Ποιος ασχολείται με τους ψήστες σουβλακίων, τα μπάζα στη Βόλβη, η Βουλή μακριά από την κοινωνία

Απειλούν τον Γιάννη Μπουτάρη οι Ενωμένοι Μακεδόνες;

Απειλούν τον Γιάννη Μπουτάρη οι Ενωμένοι Μακεδόνες; Το ερώτημα προφανώς ρητορικό, αφού ο κυρ Γιάννης έχει φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο πριν λίγους μήνες. Οι Ενωμένοι Μακεδόνες, λοιπόν, απειλούν μέσω FB ότι όχι απλά δεν θα επιτρέψουν να τοποθετηθεί άγαλμα για τον πρώην δήμαρχο, τον οποίο χαρακτηρίζουν «ανθέλληνα», αλλά και ότι αν γίνει «θα το ρίξουν με μπουλντόζα». Αφορμή προφανώς η συζήτηση σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης για την τοποθέτηση, κατόπιν δωρεάς της οικογενείας του, ενός αγάλματος του Γιάννη Μπουτάρη στην πλατεία Φαναριωτών, όπου έζησε και τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Πρόκειται για ένα ορειχάλκινο άγαλμα σε φυσικό μέγεθος με τη μορφή του καθήμενη σε υφιστάμενο καθιστικό της περιοχής της Πλατείας Φαναριωτών. Προφανώς οι Ενωμένοι Μακεδόνες διαφωνούν. Αλλά αν διαφωνούν, γιατί δεν πάνε στο δημοτικό συμβούλιο να εκφράσουν δημοκρατικά την αντίθεσή τους, με επιχειρήματα και διάλογο; Να ανέβουν στο βήμα, να τους δούμε, να τους ακούσουμε τι έχουν να πουν.  Με επιχειρήματα. Χωρίς μπουλντόζες.

Ποιος ασχολείται με τους ψήστες σουβλακίων;

Πάντως απορώ Ταύρε μου γιατί τους δίνεις σημασία. Είναι αυτοί που έψηναν σουβλάκια έξω από στρατόπεδο προσφύγων για να τους πικάρουν και δεν ήταν ικανοί ούτε ψηφοδέλτιο να κατεβάσουν σε μια εκλογική αναμέτρηση με 19 υποψηφίους δημάρχους και απλή αναλογική.

Τοπικό δημοψήφισμα για τη ΔΕΘ

Σχέδιο ψηφίσματος για τη διεξαγωγή τοπικού δημοψηφίσματος για το θέμα της ανάπλασης της ΔΕΘ καταθέτουν σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο οι παρατάξεις «Θεσσαλονίκη για Όλους» και «Πόλη Ανάποδα». Όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση της Σύμπραξης «Όλη η ΔΕΘ Ένα Πάρκο»,  Η πλειοψηφούσα παράταξη διά του δημάρχου κ. Αγγελούδη έχει θέσει δέκα «κόκκινες γραμμές» προς τη ΔΕΘ-HELEXPO, αλλά οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης εκτιμούν πως οι πολίτες της Θεσσαλονίκης θα πρέπει να μπορούν να εκφραστούν κυρίαρχα για ένα τόσο σημαντικό θέμα, που αφορά το μέλλον και την ανάσα της πόλης.  Όπως τονίζουν, ο Νόμος 4555/2018 θέτει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για τη διεξαγωγή τοπικών δημοψηφισμάτων για κρίσιμα τοπικά ζητήματα σε επίπεδο Δήμου ή Περιφέρειας και η Θεσσαλονίκη έχει αποδείξει πως μπορεί να διοργανώσει ένα τέτοιο δημοψήφισμα, όπως έγινε στο θέμα της μη ιδιωτικοποίησης του νερού. Το σχέδιο ψηφίσματος ζητά από τη διοίκηση και τις αρμόδιες υπηρεσίες να ετοιμάσουν και να καταθέσουν στο Δημοτικό Συμβούλιο σε εύλογο χρονικό διάστημα εισήγηση για την απόφαση προκήρυξης του δημοψηφίσματος, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον νόμο. Και προτείνει, επίσης, τη συντονισμένη διεξαγωγή ανάλογων δημοψηφισμάτων σε όλους τους Δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος, εφόσον το ζήτημα είναι υπερτοπικής σημασίας. Ήδη ο Δήμος Νεάπολης-Συκεών έχει υιοθετήσει σχετικό ψήφισμα.

Ενοικιαστές ενωμένοι…

Με την κατακόρυφη ανηφόρα που έχουν πάρει τα ενοίκια στη Θεσσαλονίκη, ήταν θέμα χρόνου να δημιουργηθεί και αυτή η Ένωση. Αναφέρομαι στην Ένωση Ενοικιαστών/τριών Θεσσαλονίκης που την Τετάρτη στις 5.30 το απόγευμα διοργανώνει την πρώτη της Ανοιχτή Συνάντηση ως αναγνωρισμένο σωματείο στον πολυχώρο WE (Λεωφόρος 3ης Σεπτεμβρίου 3), και καλεί όλους τους κατοίκους της πόλης, προκειμένου να συζητήσουν, να μοιραστούν εμπειρίες γύρω από τα στεγαστικά προβλήματα και να δώσουν μια «συλλογική απάντηση στον παραλογισμο των υψηλών ενοικίων και της στεγαστικής επισφάλειας στην πόλη μας».

Τα μπάζα και τα ογκώδη στον δήμο Βόλβης

Όταν κάνεις συνάντηση με τον αστυνομικό υποδιευθυντή Θεσσαλονίκης, τον διευθυντή του αστυνομικού τμήματος της περιοχής σου, εκπρόσωπο της ομάδας ΟΠΚΕ και του τμήματος Περιβαλλοντικής Προστασίας και επικεντρώνεται στο θέμα της ανεξέλεγκτης απόθεσης ογκωδών αντικειμένων, απορριμμάτων και κλαδεύσεων στον δήμο σου, τότε σίγουρα έχεις μεγάλο πρόβλημα. Το λέω για τον δήμαρχο Βόλβης, τον Διαμαντή Λιάμα, που έθεσε το ζήτημα ψηλά στις προτεραιότητές του, αφού ζήτησε τη συμβολή κοτζάμ αστυνομίας.

Η Βουλή μακριά από την κοινωνία

Επέτρεψε μου Ταύρε μου, να φύγω από τα της Θεσσαλονίκης και να γράψω για όσα είδαμε στη Βουλή στις τρεις περίπου μέρες της πρότασης δυσπιστίας. Γενικότερο συμπέρασμα είναι ότι το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του είναι μακριά από την κοινωνία. Υπάρχουν κόμματα που δείχνουν να είναι κομμάτια της. Αλλά και αυτά είναι μικρά μέρη μιας πολύ μεγαλύτερης και διαφορετικής πραγματικότητας.

Οι πλατείες δεν γέμισαν από τους κομματικούς στρατούς. Αλίμονο. Οι πλατείες ήταν ασφυκτικά γεμάτες γιατί ο απλός κόσμος έδωσε το παρών. Σαν εκείνες τις παλιές πορείες και διαδηλώσεις για την Δημοκρατία ή κατά του πολέμου γιατί δεν είχες άλλον τρόπο να εκφράσεις την αντίθεση σου. Ο απλός κόσμος λοιπόν άφησε αυτό που λέμε τον καναπέ του και την βολή του και έστειλε ένα μήνυμα. Όχι μόνο θλίψης για τα θύματα και συμπαράστασης στους συγγενείς αλλά και ότι είναι έτοιμος να διεκδικήσει ξανά ένα καλύτερο αύριο ίσως σκεπτόμενος και που καθόταν σπίτι και ψήφιζε μόνο 4 χρόνια τι κατάλαβε.

Αυτός ο κόσμος λοιπόν είδε δυστυχώς μια από τα ίδια στην Βουλή. Ένα πολιτικό κομματικό σύστημα που ομφαλοσκοπεί. Και κανένα από αυτά τα κόμματα πλέον δεν μπορεί να εκφράσει το σύνολο της κοινωνίας. Θα ψηφίζει το 40% και το υπόλοιπο ενεργό 40% θα απέχει από επιλογή. Και μετά κάποια μέρα θα κλαίμε από κοινού για τη Δημοκρατία μας.

Ο Μητσοτάκης χωρίς αντίπαλο

Επί του συγκεκριμένου πολιτικού χάρτη ακόμη μια φορά αποδείχτηκε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει χωρίς αντίπαλο. Όχι γιατί είναι καλύτερος τους ρήτορας, έχει σχέδιο, έχει στελέχη, έχει κανάλια επικοινωνίας. Κακός ήταν στη Βουλή. Απογοήτευσε τους ουδέτερους. Αλλά γιατί όταν πας να κοντραρεις κοινοβουλευτικά πρέπει να έχεις και την δύναμη να το κάνεις στην Βουλή. Αφού 85 υπέγραψαν την πρόταση δυσπιστίας έπρεπε για εκείνες τις τρείς μέρες να είναι 85 βουλευτές παντού μαζί. Την ώρα της κατάθεσης της πρότασης, σε κάθε ομιλία κοινοβουλευτικού αρχηγού,σε συννενόηση οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι. Όλοι στο πλευρό όλων αφού είχαν εναν κοινό στόχο. Αντ’ αυτού μικρές ομάδες των 10, 25, 30 βουλευτών που ανάθεμα κι αν ήταν ολόκληρες οι κοινοβουλευτικές ομάδες μέσα στο κοινοβούλιο. Συγνώμη αλλά έτσι δουλειά δεν γίνεται. Απέναντι σε 156.

Πολιτικό αποτέλεσμα

Υπήρξε πολιτικό αποτέλεσμα από την πρόταση δυσπιστίας της αντιπολίτευσης; Κοινοβουλευτικα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, το ήξεραν άπαντες. Δεν θα έριχναν την κυβέρνηση της ΝΔ οι βουλευτές της. Ακόμα κι αν ακούγονταν ακραία σενάρια ότι ο Σαμαράς έχει δέκα βουλευτές και θα την ρίξει. Ο πρώην πρωθυπουργός έκανε την δική του σκληρή κριτική, είπε πράγματα που δεν τα είπε η υπόλοιπη αντιπολίτευση, έκανε ένα δικό του μανιφέστο αλλά μετά απείχε προειδοποιώντας βέβαια για την επόμενη μέρα. Πάμε όμως στο πολιτικό αποτέλεσμα. Κανένας δεν συγκίνησε, κανένας δεν κέρδισε τις εντυπώσεις. Άπαντες μίλησαν στα κοινά τους και όχι στην κοινωνία. Θα φανεί στις ερχόμενες δημοσκοπήσεις αν τυχόν έπαιξε ρόλο η συζήτηση στη Βουλή. Αυτά για σήμερα. Αύριο λόγω και της απεργίας θα επανέλθουμε από νωρίς με πολλή Θεσσαλονίκη. Γιατί εμείς στο TheOpinion τηρούμε τις απεργίες. Άλλοι πάλι θα κάνουν τους απεργοσπάστες. Και θα το χαίρονται.