Νίκος Μανωλάς στο TheOpinion: «Το “Ταμπού” είναι μια σειρά που δείχνει πώς οι άνθρωποι λειτουργούν μέσα από τα στερεότυπα» (VIDEO-ΦΩΤΟ)

Ο πρωτοεμφανιζόμενος Θεσσαλονικιός ηθοποιός μάς εισάγει στο «Ταμπού» λίγο πριν την μεγάλη πρεμιέρα του και αποκαλύπτει στο TheOpinion πτυχές του χαρακτήρα του. 

Ο Νίκος Μανωλάς είναι ηθοποιός, χορευτής και περφόρμερ και έχει αποφοιτήσει από το Κρατικό Θεάτρο Βορείου Ελλάδος. Είναι ένας από τους ανερχόμενους ηθοποιούς που θα δούμε στη νέα σειρά μυστηρίου του MEGA, το «Ταμπού» από το τρίδυμο των μεγάλων επιτυχιών, τους Αντρέα Γεωργίου, Βάνα Δημητρίου, Κούλλη Νικολάου. 

Η σειρά εξελίσσεται στην  πόλη των Ιωαννίνων και αφορά μια σκοτεινή υπόθεση δολοφονίας, η οποία θα φέρει τους πρωταγωνιστές αντιμέτωπους με τους φόβους και τις ανησυχίες τους. Περισσότερα θα δούμε την  Κυριακή 29/9 στις 21:00 και κάθε Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη 22:50  αμέσως μετά τη «Γη της ελιάς».

Ο Ζήσης Πυλαρινός, ο χαρακτήρας που ενσαρκώνει ο Νίκος Μανωλάς, διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης. Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που τον βλέπουμε στην τηλεόραση καθώς είχε συμμετάσχει και σε μια αρκετά έντονη σκηνή πέρσι στο «Famagusta», μεταφέροντας μια από τις δεκάδες μαρτυρίες αιχμαλώτων που κακοποιήθηκαν σε τουρκικές φυλακές. Συγκεκριμένα υποδύθηκε έναν Κύπριο στρατιώτη, αιχμάλωτο του τουρκικού στρατού μετά τα γεγονότα του ’74, ο οποίος βιάστηκε από Τούρκο αξιωματικό του μέσα στην φυλακή.

Θα μας πεις λίγα λόγια για τον χαρακτήρα που υποδύεσαι στη σειρά «Ταμπού»;

Ο Ζήσης Πυλαρινός, θα έλεγε κανείς είναι ένα παιδί του σήμερα. Γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός, φοιτητής του μαθηματικού των Ιωαννίνων. Προσπαθεί και αυτός με τον τρόπο του να επιβιώσει σε μια κυνική και απαιτητική κοινωνία για τους ανθρώπους μιας κατώτερης τάξης. Είναι λίγο μέσα σε όλα, ένας καλός φίλος, εξαιρετικά οξυδερκής με καλή και πολλές φορές προβληματική αίσθηση του χιούμορ, με πάθος και όρεξη να φάει την ζωή με το κουτάλι. Έχει φιλοδοξίες και όνειρα όπως τα περισσότερα παιδιά αυτή την στιγμή.

Ήσουν και εσύ σαν τον Ζήση όταν σπούδαζες;

Προσπαθούσα να είμαι. Έχω ακόμα πτυχές του και στο σήμερα. Βέβαια,  όσο σπούδαζα στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, υπήρξα αρκετά ασφαλής και προσπαθούσα να «το ζήσω» και να ονειρευτώ.

Γιατί το κοινό πρέπει να συντονιστεί και να παρακολουθήσει τη σειρά;

Πιστεύω πως είναι μια σειρά που δείχνει με αρκετά σαφή τρόπο το πώς αντιλαμβανόμαστε, το τι είμαστε και τι κάνουμε οι άνθρωποι μέσω των ταμπού και των στερεοτύπων. Αλλά και πώς περιοριζόμαστε μέσα από αυτά. Θεωρώ τολμηρή την προβολή των κοινωνικών ταμπού σε μια κοινωνία που έχει μάθει να τα έχει πολύ καλά μέσα στη νοοτροπία της. Ο τρόπος με τον οποίο η Βάνα Δημητρίου τα αποτυπώνει επιτρέπει στον θεατή να σκεφτεί και να προβληματιστεί ελεύθερα. Είναι μια σειρά αστυνομικού μυστηρίου με πολύ χιούμορ και αρκετές ανατροπές που αξίζει σίγουρα να παρακολουθήσεις.

Στα γυρίσματα είχατε κάποια δυσκολία;

Μετά από την απίστευτη ζέστη, να σου πω την αλήθεια η μόνη «δυσκολία» είναι το πώς δέσαμε οι ηθοποιοί μεταξύ μας στη σειρά.  Πολλές φορές κάναμε ένα cut παραπάνω επειδή περνούσαμε πολύ καλά στα γυρίσματα. Αλλά και αυτό δεν εμποδίζει την δημιουργικότητα και την πορεία του γυρίσματος. Είναι η πρώτη μου τηλεοπτική εμπειρία, τέτοιου μεγέθους  και αρχίζω να αντιλαμβάνομαι ότι είναι αρκετά σημαντικό να έχεις δίπλα σου ανθρώπους καλούς με την ίδια όρεξη να αποδώσουν. Οι δυσκολίες σε μια ομαδική δουλειά, ομαδικά αντιμετωπίζονται. Άλλωστε πιστεύω πως όλοι θέλουμε να κάνουμε το δύσκολο, εύκολο και να πάμε παρακάτω. Άσχετα με το αν στην καθημερινότητα μας πολλές φορές μπορεί και να συμβαίνει το αντίθετο.

Προτιμάς θέατρο ή τηλεόραση ;

Η αλήθεια είναι πως ακόμα δεν ξέρω τόσο καλά τον χώρο της τηλεόρασης. Δεν θα πω ότι προτιμώ κάτι παραπάνω από το άλλο.  Είναι δυο διαφορετικά πράγματα , η μια τέχνη από την άλλη  διαφέρει στην τρόπο  που απευθύνεται στο κοινό  και αυτό είναι πολύ σημαντικό και πολύ ενδιαφέρον. Μου αρέσει λίγο παραπάνω ο τρόπος του θεάτρου. Είναι ένα παιχνίδι που γίνεται εκείνη την στιγμή με τον θεατή, παρέα.

Πάντως έχεις ξανά συμμετάσχει σε σειρά στην τηλεόραση. Στο «Famagusta», για μια πολύ δυνατή σκηνή. Πώς ήταν εκεί η εμπειρία σου;

Ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία για εμένα , ήταν η πρώτη εμφάνισή μου, στην οποία κλήθηκα να φέρω στον φακό έναν βιασμό. Ήταν πολύ ιδιαίτερο για εμένα όλο αυτό. Θεωρώ ότι είναι ένα πολύ ισχυρό βίωμα για να μπορέσεις να το αποδώσεις.

Υπό την καθοδήγηση του Ανδρέα Γεωργίου δεν αντιμετώπισα καμία δυσκολία. Ήταν  αρκετά βοηθητικός και οργανωμένος. Αφέθηκα στα χέρια ενός έμπειρου σκηνοθέτη και σε μια ιστορία  με βάθος και βάρος μεγάλο που με συγκίνησε και με τροφοδότησε.

Πώς αισθάνεσαι τώρα που η πρώτη σου δουλειά στην τηλεόραση θα είναι διαθέσιμη και στο Netflix.

Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω πώς αισθάνομαι. Μου είναι πολύ πρωτόγνωρο όλο αυτό. Ξαφνικά έρχονται τα πράγματα με έναν τρόπο που δεν μπορώ να αντιληφθώ το μέγεθός τους. Είναι πολύ ιδιαίτερο για εμένα είμαι σίγουρα χαρούμενος αλλά και μπερδεμένος.

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το θέατρο;

Όλα ξεκίνησαν στο γυμνάσιο, όταν κάναμε θεατρικές παραστάσεις στο σχολείο. Πολλές φορές ήθελα να αποφύγω το μάθημα και τα θεατρικά του σχολείου ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία. Έτσι, αποφάσισα μαζί με τον τότε κολλητό μου να δηλώσουμε συμμετοχή για να κάνουμε πρόβες και να χάνουμε μάθημα. Στην πρώτη γιορτή, στην οποία έκανα τον  «Καραγκιόζη», όσοι φίλοι και γνωστοί ήρθαν μου είπαν ότι  πρώτη φορά δεν βαρέθηκαν σε γιορτή και η αλήθεια είναι πως όντως δεν έκανε κανείς φασαρία. Μου άρεσε αυτό. Την επόμενη χρονιά, όταν γύρισα στο σπίτι,  έμαθα πως έδωσαν στην μητέρα μου τηλέφωνα δραματικών σχολών που θα μπορούσα να πάω. Μετά από συζήτηση μαζί της και με τον κολλητό της που ήταν στα εργαστήρια της ΧΑΝΘ είπα να πάω έστω μια φορά και να παρακολουθήσω.

Εκεί συνάντησα την Δέσποινα Σαρόγλου. Η αγκαλιά της και του εργαστηρίου με έκανε να πω από την πρώτη στιγμή ότι θα κάνω κάποια μαθήματα. Μετά από λίγο καιρό μάθαμε πως θα κάνουμε παράσταση το έργο του Μπέρτολτ Μπρέχτ «Όπερα της πεντάρας»  και η  Δέσποινα  μου εμπιστεύτηκε  έναν από τους μεγαλύτερους ρόλους, τον Μακιθ πράγμα που με τρόμαζε παρά πολύ γιατί δεν πίστευα πως μπορώ να το κάνω. Το ότι με εμπιστεύτηκε με αυτόν τον ρόλο  θα το θυμάμαι πιστεύω για πάρα πολύ καιρό ακόμη. Μετά από αυτό με έβαλε σε άλλες πέντε παραστάσεις και μπήκε για τα καλά στο πετσί μου η έννοια πρόβα. Δεν περίμενα να περάσω στο Κρατικό και δεν κατάλαβα και πότε ξεκίνησα να βλέπω την υποκριτική σαν επάγγελμα. Ήταν κάτι ιδιαίτερο και μαγικό. Έγινε πραγματικά μόνο του.

Θα σε δούμε κάπου θεατρικά αυτή τη σεζόν;

Θεατρικά δεν θα με δείτε κάπου αυτή τη σεζόν. Έχουμε το «Ταμπού» σίγουρα και αφήνουμε  ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα.