Από την πρώτη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ με τον τομέα, την πιο «ανάλαφρη» δημοσιογραφία, δεν σταμάτησα να δέχομαι χλευαστικά σχόλια, παράξενα βλέμματα σε σημείο να το αποκρύπτω.
Τώρα θα πει κάποιος, τι μας ενδιαφέρει το «στίγμα» της δουλείας σου ή ακόμα και του χόμπι σου, έχουμε σοβαρότερα προβλήματα. Αυτή η αντιμετώπιση βρίσκεται παντού. Ναι, υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα, όπως πόλεμοι, γενοκτονίες ( που πολλοί την στηρίζουν, αλλά αυτό θα το αναλύσω σε επόμενη άποψη μου), αλλά που είναι το κακό μέσα σε όλα να ξεσκάμε και λίγο. Μπορεί μερικές φορές, το lifestyle όντως να χρησιμοποιείται για να κατευθύνει την προσοχή του κοινού, όμως όταν μπορείς να ενημερώνεσαι και για τα δύο και να έχεις άποψη και στα «σοβαρά» αλλά και στα «χαλαρά», που το κακό;
Δεν πέφτω από τα σύννεφα όταν σκέφτομαι πως αυτή η αντιμετώπιση έχει ρίζες στον σεξισμό. Καθώς θεωρείται πως τα γυναικεία θέματα, το κουτσομπολιό, ή η τηλεόραση είναι λιγότερο δύσκολα από την πολιτική, που έχει περισσότερο κύρος. Όμως, που είναι όλοι οι «ποιοτικοί» όταν μέσα στην σοβαρή πολιτική χρησιμοποιείται το lifestyle; Σίγουρα, αρκετοί το σχολιάζουν αλλά όχι όλοι όσοι χλευάζουν τα «κουτσομπολίστικα».
Προχθές, είδαμε home tour από σοβαρό δημοσιογράφο στο σπίτι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όμως παρόλο που ο Νικόλας Ευαγγελάτος χρησιμοποίησε το lifestyle, και όχι μόνο μια φορά, δεν έχασε από το κύρος του και τον επαγγελματισμό του. Γιατί οι άνθρωποι που δουλεύουμε στον χώρο του lifestyle, δεν μπορούμε να έχουμε το ίδιο κύρος. Μήπως δεν υπάρχει αρκετή δυσκολία σε αυτό το κόμματι; Όμως από την άλλη, ποιος ορίζει την δυσκολία; Μήπως δεν υπάρχουν οι σπουδές και η εξυπνάδα; Και άμα είναι να το πάμε με σπουδές, (κάτι που προσωπικά δεν θεωρώ βασικό προσόν τόσο στον χώρο της δημοσιογραφίας και ένα στοιχείο που καθορίζει την ποιότητα σου) πολλοί σοβαροί δημοσιογράφοι του σήμερα ( δεν μιλάω για το παρελθόν γιατί τότε δεν υπήρχαν σχολές δημοσιογραφίας) δεν έχουν τις ίδιες σπουδές με άτομα που δουλεύουν σε πάνελ ή είναι κεντρικοί παρουσιαστές «χαλαρών εκπομπών».
Άρα τι είναι; Γιατί η ξανθιά παρουσιάστρια που είναι στην πένα ή ο «πανελίστας» του πρωινάδικου, δεν μπορεί να εκφέρει άποψη, να έχει λόγο και να ασχοληθεί με αυτό που ορίζεται σοβαρό ή να κάνει το «κουτσομπολιό» του με την ησυχία του, ενώ ο σοβαρός δημοσιογράφος μπορεί χωρίς να χάσει το κύρος του να κολυμπάει στην πλευρά του gossip;
Και ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, όσοι σοβαροί και καλά κράζουν τα «σαχλά» θέματα και ειδήσεις, είναι οι ίδιοι που τις διαβάζουν πρώτοι. Άμα δεν τα διάβαζε κανείς, δεν θα υπήρχαν. Και κάπου εδώ κολλάει και η ατάκα από την διαφήμιση μεγάλης αλυσίδας παιχνιδιών: «Κράζεις, θαυμάζεις».