Κ. Ζέρβας: «Η σιωπή απέναντι στη συκοφαντία και στη “λάσπη” είναι αξιοπρέπεια και όχι αδυναμία!»

Σε δήλωση προχώρησε ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης και νυν επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Ναι στη Θεσσαλονίκη», Κωνσταντίνος Ζέρβας.

Σύμφωνα με τον κ. Ζέρβα, η μόνη δημόσια απάντηση που αρμόζει σε όσους συνεχίζουν τη συκοφαντική στοχοποίηση της προηγούμενης διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης και τον ίδιο προσωπικά για τα «σπιτάκια ανακύκλωσης», είναι πως η σιωπή έναντι της «λάσπης», είναι αξιοπρέπεια και κακώς ερμηνεύεται ως αδυναμία.

Αναλυτικά όσα ανέφερε:

«Η μόνη δημόσια απάντηση που αρμόζει σε όσους συνεχίζουν τη συκοφαντική στοχοποίηση της προηγούμενης διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης -και εμού προσωπικά- για τα «σπιτάκια ανακύκλωσης», είναι πως η σιωπή έναντι της «λάσπης», είναι αξιοπρέπεια και κακώς ερμηνεύεται ως αδυναμία.

Για την ιστορία υπενθυμίζονται για την εν λόγω σύμβαση τα εξής:

1ον) Υλοποιείται και από τη νυν διοίκηση, με θριαμβολογίες μάλιστα, για τα αποτελέσματα επί θητείας της.

2ον) Χρηματοδοτήθηκε με πόρους του προγράμματος «Αντώνης Τρίτσης» και του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων που εγγυήθηκε και αποπληρώνει το Ελληνικό Δημόσιο, χωρίς επιβάρυνση του Δήμου και χωρίς συσχέτιση του Δήμου με τους μηχανισμούς διαχείρισης ευρωπαϊκών κονδυλίων Περιφερειών που φέρονται ελεγχόμενοι από την Ε.Ε.

3ον) Η σύμβαση καταρτίστηκε και προχώρησε, με όλες τις προβλεπόμενες κατά νόμο διαγωνιστικές και λοιπές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων πολυεπίπεδων ελέγχων και εγκρίσεων, από τους προβλεπόμενους ελεγκτικούς μηχανισμούς (Ελεγκτικό Συνέδριο, Αποκεντρωμένη, κλπ) χωρίς καμία ένσταση για τη διαγωνιστική διαδικασία από τους κατά νόμο ενδιαφερόμενους.

4ον) Υλοποιείται με τον ίδιο τρόπο από πλήθος Δήμων σε όλη τη χώρα μεταξύ των οποίων οι Δήμοι Αθηναίων, Πειραιώς και πολλοί ακόμα μεγάλοι δήμοι.

Αυτά ως μόνες αναγκαίες υπενθυμίσεις, μαζί με την επιφύλαξη για την άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματος υπεράσπισης της υπόληψής μου απέναντι στην επαναλαμβανόμενη και εμμονική κατασυκοφάντησή μου, από όπου κι αν αυτή προέρχεται, διότι κάποτε η υπομονή και ανοχή εξαντλούνται».