Με ψήφο στο ΠΑΣΟΚ η διαμαρτυρία μετατρέπεται σε πολιτική επιλογή!

Αρθρογραφεί στο TheOpinion για τις ευρωεκλογές η Μαρία Μπουτζέτη, υποψήφια ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής.

Λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες και όλοι συζητούν για την επικείμενη μεγάλη αποχή κυρίως της νέας γενιάς. Αν δεν ασχολούνται με τον ευτελισμό των Πόθεν Έσχες.

Πράγματι, οι νέοι γυρίζουν την πλάτη τους σήμερα στην πολιτική γιατί αισθάνονται ότι δεν τους περιλαμβάνει. Και είναι, σε έναν βαθμό, αναμενόμενη αντίδραση. Όλοι όσοι ανήκουμε σε αυτή τη γενιά το αντιλαμβανόμαστε. Είμαι Διδάκτωρ Πολιτικής Επικοινωνίας, μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, εργάζομαι στον χώρο της πολιτικής επικοινωνίας και σε μία συγκυρία ιδιαίτερη κρίσιμη για τη χώρα και τη νέα γενιά, επέλεξα να βγω στο προσκήνιο για να αναδείξω τα προβλήματα και της γενιάς μου αλλά και γιατί πιστεύω ότι ήρθε η ώρα οι νεότεροι να συμμετέχουμε αποφασιστικά στη λήψη των αποφάσεων.

Και όμως μου αρέσει να λέω συχνά, δεν είναι δυνατόν να λαμβάνονται αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς. Αυτή είναι η προτεραιότητα μου και αυτήν επικοινωνώ στους πολίτες που συναντώ. Και βλέπω – και είναι πολύ αισιόδοξο – ότι στις συζητήσεις που έχω μαζί τους οι αγωνίες μας είναι κοινές.

Το πολιτικό σύστημα δεν έχει μεριμνήσει ώστε να δημιουργήσει συνθήκες τέτοιες που οι νεότερες γενιές να μπορούν να αυτονομηθούν προχωρώντας με ποιότητα τη ζωή τους. Με ανεργία 21.1% σε αυτές τις ηλικίες, μία από τις υψηλότερες στην Ευρώπη και με 7 στους 10 νέους να μένουν ακόμη στο σπίτι των γονιών τους λόγω των δυσθεώρητων ενοικίων, με χαμηλούς μισθούς σε συνδυασμό με την ακρίβεια, οι νέοι δεν βλέπουν προοπτική.

Όμως, η παραίτηση δεν είναι λύση. Είναι παγίδα. Δημιουργεί χώρο σε όλα όσα δεν μας αρέσουν. Η λογική του «όλοι το ίδιο είναι» είναι ισοπεδωτική γενίκευση, που γεννάται μεν από οργή, αλλά τελικά ευνοεί την καθεστηκυία τάξη. Και είναι στο χέρι μας να δηλώσουμε τη διαφορετική μας παρουσία.

Η απογοήτευση όμως είναι γενικευμένη. Στην έρευνα της Διανέοσις, σχετικά με το που πιστεύουν οι Έλληνες ότι θα βρίσκεται η χώρα μας σε δέκα χρόνια, το 76% των πολιτών πιστεύει ότι η χώρα δε θα λειτουργεί αξιοκρατικά και το 70% ότι τα προβλήματα θα παραμείνουν άλυτα, ενώ στις δημοσκοπήσεις οι 6 στους 10 επιθυμούν να σταλεί μήνυμα δυσαρέσκειας στην κυβέρνηση για τις ακολουθούμενες πολιτικές της.

Επικρατεί κρίση αξιοπιστίας στους θεσμούς, δυσπιστία ως προς την απόδοση δικαιοσύνης και ένα γενικευμένο αίσθημα ανασφάλειας για το μέλλον. Αλλά και οι αριθμοί μιλούν. Με χαμηλότερη αγοραστική δύναμη στην Ευρωζώνη και δεύτερες υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία πανευρωπαϊκά, είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να μιλούμε για ποιότητα ζωής. Οι επιδόσεις της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρα κάτω του μετρίου.

Για εμάς στο ΠΑΣΟΚ το διακύβευμα είναι διπλό. Πρώτα, να δυναμώσουν οι προοδευτικές φωνές στην Ευρώπη για να μπορέσουμε να προωθήσουμε από κοινού οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές κοινωνικά δίκαιες πολιτικές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πολιτικές που θα εγγυώνται την ευημερία μας και θα διασφαλίζουν την ακεραιότητα της Ευρώπης.

Δυστυχώς, μετά από έντονα γεγονότα που προηγήθηκαν όπως η οικονομική κρίση, το προσφυγικό και το Brexit αυτή τη στιγμή ξανά παρατηρείται άνοδος της ακροδεξιάς σε Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ισπανία και Ιταλία και η βία στην Ευρώπη εντείνεται. Πρέπει να δώσουμε μάχη να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση. Μεγάλες μερίδες του πληθυσμού αισθάνονται περιθωριοποιημένες και οι περιφερειακές ανισότητες εντείνονται.

Συνεπώς, χρειάζεται η Ευρώπη να γίνει περισσότερο συμμετοχική και συμπεριληπτική, να περιοριστούν οι ανισότητες και να αισθανθούν όλοι οι πολίτες ότι το ευρωπαϊκό εγχείρημα τους αφορά. Τώρα είναι ευκαιρία με το Ταμείο Ανάκαμψης και τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανονισμών να μην επιστρέψει η Ευρώπη ξανά σε πρακτικές λιτότητας που οξύνουν τις ανισότητες και «θρέφουν» τις ακραίες φωνές.

Ενώνουμε τη φωνή μας με τους ευρωπαίους σοσιαλιστές  για μία καλύτερη Ευρώπη για μία καλύτερη Ελλάδα στην Ευρώπη.

Την ίδια στιγμή αυτές οι εκλογές χρειάζεται να επισφραγίσουν ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελεί την ισχυρή αντιπολίτευση και εν δυνάμει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης για την επόμενη μέρα. Αυτή η αναμέτρηση είναι κρίσιμη για να μπει επιτέλους φρένο στην αλοζονεία της κυβέρνησης που συμπεριφέρεται ως «μονοκράτειρα». Αλλά και για να επανέλθει η ουσία της πολιτικής στο προσκήνιο, που με ευθύνη της κυβέρνησης αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ έχει χαθεί – και την οποία έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημα για την υγιή λειτουργία του. Για να μην ασχολούμαστε με τα Πόθεν Έσχες των πολιτικών αρχηγών και τα εκατομμύρια τους ενώ δεν μιλάμε για την τιμή στο λάδι, την φέτα, τα καύσιμα και την ενέργεια.

Ο κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία έχουν εδώ και καιρό επενδύσει σε ένα ψευτοδίλημμα μεταξύ «σταθερότητας» και «ανασφάλειας», έχουν συστηματικά καλλιεργήσει τον φόβο, ούτως ώστε το ελάχιστο να παρουσιάζεται ως μείζον επίτευγμα από την κυβέρνηση. Μας καλούν να αποδεχτούμε το αυτονόητο ως μεγάλη «κατάκτηση», μας περιορίζουν σε λογική απλής επιβίωσης, δίχως προοπτική βελτίωσης. Όμως, έχω ξαναπεί, ότι αυτή η δήθεν σταθερότητα έχει ως άλλη όψη της τη στασιμότητα. Αυτή τη στιγμή φαίνεται να υπάρχει μία κοινωνική ανεκτικότητα, η οποία όμως είναι εύθραυστη. Πεποίθησή μου είναι ότι ήδη η κοινωνία αναζητά την εναλλακτική προοδευτική πρόταση. Και ευθύνη των προοδευτικών δυνάμεων είναι να αποκαταστήσουμε την ελπίδα, που τόσο λείπει, στη συνείδηση των πολιτών.

Εμείς δεν κάνουμε καταγγελτική πολιτική. Αρχή μας είναι η τεκμηρίωση των θέσεών μας, ώστε να ανταποκρινόμαστε στις σύγχρονες ανάγκες. Επιλέγουμε να είμαστε χρήσιμοι, δίχως να προσφεύγουμε σε εύκολους εντυπωσιασμούς. Αυτό είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Είναι υπεύθυνο, σταθερά προσηλωμένο στην κοινωνία, έχει μακροχρόνιους δεσμούς μαζί της αλλά παράλληλα ανανεώνει διαρκώς τόσο τις προτάσεις του όσο και το στελεχιακό του προσωπικό. Εμείς, θέλουμε να είμαστε η αιτία να μετουσιωθεί η εύλογη διαμαρτυρία σε συνειδητοποιημένη πολιτική επιλογή. Για αυτό χρειαζόμαστε ισχυρό ποσοστό την 9η Ιουνίου.