Το πρέσινγκ προκαλεί πανικό, πόσο θα κρατήσει όμως;

Θέμα συζήτησης τις τελευταίες ημέρες η στάση δημοσιογράφων και ΜΜΕ απέναντι στην κυβέρνηση. Για πρώτη φορά μετά το 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης, βουλευτές, υπουργοί, τα στελέχη της ΝΔ βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο σχεδόν σε κάθε πάνελ, σχεδόν σε κάθε εκπομπή στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο.

Πρωτόγνωρες εικόνες. Μου θυμίζουν αυτές του πρώτου εξαμήνου Τσίπρα, τότε που είδηση γίνονταν τα γεμιστά της Φωτίου, ο Χαϊκάλης και συνέχεια οι δημοσιογράφοι κυνηγούσαν την μηχανή του Βαρουφάκη. Δεν άφηναν να πέφτει καρφίτσα κάτω χωρίς να κάνουν τεράστιο πάταγο. Τότε οι μετακλητοί ήταν μέγα σκάνδαλο, αλλά σήμερα που το κυβερνητικό σχήμα αυτοδύναμης κυβέρνησης είναι σχεδόν διπλάσιο από εκείνης που συμμετείχαν δύο κόμματα, δεν τρέχει κάστανο.

Από τότε που ήρθε στην εξουσία η ΝΔ, όλα αντιμετωπίστηκαν διαφορετικά από την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ. Κάθε λάθος, κάθε γκάφα, κάθε αβελτηρία, κάθε φιάσκο, έπεφτε στα μαλακά. Πάντα υπήρχε «θάψιμο» και «προπαγάνδα».

Το μέγα πλήθος στις πλατείες όμως φαίνεται ότι άλλαξαν κι αυτό το σκηνικό. Βέβαια, είναι η αλήθεια, ότι από τις ευρωεκλογές και μετά και κυρίως μετά το 41% και την αλαζονική συμπεριφορά του, αυξήθηκαν οι φωνές κριτικής. Αλλά αυτό που συμβαίνει από την προηγούμενη Κυριακή επιστρέφει την δημοσιογραφία σε θέσεις πολύ ψηλά από το 107 όπου είχαμε πέσει.

Δεν τρόμαξαν μόνο στο Μαξίμου από ότι φαίνεται, αλλά και στα κανάλια. Η κοινωνία απαιτεί και το μήνυμα το πήραν άπαντες. Από τις ιδιοκτησίες μέχρι τα δημοσιογραφικά γραφεία. Και πλέον τα στελέχη της ΝΔ βρίσκουν τον αντίλογο των δημοσιογράφων. Οι εμπειρογνώμονες και οι δικηγόροι δεν βρίσκουν βήμα μόνο σε συγκεκριμένα ΜΜΕ αλλά παντού. Όλοι τους θέλουν, τους αποζητούν, για μια ατάκα και μια αποκάλυψη. Διαγκωνίζονται για ένα καινούριο ρεπορτάζ, μια αποκάλυψη, επαναφέρουν λάθη, παραλείψεις, βίντεο από το παρελθόν, συγκρίνουν, κρίνουν την κυβέρνηση. Δείχνοντας όλα προς μια κατεύθυνση. Τις ευθύνες της κυβέρνησης για το έγκλημα των Τεμπών και την περαιτέρω απόπειρα συγκάλυψης στοιχείων.

Το πρέσινγκ των δημοσιογράφων προκαλεί πανικό. Δεν είναι συνηθισμένοι. Για αυτό βλέπεις τον Χρήστο Σταϊκούρα να επαναλαμβάνει άχαρα την ίδια πρόταση επί 30 συνεχή δευτερόλεπτα, σε τρεις διαφορετικές ερωτήσεις, την Μ. Συρεγγέλα να εξαπολύει επίθεση αλλά μετά να χάνει τα λόγια της, βουλευτές να μην μπορούν να σταυρώσουν κουβέντα. Τον τόνο βέβαια τον έδωσε και ο Αντώνης Σρόιτερ. Όταν ένας από τους κορυφαίους παρουσιαστές δελτίων ειδήσεων βάζει στον τοίχο τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τι να κάνουν οι υπόλοιποι;

Για όσους διδαχθήκαμε από τους παλιούς την δημοσιογραφία, αυτά που γίνονται σήμερα είναι τα αυτονόητα. Αλλά σε μια τέτοια χώρα, έτσι όπως κατάντησαν ορισμένοι το επάγγελμά μας, οι φωτεινές αυτές στιγμές είναι πολύ ευχάριστες.

Πόσο θα κρατήσουν όμως αυτές οι στιγμές; Θέλω να ελπίζω αλλά δεν αισιοδοξώ. Απλά ξέρω, αποδεδειγμένα πλέον από τα τεράστια πλήθη στις πλατείες, ότι είναι και στο χέρι της κοινωνίας. Που βγήκε στους δρόμους και απαίτησε δικαιοσύνη και κάθαρση. Ο λαός όταν μιλάει, όλοι όσοι τον υπηρετούμε στεκόμαστε «σούζα».