Ανησυχητικά συχνά μαθαίνουμε πλέον για περιστατικά εκφοβισμού μέσα κι έξω από τις σχολικές αίθουσες. Πολλά από αυτά σε αφήνουν άφωνο, κυρίως ως προς την αγριότητα των συμπεριφορών που έρχονται από παιδιά εις βάρος άλλων παιδιών.
Με αυτό το δεδομένο, τα μέτρα κατά του σχολικού εκφοβισμού που ανακοινώθηκαν πρόσφατα από εδώ από τη Θεσσαλονίκη, από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας μόνο καλό μπορούν να κάνουν.
Ακούω την κριτική μερίδας εκπαιδευτικών και γονέων που έκαναν λόγο για ημίμετρα, αλλά και για την απουσία πιο ουσιαστικών μέτρων όπων αυτό της παρουσίας ψυχολόγων σε κάθε σχολική μονάδα. Δεν έχουν άδικο. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, συμβαίνει στα παιδιά μας, συμβαίνει στο σχολείο της γειτονιάς μας και δείχνει να μας ξεπερνά. Οι ειδικοί είναι αυτοί που ξέρουν και πρέπει να το διαχειριστούν εν τη γενέσει του, άμεσα και στο περιβάλλον στο οποίο κάθε φορά δημιουργείται.
Ωστόσο, έστω και όσα ανακοινώθηκαν πρόσφατα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Το να περιοριζόμαστε σε ευχολόγια του τύπου «κάτι πρέπει να γίνει» ή να κρύβουμε το πρόβλημα… κατω από το χαλί με απόψεις του τύπου «νταήδες υπήρχαν πάντα στα σχολεία» ή «ξύλο παίζαμε κι εμείς στα χρόνια μας», είναι λάθος.
Στην πραγματικότητα, κάθε μέτρο που μπορεί έστω και κατ’ ελάχιστο να μειώσει αυτά τα περιστατικά, είναι καλοδεχούμενο. Από διαλέξεις και ενημερωτικές ημερίδες μέχρι και στοχευμένες καμπάνιες που θα απευθύνονται σε όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και στους γονείς που πολλές φορές δεν μπορούν να αντιληφθούν καν ότι το παιδί τους μπορεί να είναι το θύμα, μπορεί όμως να είναι κι ο θύτης…
Υπό αυτή την έννοια, είναι πραγματικά εξαιρετικά στοχευμένο το σποτάκι που «συνόδευσε» την παρουσίαση των μέτρων κατά του bullying του υπουργείου Παιδείας. Είναι ένα σποτάκι που «μιλά» στην ψυχή όλων: αυτών που ξέρουν και δεν μιλούν αλλά και αυτών που δεν ξέρουν…