«Οφείλουμε να μην ξεχνάμε το παιδί που κρύβουμε μέσα μας» – Οι Ρουμπαγιάτ στο TheOpinion

Την Τετάρτη 3 και την Πέμπτη 4 Ιανουαρίου, οι Ρουμπαγιάτ βρίσκουν, στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ, το «αντίδοτο» για να μην γίνουν και οι δικές μας πολιτείες…αγέλαστες!

Νοσταλγώντας τα παιδικά τους Χριστούγεννα, οι Ρουμπαγιάτ παρουσιάζουν στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ, το παραμύθι των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα «Η Αγέλαστη Πολιτεία και οι καλικάντζαροι»· ένα παραμύθι «για μικρά, μεγάλα, ακόμα και πολύ μεγάλα παιδιά!», όπως επισημαίνουν τα μέλη του συγκροτήματος στο TheOpinion.

Ποιοι είναι, λοιπόν, οι Ρουμπαγιάτ;

Οι Ρουμπαγιάτ είναι ένα μουσικό σχήμα που δημιουργήθηκε το μακρινό, πλέον, 2013, για μια σχολική παράσταση· συγκεκριμένα, τη γιορτή αποφοίτησης λυκείου των δύο εκ των τριών μελών της μπάντας. 

Από την πρώτη, κιόλας, πρόβα, συνειδητοποιήσαμε πως έχουμε πολλά κοινά ακούσματα -κυρίως στον χώρο του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού- και αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα μουσικό τρίο με τους Θανάση Τσολάκη (κρουστά – τραγούδι), Γιάννη Τσιάτσο (κιθάρα – λαούτο – τραγούδι) και Σταύρο Τσολάκη (φλάουτο – φλογέρες – τραγούδι). 

Το όνομα «Ρουμπαγιάτ» ήρθε μετά από κάποια χρόνια, καθώς έπρεπε κάπως να συστηνόμαστε στο κοινό που ήδη μας ακολουθούσε στις διάφορες ζωντανές μας εμφανίσεις. Αφορμή αυτού του ονόματος υπήρξε το τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου «Τρία Ρουμπαγιάτ», που υποδηλώνει και τον αριθμό των μελών του σχήματός μας. Το ύφος της μπάντας άρχισε να πλάθεται με τα χρόνια, να «ακροβατεί» ανάμεσα στο έντεχνο και το παραδοσιακό, με ερμηνείες άλλοτε ανατρεπτικές -ηπειρώτικα με φλάουτο, κρητικές μαντινάδες με ηλεκτρικό λαούτο- και άλλοτε δωρικές, ακαπέλα, δηλαδή χωρίς τη συνοδεία οργάνων.

Ταυτόχρονα, μοιραζόμαστε τη σκηνή με τον Ζαχαρία Σπανό, ο οποίος φέρνει στο έργο, πέραν της σκηνικής του παρουσίας, την εμπειρία θεατρικών και κινηματογραφικών παραγωγών και, κυρίως, την επαγγελματική του ενασχόληση με την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία παιδιών για περισσότερα από είκοσι χρόνια.

Και ποια η ιστορία πίσω από το παραμύθι των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα «Η Αγέλαστη Πολιτεία»; 

Πρόκειται για ένα εκπληκτικό χριστουγεννιάτικο παραμύθι, το οποίο απευθύνεται σε μικρά και μεγάλα παιδιά. Αφορά στην αιώνια προσπάθεια των καλικάντζαρων να κόψουν το δέντρο που στηρίζει τον επάνω κόσμο, καθώς και στην έμφυτη αγάπη τους να δημιουργούν «έκρυθμες» καταστάσεις, να κάνουν αθώες σκανδαλιές και να φέρνουν τα «πάνω κάτω».

Το παραμύθι είναι γεμάτο συμβολισμούς για τη σύγχρονη κοινωνία, καθώς και για την ανάγκη που έχουν όλοι οι άνθρωποι να νιώθουν ελεύθεροι και να ξαναγίνουν παιδιά, κάνοντας κι αυτοί τρέλες όπως οι καλικάντζαροι. Φυσικά, το επόμενο πρωί επιλέγουν να διαγράψουν από τη μνήμη τους αυτές τις στιγμές ξεγνοιασιάς.

Τι σας ώθησε να καταπιαστείτε με το εν λόγω μουσικό παραμύθι; Και τι θα δούμε επί σκηνής;

Η «Αγέλαστη Πολιτεία και οι καλικάντζαροι» των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα, είναι ένα παραμύθι που λατρεύουμε από πολύ μικρή ηλικία και έχει ταυτιστεί με τα παιδικά (και τα ενήλικά) μας Χριστούγεννα. Το ακούγαμε στο ραδιόφωνο, στα χριστουγεννιάτικα τραπέζια, ακόμα και για νανούρισμα. 

«Προσπαθήσαμε (μάταια) να ρίξουμε το δέντρο που στηρίζει τον απάνω κόσμο με τα πριόνια μας» και «βράσαμε τη μαντζούνα της παπαρούνας για δεκαοχτώ μερόνυχτα» σε σχολικές γιορτές. Πέρα από το συναισθηματικό μας δέσιμο, το κείμενο παραμένει διαχρονικό αν και διανύει την πέμπτη δεκαετία του. Τα πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης, οι δεξιοτεχνικά δομημένοι παραλληλισμοί με τη δική μας σύγχρονη και καθολική «Αγέλαστη Πολιτεία», πλαισιωμένοι από παραμυθένιες μελωδίες, ΔΕΝ μπορούν να σε αφήσουν αδιάφορο.  

Επί σκηνής βλέπουμε τρεις μουσικούς καλικάντζαρους, έναν ξεχασιάρη αφηγητή που μπαινοβγαίνει σε μαγικά και ανθρώπινα ρούχα και, φυσικά, πολλή μουσική! Όλα αυτά διανθισμένα με ένα video projection, γεμάτο χρώμα και καλαισθησία, αλλά συνάμα διακριτικό, που συμπληρώνει τη μουσικοθεατρική δράση. Στο τέλος, η παράσταση μετατρέπεται σε ένα διαδραστικό παραδοσιακό γλέντι με κάλαντα από διάφορες περιοχές της χώρας.

Σε αυτό το ταξίδι, τι εισπράττετε από την επαφή σας με τα παιδιά;

Όντας ένα μουσικό σχήμα που δραστηριοποιείται, κατά κύριο λόγο, σε χώρους που απευθύνονται σε ενήλικα άτομα -εν αντιθέσει με τον Ζαχαρία Σπανό, που είναι εκπαιδευτικός- η συναναστροφή με τόσα πολλά παιδιά είναι πρωτόγνωρη. Φυσικά, στόχος της παράστασης είναι οι ενήλικες να ανακαλύψουν το παιδί που κρύβουν μέσα τους -κάτι που συμβαίνει και σε εμάς τους τέσσερις όσο είμαστε πάνω- αλλά, καμιά φορά, και κάτω από τη σκηνή. 

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον και επίτευγμα της παράστασης είναι ότι, συχνά, και οι γονείς το ζουν όπως εμείς και τα παιδιά -ενίοτε και περισσότερο- επισφραγίζοντας το γεγονός ότι η παράσταση είναι για μικρά, μεγάλα, ακόμα και πολύ μεγάλα παιδιά! 

Πώς ερμηνεύεται για εσάς μια «αγέλαστη πολιτεία» εν έτει 2024, πια; Και ποιο το «αντίδοτο» απέναντι σε αυτήν;

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το παραμύθι είναι γεμάτο συμβολισμούς. Και, παρότι πρωτοπαρουσιάστηκε το 1979, παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ. «Αγέλαστη πολιτεία» είναι σχεδόν κάθε σύγχρονη ενήλικη κοινωνία. 

Μεγαλώνοντας, έχουμε ξεχάσει το «μαντζούνι της ευτυχίας». Και για αυτό καταλήγουμε, οι ενήλικες, να χαμογελάμε κατά μέσο όρο δεκαπέντε φορές τη μέρα, ενώ ένα παιδί προσχολικής ηλικίας τετρακόσιες. Ο καθένας μας κρύβει μέσα του έναν καλικάντζαρο που θέλει να φέρει τα «πάνω κάτω», ασυμβίβαστο, δημιουργικό· έναν καλικάντζαρο που, ίσως, κάποτε, καταφέρει να κόψει το δέντρο που στηρίζει τον απάνω κόσμο και να «σπάσει» όλα αυτά που νομίζουμε πως έχουν σημασία, ενώ πραγματικά δεν έχουν. 

Σε ό, τι αφορά στο «αντίδοτο», η απάντηση είναι πολύ απλή αλλά, συνάμα, πολύπλοκη. Οφείλουμε όλοι να μην ξεχνάμε το παιδί που κρύβουμε μέσα μας. Αλλά και να διασφαλίζουμε οι νεότερες γενιές να μην ξεχάσουν το παιδί που κρύβουν μέσα τους. Διότι, όπως αναφέρεται πολύ εύστοχα και στην παράσταση, «όπου τα παιδιά τραγουδάνε, δεν υπάρχουν αγέλαστες πολιτείες».

Αναφορικά με τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Συνεχίζουμε τις εμφανίσεις μας σε χώρους ανά την Ελλάδα που μας φιλοξενούν, με στόχο, σταδιακά, να διευρύνουμε τον κύκλο των συνεργασιών μας, «ξεκλειδώνοντας» περιοχές που ακόμη δεν έχει τύχει να επισκεφτούμε μουσικά. 

Οτιδήποτε κάνουμε, ανακοινώνεται, όπως πάντα, στα social media της μπάντας. 

Πληροφορίες

Ρουμπαγιάτ: «Η Αγέλαστη Πολιτεία και οι καλικάντζαροι», των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα

Μαζί τους ο Ζαχαρίας Σπανός

Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ (Τσιμισκή 136, Πλατεία ΧΑΝΘ)

Ημέρες των παραστάσεων: Τετάρτη 03/01 & Πέμπτη 04/01

Ώρα έναρξης: 19.00

Εισιτήρια: 10€

Προπώληση εισιτηρίων: more.com