληλα για αυτήν. Δεν μπορώ να το κρίνω αυτό εγώ, ούτε και να κακολογήσω τον εκάστοτε επιχειρηματία. Και εμένα που δουλεύω εδώ, εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα, δεν μπορεί να έρθει οποιοσδήποτε και να με κρίνει που εργάζομαι στο συγκεκριμένο μαγαζί. Από εκεί πέρα δεν είναι και ότι πιο σύνηθες να βλέπεις κάποιον να κατεβαίνει μέσα στη θάλασσα και να σερβίρει, γι’αυτό και ξενίζει πολύ κόσμο και εμένα μαζί, αλλά ο καθένας είναι διατεθειμένος να κάνει αυτό που θέλει. Πρέπει να υπάρχουν και τα αρμόδια όργανα του κράτους, που συνήθως δεν υπάρχουν ποτέ, ώστε να ελεγχθούν αν είναι οι σωστές οι εκάστοτε συνθήκες εργασίας.”

Όσον αφορά για το αν θα εργαζόταν ο ίδιος, κάτω από αυτές τις συνθήκες, δήλωσε, πως “θεωρώ ότι η αγορά εργασίας προσφέρει κάποια πράγματα και ανάλογα πορευόμαστε με αυτά. Αν εγώ είμαι διατεθειμένος να δουλεύω 12 ώρες και να πληρώνομαι τις 8 είναι δικό μου λάθος και κατ’ επέκταση και του κράτους, που επιτρέπει να συμβαίνει αυτό, διότι δεν έχει τους κατάλληλους φορείς να το “τιμωρήσει”. Από μέρους μου δεν ξέρω τι θα έκανα. Αν είχα ανάγκη τα χρήματα και ήταν τα κατάλληλα, μπορεί και να το έκανα. Και αν είχα ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη τα χρήματα, μπορεί να το έκανα και για πολύ λίγα χρήματα. Ο καθένας έχει τη δική του κρίση για να αποφασίσει για το τι θα κάνει.”

Τέλος, η Μαρία, barista σε καφέ, στην πλατεία Αριστοτέλους, επισήμανε, “πρέπει να υπάρχουν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας από τον εργοδότη. Νομίζω πως δεν θα την έκανα τη συγκεκριμένη δουλειά, αλλά αυτό εξαρτάται και από το πόσο έχει ανάγκη κανείς τα χρήματα. Κακό να το λέει αυτό κάποιος αλλά είναι η αλήθεια.”