Αυτοψία TheOpinion – Αριστοτέλους: Έως την ανάπλαση, τι;

«Προεκλογικά δώσαμε μια υπόσχεση και αναλάβαμε μια συγκεκριμένη δέσμευση: Να ανανεώσουμε την εικόνα αυτού του ιστορικού άξονα και την όψη μιας από τις πιο γνωστές πλατείες στην Ευρώπη. Και αυτό κάνουμε βήμα – βήμα, με απόλυτο σεβασμό στις διαδικασίες αλλά και στον ίδιο τον άξονα», είπε ο δήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας από το βήμα του Δημοτικού Συμβουλίου στις αρχές του περασμένου Απριλίου, αναφερόμενος στο πιο δημοφιλές, στο πιο αγαπημένο, στο πιο πολυσύχναστο σημείο της Θεσσαλονίκης, την πλατεία και τον άξονα της Αριστοτέλους.

Δύσκολα μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τις προσπάθειες της παρούσας Δημοτικής Αρχής για την ανάπλαση της Αριστοτέλους. Μεθοδικά και με υπομονή (αφού σε αυτές τις διαδικασίες υπάρχουν χρονοδιαγράμματα που είναι σχεδόν αδύνατο κανείς να παρακάμψει), η σημερινή διοίκηση του δήμου προχώρησε σε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, απένειμε βραβεία, προχωρά και στην υπογραφή για να γίνει οριστική μελέτη, “πάλεψε” και κατάφερε, όπως ανακοινώθηκε τουλάχιστον, τη χρηματοδότηση από το νέο ΕΣΠΑ.

Από το 1997

Τα σχέδια για την ανάπλαση προχωρούν. Τι γίνεται, όμως, μέχρι να υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια; Η οριστική μελέτη έχει ορίζοντα ολοκλήρωσης τα τέλη του 2023. Στο μεταξύ, μεσολαβούν οι δημοτικές εκλογές. Η νέα δημοτική αρχή θα κληθεί να ασχοληθεί με τη δημοπράτηση του έργου και τις διαδικασίες μετέπειτα.

Όπως δείχνουν τα δεδομένα, ούτε το 2025 δεν θα είναι έτοιμο το έργο που θα δώσει νέα πνοή στον ιστορικό αυτό άξονα, στον οποίο έχει να γίνει παρέμβαση από το… 1997, από τότε που η Θεσσαλονίκη ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, όπως είπε και ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων, Μάκης Κυριζίδης: «από το 1997 δεν έγινε τίποτα στην Αριστοτέλους. Είμαστε ακόμη με αυτές τις πλάκες που κανείς μας δεν θέλει. Πράγματι, χρειάζεται η Αριστοτέλους ανάπλαση, δεν διαφωνεί κανείς με αυτό και είμαστε εδώ για να προχωρήσουμε στο δεύτερο βήμα του έργου, στην υλοποίηση της μελέτης».

Η εικόνα μέχρι τότε

Τι γίνεται, όμως, έως τότε; Μέχρι να “ξανασυστηθεί” η Αριστοτέλους στο κοινό με το νέο της ανανεωμένο πρόσωπο, πώς ακριβώς συστήνεται σήμερα; “Για τους επόμενους μήνες, ο δήμος θα συντηρεί την πλατεία με ίδια μέσα, με τις υπηρεσίες του, όπως γινόταν δεκαετίες τώρα. Το σημαντικό όμως είναι ότι μετά από τόσα χρόνια γίνεται επιτέλους ανάπλαση στην πλατεία Αριστοτέλους, εκεί όπου επί περίπου 30 χρόνια δεν έχει γίνει το παραμικρό. Δεν είναι σχέδια επί χάρτου, είναι σχέδια που προχωρούν και βήμα – βήμα θα υλοποιήσουμε”, επισήμανε μιλώντας στο The Opinion ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων, Μάκης Κυριζίδης.

Οι “πληγές” της Αριστοτέλους

Η αλήθεια είναι, όμως, πως η εικόνα σήμερα στην Αριστοτέλους του Εμπράρ, στο κομμάτι από την παραλιακή Λεωφόρο Νίκης έως την Εγνατία, δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Το πιο αντιαισθητικό της ίσως κομμάτι εντοπίζεται ακριβώς στο κέντρο της πλατείας Αριστοτέλους, η οποία εξακολουθεί να είναι ασφαλτοστρωμένη, γεγονός που προφανώς εξυπηρετεί τους σκοπούς εκδηλώσεων που στήνονται εκεί, αλλά από αισθητικής άποψης “βλάπτει σοβαρά την εικόνα” της πλατείας.

Αλλά και κατά μήκος του άξονα, είναι πλέον εμφανείς οι φθορές στο πλακοστρωμένο τμήμα, με τμήματα να έχουν αποκολληθεί, χωρίς κανείς να παρεμβαίνει. Οι δημόσιες τουαλέτες παραμένουν κλειστές, με αποτέλεσμα οι επισκέπτες της πόλης να αναζητούν λύση στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, πολλά από τα οποία σταμάτησαν πλέον να εξυπηρετούν.

Το περίφημο ρολόι ανθοκομίας στο ύψος της Τσιμισκή είναι εδώ και καιρό σταματημένο, αφού για άλλη μια φορά δεν λειτουργεί ο μηχανισμός με τους δείκτες. Σύμφωνα με την αρμόδια αντιδημαρχία Περιβάλλοντος, λόγω του ότι ο μηχανισμός είναι παλιός, υπάρχει δυσκολία στο να βρεθούν εξαρτήματα για να αντικατασταθούν οι κατεστραμμένοι δείκτες. “Να υπενθυμίσουμε ότι δείκτες υπήρχαν και το ρολόι δούλευε, αλλά για μια ακόμη φορά το ρολόι έγινε στόχος βανδάλων που το κατέστρεψαν.

Σύντομα, νέοι δείκτες θα τοποθετηθούν και πάλι”, τονίζει στο The Opinion ο αντιδήμαρχος Ερωτόκριτος Θεοτοκάτος, κάνοντας ωστόσο έκκληση οι βανδαλισμοί να σταματήσουν κυρίως σε τέτοια εμβληματικά σημεία στην πόλη.

Μόνιμο πάρκινγκ

Η πιο εξοργιστική όμως εικόνα στον άξονα της Αριστοτέλους σήμερα αφορά το τμήμα της από τη Βασιλέως Ηρακλείου έως την Ερμού. Στο σημείο εκείνο η Αριστοτέλους δεν είναι ιστορικός άξονας. Και φυσικά δεν είναι πεζόδρομος, αφού οι πεζοί πρέπει να κάνουν σλάλομ για να περάσουν. Στο σημείο εκείνο η Αριστοτέλους είναι πάρκινγκ.

Κυρίως στο δεξί της τμήμα, ανεβαίνοντας προς την Εγνατία, το πλακόστρωτο καταλαμβάνεται σε καθημερινή βάση από αυτοκίνητα των υγειονομικών περιφερειών που βρίσκονται στο σημείο, αλλά και του γειτονικού αστυνομικού τμήματος Λευκού Πύργου (εύκολα μπορεί κανείς να το εντοπίσει, είναι αυτό με τα κινητά σιδερένια κιγκλιδώματα που έχουν στοιβαχτεί στην είσοδό του, καταλαμβάνοντας το πεζοδρόμιο, κάτω από τους κίονες).

Σε κανένα άλλο σημείο της Θεσσαλονίκης δεν συμβαίνει καθημερινά τέτοια παρανομία (εκτός αν οι υπηρεσίες έχουν άδεια στάθμευσης επί του άξονα της Αριστοτέλους) και μάλιστα από αυτοκίνητα δημοσίων υπηρεσιών, τα οποία επίσης κανείς δεν ελέγχει.

Και φυσικά δεν είναι μόνο τα αυτοκίνητα. Μηχανάκια βρίσκονται παντού παρκαρισμένα, δίπλα από τα παγκάκια, κατά μήκος του άξονα, παγκάκια που δύσκολα πλέον εντοπίζει κανείς ανάμεσα στα δίκυκλα, τα τραπεζοκαθίσματα και τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Όσο για το λεγόμενο “πέταλο” της Αριστοτέλους, εκεί πλέον ο άξονας έχει χάσει τη γραφικότητά του, με τις ανάγκες για τη λειτουργία της αγοράς (φορτοεκφορτώσεις, παρκαρισμένα, πάγκοι, μικροπωλητές) να έχουν “καταπιεί” τον άξονα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.