Έτσι λειτουργεί η τετρακίνηση στο αυτοκίνητο

Αρκετά αυτοκίνητα έχουν τη δυνατότητα κίνησης και των τεσσάρων τροχών, δίνοντας έτσι καλύτερα κρατήματα κατά την οδήγηση. 

Έτσι λειτουργεί η τετρακίνηση στο αυτοκίνητο

Αρκετά αυτοκίνητα έχουν τη δυνατότητα κίνησης και των τεσσάρων τροχών, δίνοντας έτσι καλύτερα κρατήματα κατά την οδήγηση. 

Στην πλειοψηφία των αυτοκινήτων της αγοράς η κίνηση μεταδίδεται στους εμπρός τροχούς και σε πολύ λιγότερα τους πίσω ή και τους τέσσερις τροχούς. Στην τελευταία περίπτωση, υπάρχουν διαφορετικοί τύποι, που φυσικά διαφέρουν αρκετά στην αρχή λειτουργίας τους.

Τα είδη τετρακίνησης είναι δύο, 4×4 και AWD. Στο πρώτο είναι ο οδηγός που επιλέγει να εμπλέξει την τετρακίνηση (είτε με λεβιέ είτε με κουμπί), ενώ στο άλλο μπορείτε να «κλειδώσετε» τη κατανομή και η λειτουργία της βασίζεται σε αισθητήρες και έναν υπολογιστή που αποφασίζει πόση δύναμη θα στείλει σε κάθε άξονα.

Ας τα δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά. Η κλασική τετρακίνηση 4×4 διαθέτει δύο τύπους, full time και part time. Στην full time τετρακίνηση δεν μπορεί να απελευθερωθεί κάποιος από τους δύο άξονες, μιας και οι δύο είναι μόνιμα συνδεδεμένοι με το μοτέρ.

Το σασμάν στέλνει την κίνηση στα δύο διαφορικά (ένα σε κάθε άξονα), αλλά για να αποφευχθεί το φαινόμενο του κουρδίσματος υπάρχει και ένα κεντρικό διαφορικό που αντισταθμίζει την διαφορά ταχύτητας των δύο αξόνων. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι όμως που του εξασφαλίζουν υψηλές εκτός δρόμου δυνατότητες.

Στην τετρακίνηση part time δεν συναντάμε κεντρικό διαφορικό και σε καθημερινές συνθήκες η κίνηση φτάνει μόνο στους πίσω τροχούς. Σε περίπτωση όμως που οδηγός χρειαστεί κίνηση και στον εμπρός άξονα, η μετάδοση της κίνησης σε αυτόν θα γίνει μέσω transfer case.

Το άλλο σύστημα τετρακίνησης είναι η αυτόματη και εφοδιάζει την πλειοψηφία των τετρακίνητων μοντέλων της αγοράς. Η αρχή λειτουργίας της είναι απλή καθώς η κίνηση μεταδίδεται αποκλειστικά στον εμπρός άξονα και μόνο σε περιπτώσεις που ανιχνευθεί απώλεια πρόσφυσης ενεργοποιείται το σύστημα τετρακίνησης που στέλνει και στον πίσω.

Οι αισθητήρες του ESP ελέγχουν συνεχώς την γωνιακή ταχύτητα των εμπρός τροχών και εάν καταγράψουν λάθος μέτρηση, ένας ηλεκτρονικά ελεγχόμενος πολύδισκος συμπλέκτης παίρνει την εντολή να εμπλέξει και τον πίσω άξονα, προσδίδοντας πρόσφυση.