Γιατί ήταν δύσκολη η εβδομάδα κ. Μητσοτάκη;
Διαβάζεις το κυριακάτικο πόνημα του Κυριάκου Μητσοτάκη και βλέπεις στην αρχή να γράφει “ήταν μια δύσκολη εβδομάδα”.
Γιατί ήταν δύσκολη και για ποιον ήταν δύσκολη; Έγινε μήπως την περασμένη Κυριακή η τραγωδία στα Τέμπη; Το σιδηροδρομικό δυστύχημα έγινε αυτή την εβδομάδα; Δύο χρόνια πέρασαν.
Η εβδομάδα ήταν δύσκολη γιατί μέχρι την περασμένη Κυριακή για την κυβέρνηση όλα έμοιαζαν με βόλτα στο πάρκο. Άνοδος στις δημοσκοπήσεις, δεξιές επιλογές χωρίς απάντηση, μετά από τα μεθεόρτια των Χριστουγέννων και έναν ήπιο χειμώνα για τα περισσότερα νοικοκυριά.
Η εβδομάδα έγινε δύσκολη επειδή εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου βγήκαν στις πλατείες σε 178 σημεία σε Ελλάδα και εξωτερικό. Προσοχή, δεν είχαμε δύο μεγάλες διαδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με μεταφερόμενο κόσμο και λεωφορεία. Οι κοινωνίες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και όπου υπάρχει ελληνισμός αποφάσισαν να πουν κάτι και να δείξουν κάτι.
Η εβδομάδα έγινε ακόμα πιο δύσκολη όταν η αδυναμία της κυβερνητικής επικοινωνίας, επίταξε τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να σημάνει άτακτη υποχώρηση. Ελάχιστα ήταν τα ΜΜΕ που δεν συνταράχθηκαν από το μέγα πλήθος, ακόμα πιο λίγα – μετρημένα στα δάχτυλα – αυτά που έκαναν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και κάνουν μέχρι τώρα, κουνώντας μάλιστα και το δάκτυλο για αποσταθεροποίηση της χώρας χωρίς Μητσοτάκη ή καλύτερα για αυτούς χωρίς αυτοδύναμο Μητσοτάκη.
Αλλά η πλειοψηφία των ΜΜΕ διαγκωνίζεται να βγάλει ένα αποκλειστικό, να φιλοξενήσει τους εμπειρογνώμονες, να θυμηθεί την εξεταστική, τα λάθη, τις παραλείψεις, τον μίτο της συγκάλυψης.
Η εβδομάδα λοιπόν ήταν δύσκολη για τον Πρωθυπουργό και τη ΝΔ. Όχι για την ελληνική κοινωνία. Εκτός κι αν το μήνυμα του πρωθυπουργού κάθε Κυριακή δεν απευθύνεται στην κοινωνία αλλά στον κομματικό πυρήνα της ΝΔ.
Η ελληνική κοινωνία αυτή την εβδομάδα ένιωσε οτι έχει σφυγμό ξανά, ότι μπορεί να απαιτήσει, μπορεί να εκφραστεί, μπορεί να στείλει ένα τρανταχτό μήνυμα μόνο με την παρουσία της σε μια πλατεία. Η ελληνική κοινωνία είδε αυτήν την εβδομάδα μια χαραμάδα ελπίδας. Για ένα δίκαιο κράτος. Δίκαιο για όλους και όχι για τους ισχυρούς μόνο.