Έχει τιμούλα η κακία;

Ούτε μπορώ να φανταστώ πως βιώνουν αυτές τις μέρες οι άνθρωποι στη Σαντορίνη, την Αμοργό και τα υπόλοιπα πανέμορφα νησιά των Κυκλάδων.

Ούτε τη ζωή αυτών που έμειναν πίσω, ούτε κι αυτών που έφυγαν από τα νησιά τους μπορώ να φανταστώ στο 100% και εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να είναι καλά, να γυρίσουν πίσω στα σπίτια τους και να είναι ασφαλείς. Είναι τρομακτικό να ζεις σε μια συνεχόμενη δόνηση και να μη ξέρεις αν μέσα σε λίγα λεπτά μπορεί να συμβεί κάτι τραγικό.

Ξέρετε τι άλλο δε μπορώ να φανταστώ όμως; Τι στο καλό έχουν στο μυαλό τους αυτοί που λένε «καλά να πάθουν» ως «αντίδραση» στο lifestyle που προσφέρει, το τονίζω αυτό, το νησί. Πως μπορεί κάποιος να σκέφτεται και να εκφράζει κάτι τέτοιο; Πως μπορεί να γράφει κάποιος «καλά να πάθουν οι λεφτάδες»;

Αρχικά ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, δεν είναι όλοι «λεφτάδες», όπως και σε κανένα μέρος του πλανήτη. Το ότι η Σαντορίνη προσφέρει καταλύματα με 2.000 ευρώ τη βραδιά ή εστιατόρια με 400 και 500 ευρώ το άτομο, δε σημαίνει ότι αυτά τα χρήματα τα βάζουν «τσέπη» όσοι ζουν στο νησί. Επίσης το γεγονός πως δεν απευθύνονται στον μέσο ελληνικό μισθό αυτές οι τιμές, δεν σημαίνει ότι πρέπει να μας κάνει μίζερους και κομπλεξικούς!

Το κόμπλεξ κατωτερότητας, είναι η μόνη «δικαιολογία» που μπορώ να σκεφτώ για το «καλά να πάθουν», χωρίς αυτό βέβαια να με βοηθά να καταλάβω πως σκέφτονται έτσι κάποιοι… Άραγε όμως μπορούμε πάντα να καταλαβαίνουμε; Δε νομίζω!