Μαρία Ζορμπά στο TheOpinion: «Μια συνάντηση διαφορετικών δρόμων είναι οι ανθρώπινες σχέσεις»

Ένα έργο για τη διαρκή, ανθρώπινη ανάγκη για αληθινή επαφή, η «ΛάΣΠΗ» σε σκηνοθεσία Ευθύμη Χρήστου, έρχεται στο Θέατρο Αμαλία από τις 26 έως τις 28 Ιανουαρίου.

Η κουβέντα μας με τη Μαρία Ζορμπά, βρίσκει την ηθοποιό εν μέσω ενός μικρού διαλείμματος από μαθήματα. Το πιο πιθανόν, σκέφτηκα, είναι να διδάσκει κάπου. Αλλά, εξίσου, θα μπορούσε να παρακολουθεί κι η ίδια οτιδήποτε άλλο για την προσωπική της περαιτέρω εξέλιξη.

«Και τραγούδι θέλω να κάνω, και όλα τα θέλουμε. Αλλά, δυστυχώς, δεν υπάρχει χρόνος», μου επισημαίνει. «Κάπως οι ηθοποιοί τελευταία, από εκεί που δεν δουλεύαμε καθόλου στην καραντίνα, τώρα δεν μπορούμε να αρνηθούμε εύκολα και μια πρόταση. Αυτό είναι καλύτερο, εννοείται. Μας έχει κάνει να εκτιμήσουμε περισσότερο και τη δουλειά μας».

Μετά από μια γεμάτη, καλλιτεχνικά, χρονιά –και μέχρι να είναι ανακοινώσιμα τα επόμενα επαγγελματικά της σχέδια- η Μαρία Ζορμπά μας «απασχολεί» τηλεοπτικά μέσα από «Το Ναυάγιο» και θεατρικά από τη «ΛάΣΠΗ», η οποία ολοκληρώνει τον κύκλο της.

Κυρία Ζορμπά, θα ήθελα, καταρχάς, να μου διασαφηνίσετε τι σας συνδέει με τη Θεσσαλονίκη. Νομίζω ότι μου λείπουν κάποια κομμάτια του πάζλ από τη σχέση σας με τη συμπρωτεύουσα.

Η καταγωγή μου είναι από τις Σέρρες. Στη Θεσσαλονίκη ήρθα με την οικογένειά μου, λόγω της δουλειάς του πατέρα, όταν ήμουν δώδεκα χρονών. Ξεκίνησα, δηλαδή, εκεί το Γυμνάσιο – Λύκειο και έμεινα μέχρι τα δεκαοχτώ, που κατέβηκα κάτω στην Αθήνα για τη σχολή.

Είχα περάσει στη σχολή του Κρατικού Βορείου Ελλάδος, έκανα έναν χρόνο εκεί. Αλλά, επειδή υπήρξε μια σύγκρουση με την οικογένεια σε σχέση με το θέατρο, έφυγα από το σπίτι. Οπότε, έφυγα και από την πόλη και συνέχισα στην Αθήνα τις σπουδές. 

Κάτι που, όπως απέδειξε η πορεία σας, δεν σας βγήκε σε κακό…

Μερικές φορές η βία που προκύπτει στη ζωή μας, για διάφορους λόγους, είναι στο χέρι μας να τη μετατρέψουμε σε κάτι καλό. Μερικές φορές χρειάζεται, έτσι, μια βιασύνη ή μια απόφαση…

Τις «επικίνδυνες» αποφάσεις τις παίρνουμε πιο εύκολα σε μικρότερες ηλικίες. Είμαστε πιο τολμηροί. Είναι καλό αυτό, βέβαια. Έτσι, έγινε το βήμα μιας ανεξαρτησίας.

Το επαγγελματικό σας κομμάτι, αυτόν τον καιρό, είναι μοιρασμένο μεταξύ της θεατρικής παράστασης «ΛάΣΠΗ» και του τηλεοπτικού «Ναυαγίου». Ένα spoiler για τη σειρά θα μας δώσετε;

Η προηγούμενη ήταν μια χρονιά πολύ πλούσια και πυκνή, ούτε διακοπές πήγα. Οπότε ναι, τώρα που τελειώνω με τη «ΛάΣΠΗ», πήρα την απόφαση να είμαι μόνον στο «Ναυάγιο» και στη Δραματική Σχολή της Αγίας Βαρβάρας όπου διδάσκω.

«Το Ναυάγιο» είναι μια πολύ ωραία σειρά. Και ‘μένα μου αρέσει να τη βλέπω ως θεατής. Καλογραμμένη. Καλογυρισμένη. Εξαιρετικοί ηθοποιοί. Αλλά είναι ωραία και σαν ατμόσφαιρα, έτσι όπως δουλεύουμε όλοι μαζί· είναι ωραίοι οι άνθρωποι. 

Βέβαια, δεν μου επιτρέπεται να αποκαλύψω πολλά. Το σίγουρο είναι ότι αυτήν η σχέση που υπάρχει με τον Δημήτρη αλλά και το φανέρωμα του μυστικού, θα έχουν μια δυναμική στο πώς θα εξελιχθούν κάποια γεγονότα. 

Την παρακολουθείτε, δηλαδή; Θα καθίσετε να δείτε και τον εαυτό σας;

Δεν κάθομαι για να δω τον εαυτό μου, κάθομαι για να παρακολουθήσω τη σειρά. Τον εαυτό μου, ειδικά στις ταινίες, δεν μου αρέσει πολύ να τον βλέπω. 

Αλλά πρέπει να βλέπουμε, γιατί καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα και σε σχέση με την τεχνική του πράγματος και πώς εξελίσσεται. Δηλαδή, αν αυτό που σκεφτόμουν ότι θα βγει έτσι, βγαίνει όντως; Καλύτερα να το κάνω κάπως διαφορετικά; Μήπως έπρεπε να προσφέρω μια άλλη γωνία; Να δοκιμάσω έναν άλλον τόνο; Είναι ωραίο να έχεις μια εικόνα και απ’ έξω. 

Με τον σκηνοθέτη της «ΛάΣΠΗΣ», Ευθύμη Χρήστου, είναι δοκιμασμένη η «συνταγή». Ήταν, ίσως, κι ένα επιπλέον κίνητρο συμμετοχής σας στο εν λόγω θεατρικό;

Έχουμε ξανασυνεργαστεί και δουλεύουμε πολύ ωραία μαζί. Ήταν σίγουρα το ότι θα σκηνοθετήσει ο Ευθύμης. Με ενδιέφερε και το έργο πολύ. Ήταν η στιγμή… Όλα παίζουν ρόλο. Τουλάχιστον, για φέτος, σημαντικό ρόλο έπαιξε το ότι η παράσταση είναι μια επανάληψη. Είναι ένα έργο που είχε δοκιμαστεί, πέρυσι, και είχε αγαπηθεί. 

Όπως και με τον Γιάννη Χαριτίδη στο «Ναυάγιο», που έχω νιώσει, πραγματικά, πάρα πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη μαζί του -και δεν είναι αυτονόητο- έτσι και με τον Ευθύμη νιώθω εμπιστοσύνη. Είναι ένα κίνητρο δυνατό αυτό για μια συνεργασία. 

Ερχόμενοι, λοιπόν, οι Θεσσαλονικείς στο θέατρο Αμαλία, τι πρέπει να ξέρουμε για αυτό που πρόκειται να διεξαχθεί επί σκηνής;

Είναι μια ιστορία που έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα, επιφανειακή πλοκή. Όμως υπάρχει και μια άλλη, πιο μυστηριακή πλοκή που αναπτύσσεται «από κάτω» ανάμεσα στα πρόσωπα. Κι υπάρχουν σε αυτό αρκετά στοιχεία θρίλερ, μεταφυσικού, μυστικών, σασπένς…

Στην επιφάνεια, πάντως, βλέπουμε μια γυναίκα η οποία επισκέπτεται το πατρικό σπίτι στο χωριό, για να πάρει ένα διάλειμμα από διάφορα θέματα που έχει. Εκεί, βρίσκει το σπίτι αυτό να έχει καταληφθεί από μια οικογένεια η οποία δεν φεύγει. 

Οπότε, τίθενται κάποια ζητήματα ιδιοκτησίας. Τι είναι δικό σου, τι είναι δικό μου; Ποιος έχει πιο πολύ ανάγκη το σπίτι; Έχουμε ανάγκη περισσότερο το σπίτι ή την επαφή και τους ανθρώπους; Και πώς μπορεί να εμπλακούμε μέσα σε κάτι, όταν είμαστε ευάλωτοι και αδύναμοι; Και να πάρει αυτό κάποιους δρόμους που, ίσως, δεν είναι και οι πιο κατάλληλοι…

Αλήθεια, με αυτό το κομμάτι των ανθρώπων και της επαφής μαζί τους…τι γίνεται τελικά;

Ξεχνάμε πόσο πολύτιμος είναι ο άλλος. Πόσο σημαντικές είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Πόσο τις έχουμε ανάγκη. Και πως ο άλλος είναι ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που είμαστε εμείς και πρέπει να μπορούμε, να έχουμε τα περιθώρια να το ακούμε. Να μην θέλουμε ντε και καλά να το βάλουμε στον δικό μας δρόμο, αλλά να βλέπουμε και τον δικό του. 

Μια συνάντηση διαφορετικών δρόμων είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Εκεί χρειάζεται και αλληλοσεβασμός, χρειάζονται και όρια. 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, της «ΛάΣΠΗΣ», αυτά τα όρια «ανοίχτηκαν» πάρα πολύ. Ένα πρόσωπο, δηλαδή, «ανοίγεται» πάρα πολύ, γιατί έχει ανάγκη την ανθρώπινη επαφή. Κι εκεί, ίσως, είναι που ξεπερνούν όλοι κάποια όρια…

Πληροφορίες

«ΛάΣΠΗ», του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη

Θέατρο Αμαλία (Αμαλίας 71, Θεσσαλονίκη)

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 26/01 στις 21.00, Σάββατο 27/01 στις 21.00, Κυριακή 28/01 στις 20.00

Εισιτήρια: από 15€ (17€ Γενική Είσοδος)

Προπώληση εισιτηρίων: more.com, ταμείο Θεάτρου Αμαλία

Πληροφορίες – κρατήσεις: 231 084 2509

Συντελεστές

Κείμενο: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης

Σκηνοθεσία – Καλλιτεχνική επιμέλεια: Ευθύμης Χρήστου

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Θεόφιλος Πουζμπούρης

Γραφιστικά: Forbidden Designs – Δημήτρης Γκέλμπουρας

Φωτογραφίες: Υπατία Κορνάρου

Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση

Διεύθυνση παραγωγής: Σταμάτης Λεόντιος

Παραγωγή: D’art – The Art Society AMKE/ΟΜΙΚΡΟΝ ΤΡΙΑ ΟΕ

Παίζουν

Μαρία Ζορμπά

Χρήστος Καπενής

Μιράντα Ζησιμοπούλου

Ελένη Ζουρελίδου

Κώστας Κλάδης

Στο τραγούδι της παράστασης ακούγεται η φωνή της Αλίκης Αλεξανδράκη