Η εκδίκηση της Τζάκρη, η πίεση του Μητσοτάκη και ο Δένδιας, η διαφοροποίηση στο μέτωπο της ΔΕΘ, ο πονοκέφαλος και το παράδειγμα της ΑΜΑΖΟΝ

Θλιβεροί…

Λίγα 24ωρα άντεξαν όσοι σκοταδιστικά φέρθηκαν στην Θεσσαλονίκη τα προηγούμενα χρόνια. Αυτοί που συμμετείχαν σε μια διοίκηση που πραγματοποιήθηκε στη θητεία της το μεγαλύτερο σκάνδαλο υπεξαίρεσης, στην διοίκηση με τον καταδικασθέντα δήμαρχο, βγήκαν παγανιά. Όχι να πουν τη γνώμη τους. Αλίμονο. Δεν είναι αναγκαίο να εκτιμούσαν άπαντες τον Γιάννη Μπουτάρη. Ούτε να είχαν καλή άποψη. Αλλά άλλο η προσωπική άποψη και άλλο να θεωρείς ότι μπορείς να προστατέψεις την πόλη από τις ιδέες του Μπουτάρη. Ξεπερασμένοι πολιτικά, αποτυχημένοι από την επανόρθωση τους επί Ζέρβα, επιμένουν σε μια πόλη της πατριδοκαπηλείας και του μεγαλόσταυρου αρκεί να σπαταλώνται εκατομμύρια για ημέτερους. Είναι θλιβεροί. Η ιστορία τους έκρινε και αυτό είναι που τους πονάει. Ότι δεν θα τιμηθούν όπως ο κυρ Γιάννης.

Τους εμπαίζει η Τζάκρη

Με το ίδιο νόμισμα πληρώνει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ η Θεοδώρα Τζάκρη. Η πρώτη των πρώτων του κόμματος Κασσελάκη παραμένει μέχρι να φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και το φωνάζει και το διατυμπανίζει. Σου λέει “τόσο καιρό βγαίνατε εσείς στα παράθυρα και μας κάνατε μπ@@@λο, τώρα θα το κάνουμε εμείς. Και αν θέλετε διώξτε με”. Αλλά πώς να την διώξουν; Για να απωλέσουν μόνοι τους την αξιωματική αντιπολίτευση και να μην μπορούν μετά να κατηγορήσουν κανέναν για αποστασία; Η Τζάκρη ήταν ξεκάθαρη. Θα φύγουμε πολλοί, όταν θα κάνουμε ΚΟ για το κόμμα Κασσελάκη.

Η πίεση του Μητσοτάκη

Υπήρχε περίπτωση ο πανίσχυρος Μητσοτάκης της πρώτης κυβέρνησής του, να ανεχθεί μια βουλευτή της ΝΔ να χειροκροτάει με τέτοιο πάθος κάποιον δύο καθίσματα δίπλα της που τον κατηγορούσε ότι με 30 οικογένειες παίζει μπάλα παντού; Θα είχε διαγραφεί πάραυτα. Δεν θα είχε γυρίσει από την Μύκονο και θα ήταν μαζί με τους άλλους 18 ανεξάρτητους βουλευτές στα έδρανα. Κι όμως τώρα έκανε δεκτή την εξήγηση-δικαιολογία ότι είχε πολύ φασαρία στην αίθουσα και δεν άκουγε καλά. Γιατί; Γιατί η πίεση στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και η εικόνα του στην κοινωνία είναι κάκιστη. Και παρά το γεγονός ότι έχει 156 βουλευτές δεν θέλει να έχει κι άλλες απώλειες και να στείλει μήνυμα αποσάρθρωσης.

Πρώτο θέμα ο Δένδιας

Πρώτο θέμα σε πολλά δελτία ειδήσεων και ιστοσελίδες ήταν σήμερα η ενημέρωση του Νίκου Δένδια στη Βουλή για την άμυνα της χώρας. Τέτοια αγάπη για το στράτευμα; Είμαστε σε πολεμική ετοιμότητα με την Τουρκία ή μήπως πάμε σε σενάριο Κάμαλα Χάρις και στην χώρα μας; Τώρα που είπε και όχι για ΠτΔ, ποιος τον πιάνει τον διαχρονικά δημοφιλέστερο υπουργό.

Δεν κλήθηκαν τα κόμματα

πειδή πολλά λέχθησαν στα πηγαδάκια για την απουσία κομμάτων και βουλευτών από την ειδική συνεδρίαση για τη ΔΕΘ στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης, η πραγματικότητα είναι ότι δεν κλήθηκαν από το προεδρείο. Δεν ήθελε ο Σπύρος Βούγιας να καταλήξει η συζήτηση σε μια αντιμαχία πολιτικών δυνάμεων και απόψεων. Τα πολιτικά παιχνίδια άλλωστε ποτέ δεν εξυπηρέτησαν τη Θεσσαλονίκη.

“Θέλουμε Πάρκο, δεν μας ενδιαφέρει η μετεγκατάσταση”

Πέτυχα χθες έναν από τους υποστηρικτές που θέλει διαφορετική λύση για την ανάπλαση της ΔΕΘ. Στην κουβέντα μας, μου εξηγεί ότι αντιλαμβάνονται ότι η πόλη έχει συνδέσει το παλιό αίτημα για μετεγκατάσταση με το σύγχρονο που είναι η δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου. Να γίνει πάρκο ζητάμε, μου τονίζει. Δεν μας ενδιαφέρει τι θα γίνει με τη ΔΕΘ και που θα πάει. Το άκουσα λίγο ακραίο και είπα να το ψάξω αν έσπασε το μέτωπο. Από ότι αντιλήφθηκα πέρα από την Κίνηση Πολιτών για το Μητροπολιτικό Πάρκο στη ΔΕΘ, δημιουργήθηκε ξεχωριστά και η σύμπραξη “Όλη η ΔΕΘ ένα πάρκο”. Τώρα αν σας περνάει από το μυαλό ότι ένα κοινό αίτημα θέλει δύο κινήσεις για να εκφραστεί γιατί από πίσω υπάρχουν “καριέρες”, θα σας θεωρήσω ολίγον εμμονικούς και κακούς. Θέλω να είστε δίκαιοι αγαπητοί μου αναγνώστες. Υπάρχουν διαφορές. Όπως καταλάβατε οι δεύτεροι δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον της ΔΕΘ. Οι πρώτοι που γνωρίζουν το οικονομικό αποτύπωμα της έκθεσης είναι ενάντια στο real estate (το ξενοδοχείο κυρίως) και στο ΣΔΙΤ όπου τα χρήματα των φορολογουμένων θα πάνε πάλι σε γνωστές τσέπες. Επίσης να συμπληρώσουμε σε αυτό το σημείο ότι το ζήτημα μετεγκατάστασης της ΔΕΘ είναι το ζητούμενο δημάρχων και του Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως. Αυτοί έδωσαν μια μεγάλη υπόσταση στην διαφορετική άποψη. Την στήριξαν λόγω ανάπτυξης στην δυτική πλευρά της πόλης.

Μεγάλος πονοκέφαλος

Ποια λέξη προκαλεί ηλεκτρικό φορτίο αυτή την εποχή στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης; Όχι δεν είναι το όνομα Μπουτάρης. Αλλά τα δημοτικά τέλη. Το πρόβλημα είναι μεγάλο. Οι ανάγκες ακόμα μεγαλύτερες και τα κυβερνητικά χαράτσια τεράστια. Και εκεί που οι δήμοι περίμεναν κανέναν μποναμά από τον Λιβάνιο στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ αυτός τους έβαλε να κάνουν υπολογισμούς τι χρειάζονται οι δήμαρχοι για να επανεκλεγούν. Ήδη αρκετά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι δήμοι ανά την Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη δηλώνουν ότι θα αυξήσουν τα δημοτικά τέλη. Αλλά για να πάρει μια αντιδημοφιλής απόφαση ο Στέλιος Αγγελούδης, σημαίνει ότι είναι μονόδρομος.

Κάντο όπως οι εργαζόμενοι στην ΑΜΑΖΟΝ

Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε η προβολής της ταινίας “UNION”, για πρώτη πανευρωπαϊκή προβολή, που οργάνωσε η κινηματογραφική ομάδα της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης, σε συνδιοργάνωση με το σύλλογο διοικητικού προσωπικού ΑΠΘ σε μια κατάμεστη αίθουσα τελετών του ΑΠΘ.

Το ντοκιμαντέρ, το οποίο ήταν αφιερωμένο στη δημιουργία του σωματείου από τους εργαζόμενους του κολοσσού της Amazon, ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο τις δυσκολίες αλλά και την ομορφιά του συλλογικού και οργανωμένου αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει σήμερα. Ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στους σύγχρονους ήρωες της ιστορίας που φώτισε το δρόμο για το πώς οι εργαζόμενοι μπορούν να κατακτήσουν τα δικαιώματα τους κόντρα στη λογική του κέρδους.

Ξεκινάει ο ορυμαγδός

Από σήμερα ξεκινάει το overdose των διαφημίσεων για την Black Friday. Όπως συνηθίζεται δύο εβδομάδες πριν όλες οι μεγάλες αλυσίδες θα πυροβολούν αδιαλείπτως με χορηγούμενες και διαφημιστικά μηνύματα. Στα καταστήματα οι επιγραφές έχουν μπει από τις αρχές του μήνα με εκπτώσεις σε επιλεγμένα προϊόντα. Πάντως ελάχιστα και φέτος ο θεσμός θα μοιάζει με αυτόν που ήθελε ο εμπνευστής του και το τηρούν στο εξωτερικό. Δηλαδή τιμές ακόμα και -80% σε συγκεκριμένα είδη για μία μέρα. Και όχι μια εκπτωτική περίοδος ενός μήνα της τάξης 5-20%.