Ορέστης Τζιόβας στο TheOpinion: «Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους σε αυτήν τη δουλειά»

Ο Ορέστης Τζιόβας πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Βίρα τις άγκυρες» και μιλάει στο TheOpinion και τη Δέσποινα Δαϊλιάνη

Ορέστης Τζιόβας στο TheOpinion: «Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους σε αυτήν τη δουλειά»

Με αφορμή τη συμπλήρωση 130 χρόνων επιθεώρησης, το ΚΘΒΕ παρουσιάζει στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε σκηνοθεσία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή Αστέριου Πελτέκη, το έργο των Ρέππα – Παπαθανασίου «Βίρα τις άγκυρες».

Ο Ορέστης Τζιόβας μοιράζει τη θεατρική του δραστηριότητα μεταξύ Αθήνας («Ulster American») και Θεσσαλονίκης («Βίρα τις άγκυρες»).

Μάλιστα, όπως ο ίδιος παραδέχεται, είναι η πρώτη φορά που ξεκινά από την πόλη του: «Έχω έρθει με παραστάσεις που παίζονταν στην Αθήνα και περιοδεύσαμε στη Θεσσαλονίκη. Η οικογένειά μου, τα ανίψια μου, οι παιδικοί μου φίλοι, τα μέρη που μεγάλωσα ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που επέλεξα να κάνω αυτήν τη δουλειά».

Τηλεοπτικά, δε, μας αποκαλύπτει ότι θα τον απολαύσουμε, ως  guest, στην καινούρια αστυνομική σειρά του Alpha «Σκαραβαίος».

«Βλέπουμε τον πόνο και τη χαρά του καλλιτέχνη»

Το «Βίρα τις άγκυρες» αποτελεί μια αναδρομή στην ιστορία της ελληνικής επιθεώρησης, όπως αυτή αποτυπώνεται από το «αήττητο» συγγραφικό δίδυμο των Ρέππα – Παπαθανασίου, υπό το σκηνοθετικό πρίσμα, αυτήν τη φορά, του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

«Το κείμενο διατηρείται με ελάχιστες αλλαγές στο δημιουργικό κομμάτι, σε σκηνοθεσία Αστέριου Πελτέκη. Τα έργα είναι προς διάθεση, ώστε να ανεβαίνουν με διαφορετικές ματιές. 

Πρόκειται για μια ιστορική αναφορά στην επιθεώρηση· από την πρώτη καταγεγραμμένη, το “Λίγο από όλα” το 1894 μέχρι και μετά τη Μεταπολίτευση, όπου εμφανίστηκε η “Ελεύθερη Σκηνή” (Φασουλής, Παναγιωτοπούλου κ.ά.) και έφτιαξαν τη μοντέρνα επιθεώρηση όπως την ξέρουμε, πια, εμείς. Που κι από τότε υφίσταται αλλαγές, από το Άλσος Παγκρατίου μέχρι τώρα έχει αλλάξει πάλι η επιθεώρηση μορφή», επισημαίνει ο Ορέστης Τζιόβας στο TheOpinion.

Και συνεχίζει: «Βλέπουμε πώς επηρεάζουν τα γεγονότα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας την επιθεώρηση και πώς οι άνθρωποι της τέχνης προσπαθούν να “μεταφράσουν” τα ιστορικά γεγονότα σε επιθεώρηση, ώστε το κοινό να μπορέσει να τα “καταπιεί”, αν θέλετε. Υπάρχει, δηλαδή, μια κωμικοποίηση των γεγονότων· είναι ο τρόπος των ανθρώπων και του καλλιτέχνη να “μεταφράσουν” μια σκληρή πραγματικότητα. Βλέπουμε τον πόνο και τη χαρά του καλλιτέχνη».

Ενώ, ερωτηθείς για τις συνθήκες που επικρατούν κι αν ο «πόνος» αυτός είναι ένα συναίσθημα που κατακλύζει τους καλλιτέχνες μέχρι και σήμερα, αναφέρει ο ηθοποιός: «Ο κλάδος μας πάντοτε βαλλόταν, αυτό θα δούμε και στο έργο. Κρεμόμασταν από τους παραγωγούς, τι θα αποφασίσουν… Είναι ένας κλάδος που έπασχε και πάσχει από ανεργία. Ειδικά τα τελευταία είκοσι χρόνια που, με την τεράστια άνθιση των δραματικών σχολών, βγαίνουν πάρα πολλά παιδιά στον χώρο, νομίζω ότι έχει οξυνθεί το πρόβλημα. 

Προσωπικά, θα έλεγα ότι είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους σε αυτήν τη δουλειά. Έχω καταφέρει να παίξω στην τηλεόραση αρκετά. Έχω καταφέρει να με γνωρίζει αρκετός κόσμος και να μου δίνουν και τα εύσημα. Αλλά, σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι είμαι από τους τυχερούς σε αυτόν τον χώρο, γιατί μπορώ και βιοπορίζομαι από τη δουλειά μου».

«Η έμπνευση ήρθε από αληθινά πρόσωπα της εποχής»

Αναφορικά με τον ρόλο που ενσαρκώνει στην παράσταση, σχολιάζει ο Ορέστης Τζιόβας στο TheOpinion: 

«Κάνω δύο διαφορετικούς ρόλους. Στο πρώτο μέρος ο χαρακτήρας μου είναι ένας ζεν πρεμιέ της εποχής, στο δεύτερο μέρος είναι ένας λίγο αριβίστας κωμικός. Στην παράσταση του Εθνικού έπαιζαν δύο διαφορετικοί ηθοποιοί. 

Το ότι κάνω αυτούς τους δύο ρόλους, έχει ένα ενδιαφέρον. Είμαι ο παράνομος δεσμός ενός νόθου παιδιού, που το παρατούν στα σκαλιά και που γίνεται μια πρωταγωνίστρια του θεάτρου. Ενώ έχω κι εγώ δεσμό, δημιουργούμε έναν παράνομο δεσμό μαζί και γεννιέται ακόμα ένα νόθο παιδί, το οποίο είναι η πρωταγωνίστρια της επιθεώρησης και του θεάτρου του δεύτερου μέρους της παράστασης. Και της οποίας υποδύομαι τον σύντροφο. 

Η έμπνευση ήρθε από αληθινά πρόσωπα της εποχής, χωρίς, όμως, να “φωτογραφίζεται” κάποιος συγκεκριμένα».

Πληροφορίες

«Βίρα τις άγκυρες», των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα

Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2, Θεσσαλονίκη)

Ημέρες και ώρες παραστάσεων (έως 31/01/2024): Τετάρτη στις 18.30, Πέμπτη – Παρασκευή στις 20.30, Σάββατο στις 17.30 & 20.30, Κυριακή στις 18.30

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: more.com

Πληροφορίες: ntng.gr

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2315 200 200

Κατά τη διάρκεια της παράστασης ακούγονται πυροβολισμοί και γίνεται χρήση στροβοσκοπικών εφέ

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Αστέριος Πελτέκης

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης

Ενορχηστρώσεις και ηχητική επεξεργασία μουσικού υλικού: Γιώργος Ανδρέου

Χορογραφία: Δημήτρης Παπάζογλου

Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος

Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Μπάρλας

Video Art: Βαλλεντίνα Κόπτη

Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Σαρμή

Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Λίλη Αδρασκέλα

Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Δανάη Πανά

Συνεργάτης ενορχηστρωτή: Στέργιος Γαργάλας

Βοηθοί χορογράφου: Στέλλα Εμίνογλου – Αναστασία Κελέση

Οργάνωση παραγωγής: Χριστόφορος Μαριάδης

Φωτογραφίες: Mike Rafail (That Long Black Cloud)

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Λίλη Αδρασκέλα, Μαίρη Ανδρέου, Νικολέττα Βλαβιανού, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Δημήτρης Διακοσάββας, Άννα Ευθυμίου, Ζωή Ευθυμίου, Παντελής Καναράκης, Νίκος Καπέλιος, Αγγελική Κιντώνη, Θάνος Κοντογιώργης, Άννα Κυριακίδου, Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Τατιάνα Μελίδου, Δημήτρης Μορφακίδης, Χριστίνα Μπακαστάθη, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Κώστας Σαντάς, Σπύρος Σαραφιανός, Εύη Σαρμή, Δημήτρης Σιακάρας, Θεοφανώ Τζαλαβρά, Ορέστης Τζιόβας, Θάνος Φερετζέλης, Ανδριάνα Χαλκίδη

Χορεύουν

Στέλλα Εμίνογλου, Αναστασία Κελέση

Μουσικοί επί σκηνής

Βασίλης Γκαγκαβούζης (κοντραμπάσο), Μαριάνθη Θεμελή (τρομπέτα), Παναγιώτης Μπάρλας / Γρηγόρης Χανόπουλος (πιάνο), Αλέκος Παπαδόπουλος / Ευαγγελία Αμπρικίδου (ντραμς), Παύλος Παφρανίδης / Αλέξης Ρότσκος (μπουζούκι), Ζωγράφος Σταυρίδης (ακορντεόν)

Συμμετέχουν οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ

Κωνσταντίνος Πόποβιτς, Πασχάλης Τερζής