Και τώρα τρέχουμε!

Αρθρογραφεί στο TheOpinion o Θανάσης Δέλλιος, Πολιτικός Επιστήμονας και μέλος Νομαρχιακής ΠΑΣΟΚ Α' Θεσσαλονίκης. 

Και τώρα τρέχουμε!

Αρθρογραφεί στο TheOpinion o Θανάσης Δέλλιος, Πολιτικός Επιστήμονας και μέλος Νομαρχιακής ΠΑΣΟΚ Α’ Θεσσαλονίκης. 

Αν μπορούσε κάποιος να μας περιγράψει τα σημερινά διεθνή τεκταινόμενα ένα χρόνο πριν ίσως να τον χαρακτηρίζαμε τρελό, όμως πλέον οι απρόβλεπτες εξελίξεις έχουν γίνει καθημερινότητα. Το φαινόμενο Τραμπ επέστρεψε δριμύτερο και μαζί του όλα εκείνα που τρομάζουν την φιλελεύθερη Δύση. Η Ευρώπη κοιτά αποσβολωμένη να ταράσεται-αν όχι γκρεμίζεται-το οικοδόμημα που καθιερώθηκε στον μεταπολεμικό κόσμο, η ευρωατλαντική γεωοικονομική συνεργασία κλονίζεται συθέμελα, ενώ ακόμα και το ανάστημα που ορθώθηκε από όλη την Δύση έναντι της Ρωσίας μετά την εισβολή στην Ουκρανία μοιάζει να είναι μια δυσανάλογη σκιά στον τοίχο. Προφανώς για όλα αυτά δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε μόνο τον Τραμπ, είναι όμως η ωμότητα με την οποία ο Πρόεδρος αναφέρεται στις καταστάσεις που μας τις κάνει πιο δύσπεπτες και ας είναι ένας το λιγότερο ακραίος άνθρωπος.

Είναι όντως αλήθεια ότι η Ευρώπη οικονομικά έμεινε πίσω, κάτι που παρουσιάστηκε και στην έκθεση του Μάριο Ντράγκι για τις προοπτικές της, όμως το ίδιο πίσω έμεινε και στρατιωτικά στο σύνολο της και τώρα τρέχει να προλάβει. Η ίδια Ευρώπη που πριν δέκα χρόνια πρότασσε την λιτότητα ως οδηγό σήμερα ετοιμάζεται να δαπανήσει 800 δις € για την άμυνα της. Πού βρίσκεται όμως η χώρα μας σε αυτή τη συγκυρία; Ας μην έχουμε αυταπάτες.Απομονωθήκαμε.Δεχθήκαμε μια σκληρή υποβάθμιση στις πρόσφατες συζητήσεις για τον νέο ευρωπαϊκό αμυντικό χάρτη, την ίδια ώρα που μια άλλη γείτονας χώρα ήταν εκεί αντί ημών, όπως στη συζήτηση για τη Λιβύη, στις συζητήσεις των Δυτικών Βαλκανίων και της Συρίας. Προφανώς το ειδικό αμυντικό βάρος των δύο είναι διαφορετικό. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι η Ελλάδα, που αφαίρεσε μεγάλο μέρος του οπλοστασίου της για να το στείλει στην Ουκρανία, υποβαθμίστηκε σε παίχτη τουλάχιστον δευτερεύουσας σημασίας.

Παρά τις μεγαλεπήβολες δηλώσεις για την αναβαθμισμένη γεωπολιτικά Ελλάδα η αλήθεια είναι σκληρή. Από τα 800 δις τα 16 θα κατευθυνθούν στην Ελλάδα και αριθμός πολλαπλάσιος στην γειτονική χώρα. Οι γραμμές παραγωγής της γείτονος χώρας έχουν μεγάλη σημασία και θα ενισχυθούν με δεκάδες δισεκατομμύρια μαζί με το σύνολο του πιο γρήγορα αναπτυσσόμενου  αμυντικού βιομηχανικού συστήματος. Την ίδια στιγμή η φτωχή πλην τίμια Ελλάς, η μόνη χώρα της ΕΕ από την Μόσχα ως το Παρίσι που κατέχει σημαντικά εξοπλισμένο, τεχνολογικά ανεπτυγμένο και οργανωμένο στρατό μένει εκτός συζήτησης! Είναι πράγματι ένα τεράστιο κατόρθωμα, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να πετάς ένα από τα μοναδικά σου γεωπολιτικά προτερήματα στον κάλαθο των αχρήστων.

Όμως οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ. Την ίδια ώρα που οι Ευρωπαίοι ηγέτες κρατούν κοινή στάση μπροστά στις εξελίξεις τρεις ξεχωρίζουν: Μελόνι, Όρμπαν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η νέα Ευρώπη ανατέλλει και εμείς μένουμε αμέτοχοι. Και τώρα τι; Τώρα τρέχουμε! Τρέχουμε να καταλάβουμε τι έχει συμβεί στην Ευρώπη και εσχάτως στην Συρία, τρέχουμε να μαζέψουμε υποθαλάσσια καλώδια και να φύγουμε νύχτα από την δική μας ΑΟΖ, τρέχουμε να καθησυχάσουμε τον ηγεμόνα της περιοχής. Προσέξτε γιατί σε λίγο θα τρέχουμε να σώζουμε τα άσωτα και εκεί δεν θα υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να καλύψει τα κακώς κείμενα, ειδικά εκείνα σε βάρος των επόμενων γενεών. Γιατί στον νέο κόσμο που διαμορφώνεται το μέλλον είναι πιο αβέβαιο από ποτέ.