Δε χρειάζονταν να είσαι πολιτικός αναλυτής για να μαντέψεις πριν την σημερινή συζήτηση στη Βουλή πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα απέφευγε να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις στο θέμα των παρακολουθήσεων. Στο στοίχημα, 1,05 θα το πλήρωνε, αν προσφέρονταν!
Εντάξει, μπορεί να μην ήταν και τόσο προβλέψιμη η… αποχώρηση του πρωθυπουργού από τα έδρανα και η φράση «Ο,τι είχατε να πείτε το είπατε, η συζήτηση λήγει» ωστόσο, αυτά τα «ξαφνικά» συμβαίνουν στις ζωντανές αντιπαραθέσεις και ενέχουν και μια «θεατρικότητα» εκατέρωθεν: Η αντιπολίτευση δηλώνει οργισμένη, ανεβάζει τους τόνους και καταγγέλλει την ίδια ώρα που η κυβέρνηση παριστάνει την θιγμένη και την αιφνιδιασμένη, αρνείται να πέσει στο επίπεδο των πολιτικών της αντιπάλων, κρατάει καθυστερήσεις, λέει μισόλογα…
Αποτέλεσμα; ΟΥΣΙΑ ΜΗΔΕΝ!
Δε γίναμε σοφότεροι παρακολουθώντας τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών, δυστυχώς. Καμία κυβερνητική εξήγηση δεν έχει κάτι να προσφέρει, καμιά απάντηση δε ρίχνει φως στο σκοτάδι των υποκλοπών, κανένα χειροκρότημα του ενός ή του άλλου αρχηγού από τους βουλευτές του κόμματός του δεν έχει σημασία αν την ίδια ώρα δεν προχωρούν οι εισαγγελικές έρευνες και δεν συγκεντρώνονται στοιχεία από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές: Την ΕΥΠ, την εταιρεία που παρείχε το Predator, την ΑΔΑΕ, τους παρόχους τηλεπικοινωνιών. Εκεί είναι «το ζουμί» της ιστορίας ή, για να ανακαλέσουμε άλλη φράση του θυμόσοφου λαού: «η τηγανίτα» (γιατί από λάδι χορτάσαμε…)
Ποιός είναι, όμως, ο καταλυτικός παράγοντας για να προχωρήσουν οι έρευνες και να χυθεί φως στην υπόθεση; Η πολιτική βούληση και συγκεκριμένα η κυβερνητική. Ας μην απάντησε σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Αλέξη Τσίπρα. Ας μην μάθαμε αν παρακολουθούνταν όντως τόσοι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, αρκεί να μπορούσε (να είχε την παρρησία) να δηλώσει ότι έδωσε εντολή να ερευνηθούν τα πάντα, όπως άλλωστε το ζήτησε μια μέρα πριν και ο Αντώνης Σαμαράς κατά τα «θυρανοίξια» του ιδρύματος με το όνομά του.
Είναι σαφές πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει κανέναν λόγο ούτε καν να αναφέρει τη λέξη «υποκλοπές». Από το «υποκλοπές τέλος» μέχρι το σημερινό «η συζήτηση λήγει», η κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως Πακίτα Καλιέγο ζητώντας να μην την ρωτάμε τίποτα γιατί «είναι ευαίσθητη σ’ αυτό το θέμα». Κι όμως, την ίδια ώρα που κλιμακώνονται οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης για την άρνηση της κυβέρνησης να πάρει ξεκάθαρη θέση, εντείνονται και οι αμφιβολίες στελεχών του ίδιου του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, όπως και η «παγωμάρα», ιδίως στο Καραμανλικό και στο Σαμαρικό «μπλοκ».
Ξεκάθαρα το ζήτημα των παρακολουθήσεων είναι το μόνο μέτωπο στο οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης δε νιώθει να έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Σε όλα τα υπόλοιπα δείχνει «καβάλα στ’ άλογο», τόσο που μπορεί να μεταθέτει το ενδεχόμενο εκλογών στο απώτερο μέλλον. Σήμερα έφυγε από τη Βουλή, την επόμενη φορά ίσως δεν παρουσιαστεί καν. Παράλληλα, οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες «ελέγχου» επιβραδύνονται, πλησιάζουν γιορτές, χάνεται χρόνος ενώ προκύπτουν πολλά ζητήματα στην επικαιρότητα τα οποία «αλλάζουν την ατζέντα». Συμφέρει αυτό τον πρωθυπουργό; Ο ίδιος και οι συνεργάτες του σίγουρα το πιστεύουν, ειδικά όσο οι αποκαλύψεις παραμένουν σε επίπεδο ονομάτων και όχι «ακλόνητων ντοκουμέντων». Αν, όμως, προκύψει κάτι άλλο στο προσεχές διάστημα; Τότε σίγουρα αυτό το «η συζήτηση λήγει» θα γυρίσει μπούμερανγκ στον αποχωρήσαντα από τη Βουλή Κυριάκο Μητσοτάκη (Πόσο το πληρώνουν αυτό σήμερα οι στοιχηματικές; Ας στείλουμε ένα mail να δούμε, τις ενδιαφέρει να βγάλουν αποδόσεις;)