«Ζητάμε εκλογές, να φύγει η κυβέρνηση – Ο κ. Μητσοτάκης έχει πάνω του την στάμπα των ψεμάτων και της συγκάλυψης» – Ο Κ. Ζαχαριάδης στο TheOpinion

Το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης μιλά στο TheOpinion και στον Δημήτρη Συρμάτση.

 

Για «ένα πανίσχυρο λαϊκό αίτημα δικαιοσύνης, δημοκρατίας και εν τέλει δημοκρατικής σταθερότητας» κάνει λόγο μιλώντας στο TheOpinion ο Κώστας Ζαχαριάδης.

Το μέλος της ΠΓ ξεκαθαρίζει πως ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά εκλογές και να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Απαντά για την επόμενη μέρα και στρέφει τα βέλη του και στον Νίκο Ανδρουλάκη.

Παράλληλα απαντά για τα ευρήματα δημοσκοπήσεων υπέρ του Αλ. Τσίπρα αλλά και για το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών.

 

Ποιο μήνυμα έστειλε ο ελληνικός λαός με τις διαδηλώσεις για τα Τέμπη;

Τις τελευταίες ημέρες, το κύριο όχημα της κυβερνητικής προπαγάνδας ήταν η λέξη «αποσταθεροποίηση». Η βαριά αυτή μομφή που η λέξη εννοεί και εκπέμπει στρέφεται ενάντια σε όσους καταγγέλλουν, εξοργίζονται ή διαδηλώνουν ειρηνικά, απαιτώντας με αφορμή το έγκλημα των Τεμπών δικαιοσύνη, φως, οξυγόνο. Με πρώτους αποδέκτες τους τραγικούς συγγενείς των θυμάτων και ευρύτερους αποδέκτες όσους πολίτες επιδιώξουν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους συμμετέχοντας σε συλλαλητήρια. Αφού ακόμη και το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτό δικαίωμα η εμπρηστική κυβερνητική προπαγάνδα το ανάγει σε πράξη με σκοτεινά κίνητρα, κομματικά ή, ακόμα χειρότερα, αντεθνικά.

Τα γεγονότα, ωστόσο, αναδεικνύουν μια προφανή αλήθεια. Αυτό που εκπροσωπούν οι αντιδράσεις, οι καταγγελίες, οι διαδηλώσεις, το τεράστιο λαϊκό κίνημα των τελευταίων εβδομάδων είναι το ακριβώς αντίθετο της αποσταθεροποίησης. Είναι ένα πανίσχυρο λαϊκό αίτημα δικαιοσύνης, δημοκρατίας και εν τέλει δημοκρατικής σταθερότητας και ευθύνη των δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας είναι η διασφάλιση αυτής της σταθερότητας.

Ζητάτε πρόταση δυσπιστίας. Άρα ζητάτε και εκλογές. Να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη;

Ναι ζητάμε εκλογές. Να φύγει η κυβέρνηση. Δεν πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση μπορεί να διορθωθεί η να βελτιωθεί, άρα πρέπει να φύγει. Ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας απονομιμοποιημένος πρωθυπουργός που έχει πάνω του την στάμπα των ψεμάτων και της συγκάλυψης. Στην Βουλή στέκεται χάρη στην πλειοψηφία των 158 βουλευτών που ψήφισαν το πόρισμα της ΝΔ για την εξεταστική που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε έπειτα κακιά στιγμή, όμως κοινωνικά και καθημερινά αποδυναμώνεται, γι’ αυτό οι κραυγές της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του και το κάλεσμα στην εκλογική βάση της ΝΔ να κλείσουν τα μάτια τους στην αλήθεια και τις αποκαλύψεις.

Το ερώτημα που ακολουθεί είναι νομίζω ηλίου φαεινότερο. Τι να έρθει στη θέση της; Ένα προοδευτικό μέτωπο; Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνος του;

Εργαζόμαστε για την προοδευτική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας. Είναι η μόνη λύση προοπτικής και κυβερνητικής διεξόδου με τα σημερινά δεδομένα και στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Κανένας μόνος του δεν μπορεί, αυτό δεν είναι πολιτική αδυναμία αλλά ρεαλισμός και κοινή λογική. Πιστεύω ότι πρέπει να ξεκινήσει επιτέλους ένας προγραμματικός διάλογος του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς, του ΠΡΑΤΤΩ (Κοτζιάς), του Κόσμος (Κόκκαλης), των Οικολόγων και όσων προοδευτικών δυνάμεων επιθυμούν να συνεισφέρουν σε έναν χώρο διαλόγου και κοινής δράσης της προοδευτικής παράταξης. Φυσικά και το ΠΑΣΟΚ θα ήθελα να αποτελεί ένα μέρος αυτού του διαλόγου, αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητά του.

Θυμίζω ότι ο κ.Ανδρουλακης πέρσι τέτοιες μέρες έλεγε, ψηφίστε με στις ευρωεκλογές να βγω δεύτερος και μετά θα πάρω πρωτοβουλίες για ανοίγματα στην ευρύτερη παράταξη. Ήρθε τρίτος αλλά στη βουλή πέρασε δεύτερος μετά τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Πού είναι τα ανοίγματα αυτά λοιπόν; Στο αίτημα για προγραμματικό διάλογο και κοινοβουλευτικό συντονισμό της προοδευτικής αντιπολίτευσης ο κ. Ανδρουλάκης απάντησε με την υποψηφιότητα Γιαννίτση για την Προεδρεία της Δημοκρατίας (ένα πρόσωπο που ήταν αδύνατο να συμφωνήσουν κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι) και με μεταγραφές τύπου Ράνια Θρασκιά και Πέτρου Παππά στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ. Αν πιστεύει ότι έτσι θα οδηγήσει το κόμμα του στην αυτοδυναμία του εύχομαι καλή τύχη.

 

Πώς αξιολογείτε το δημοσκοπικό εύρημα ότι το 2019 η πλειοψηφία των πολιτών ήταν καλύτερα οικονομικά από ότι σήμερα;

Είναι εντυπωσιακό. Αυτό δείχνει ότι η όποια ανάπτυξη αποτυπώνεται στους δείκτες της οικονομίας δεν περνά στην καθημερινότητα των πολιτών. Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται με τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος το Μάρτη και θυμηθείτε τις τιμές την περίοδο ακόμα και των μνημονίων. Θυμηθείτε τα ενοίκια το 2019 και στην αγορά στέγης  και συγκρίνεται με το σημερινό. Η κυβέρνηση εφαρμόζει πολιτικές που τροφοδοτούν περεταίρω τις τιμές και δεν τις κάμπτουν. Η κυβέρνηση νοιάζεται για τα κέρδη των ισχυρών και των καρτέλ και όχι για την καθημερινότητα του πολίτη, αυτό η κοινωνία το έχει καταλάβει και το αξιολογεί.

Είναι ένα εύρημα υπέρ του Αλέξη Τσίπρα; Αλλάζει την μεγάλη εικόνα για μια ενδεχόμενη επιστροφή του;

Προφανώς και είναι υπερ του Αλέξη Τσίπρα  και της Κυβέρνησής του. Είναι επίσης μια κραυγαλέα αποτυχία του κ.Μητσοτάκη. Ο Τσίπρας αναγκασμένος να εφαρμόσει περιοριστικές πολιτικές έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια. Έξι χρόνια μετά, με ταμείο ανάκαμψης, με ρήτρα διαφυγής ελλείματος για τρία χρόνια, εκτός μνημονίων, με οικονομική μεγέθυνση και βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση. Ο Τσίπρας ήταν και είναι παρών και δραστήριος αλλά δεν είμαι εγώ ο κατάλληλος για να υποδείξω τί  πολιτικές πρωτοβουλίες σκέφτεται να πάρει.

Τι σημαίνει για την Ευρώπη, την Ελλάδα και την Αριστερά το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών;

Βαθύς προβληματισμός και αναθεώρηση των δράσεων και των πολιτικών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πρώτη φορά συνέβη μεταπολεμικά αυτό στη Γερμανία. Σε συνδυασμό με την εκλογή Τράμπ  διαμορφώνεται ένα διστοπικό πεδίο στη δύση. Στη Γερμανία κέρδισαν οι φασίστες του AfD, ένα ρατσιστικό, ξενοφοβικό κόμμα που μεταξύ άλλων αρνείται το ολοκαύτωμα. Το CDU-CSU βγήκε πρώτο με μια σκληροπυρηνική ηγεσία που τα προηγούμενα χρόνια είχε μια πολύ σκληρή θέση και για το Ελληνικό ζήτημα και την κρίση χρέους στη χώρα μας και μια απαξίωση για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου συνολικά.

Μεγάλη υποχώρηση για το SPD που ακολούθησε κεντρώες και κεντροδεξιές πολιτικές και νομίζω πρέπει να απασχολήσει το ΠΑΣΟΚ αυτό το αποτέλεσμα. Ανάσα στο ζοφερό αυτό τοπίο η επιστροφή του Die Linke (η Αριστερά) στη Γερμανική Βουλή, νίκη της νέας ηγεσίας του παρά τη διάσπαση. Επιτέλους πρέπει να αρχίσουμε να καταλογίζουμε και ευθύνες. Σε περίοδο ανόδου των φασιστών χρειάζεται συνεργασία και όχι διασπάσεις και όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες.

Τα δύσκολα για την Γερμανία και την Ευρώπη είναι μπροστά. Οι πιέσεις των Τράμπ – Πούτιν και της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς θα ενταθούν. Χρειάζεται τώρα μια νέα στρατηγική για την Ευρώπη. Δυο σημαντικές υποσημειώσεις η μια ευχάριστη ή άλλη ανησυχητική – ανατριχιαστική. Πρώτη δύναμη στους νέους έως 25 ετών η Αριστερά με 25%, τριπλάσιο της εκλογικής της επίδοσης. Δεύτεροι στη νεολαία ως 25 ετών οι AfD με 20%, στο ύψος της εκλογικής τους επίδοσης.

Οφείλουμε να ξαναδούμε τις δράσεις μας και τις προτάσεις μας, να πάμε πιο κοντά στους πολίτες που υποφέρουν και βγαίνουν στο περιθώριο από την αγορά, την τεχνολογία, την κίνηση της κοινωνίας.

 

Αναλυτές αναφέρονται στον ρόλο που θα παίζουν πλέον στις εκλογές οι πλατφόρμες και οι αλγόριθμοί τους. Τι μπορεί να κάνει η Αριστερά απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα; Ειδικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε στα κομματικά ΜΜΕ.

Το πρώτο που έχει να κάνει (να κάνουμε) είναι να μάθουμε να ενσωματώσουμε τις νέες τεχνολογίες στην καθημερινή μας πολιτική δράση. Να δουλέψουμε προγραμματικά με τους νέους ανθρώπους. Για παράδειγμα το die Linke αξιοποίησε προς όφελος του τις νέες τεχνολογίες. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι πλατφόρμες και τα megadata μπορούν να κατευθύνουν ή να επηρεάσουν τα ακροατήρια. Μπαίνουμε σε μία αχαρτογράφητη εποχή με την τεχνολογική επανάσταση και την τεχνητή νοημοσύνη. Το πρώτο που θα έπρεπε να απαιτήσουν οι δημοκρατίες σε όλο τον κόσμο είναι αυτές οι πλατφόρμες να τεθούν υπό κανόνες και ενός τύπου διεθνή επιτήρηση – ισορροπία, να υπάρχουν ηθικά πλαίσια για αντιμετώπιση της μεροληψίας ή των προκαταλήψεων που μπορεί οι αλγόριθμοι να περιέχουν και να αναπαράγουν.

Η Αριστερά και όλες οι δυνάμεις που σέβονται τον ορθό λόγο και τη Δημοκρατία θα πρέπει να προάγουν τον εγγραμματισμό της πληροφορίας (information literacy) ως αναγκαία δεξιότητα του 21^ου αιώνα, καθώς απαιτείται ο κάθε πολίτης όχι μόνο να γνωρίζει πως να χρησιμοποιεί την τεχνολογία και τα ψηφιακά μέσα αλλά και να αξιολογεί την πληροφορία που λαμβάνει, ειδικά δεδομένης της κατά βάση κατοχής από ιδιώτες των ψηφιακών πλατφορμών.