Λυδία Βήτα στο TheOpinion: Οι καλύτερες διαφημίσεις είναι εκείνες για τις οποίες μιλάει ο κόσμος με θετικό πρόσημο

Τη Λυδία Βαρελά – Αναστασιάδου ή Λυδία Βήτα όπως ίσως την γνωρίζετε οι περισσότεροι ή την έχετε «πετύχει» στα social media, την γνώρισα πριν λίγα χρόνια που αλλού; Στο Σάρωθρον!

Φωτογραφίες: Γιάννης Τόμτσης

Που τη χάνεις, που τη βρίσκεις εκεί θα την πετύχεις! Και θα την ξεχωρίσεις σίγουρα, από το πιο αληθινό και πλατύ χαμόγελο κι ας δίνει προς τα έξω μια πιο σοβαρή εικόνα. Είναι ο άνθρωπος που δε θα βαρεθείς ποτέ να συζητάς μαζί του ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, από τη διαφήμιση που «υπηρετεί» εδώ και δώδεκα χρόνια, την επικοινωνία, τα social media φυσικά, μέχρι όποιον κοινωνικό προβληματισμό σου «κατέβει» στο κεφάλι.

Η Λυδία, που αν άλλαζε κάτι στην κοινωνία θα ήταν η κριτική και το μίσος καθώς θεωρεί «πως η ανθρωπότητα έχει μάθει να κρίνει εύκολα και να μισεί ακόμη ευκολότερα», έχει δημιουργήσει μερικά από τα πιο πετυχημένα projects των τελευταίων χρόνων στη Θεσσαλονίκη.

Από τον οίκο τελετών Μπαμπούλα και τον #xaroulisbaboulas, στο πλευρό του Περικλή Πηλείδη, τον μέντορά της όπως λέει, στη σύνθεση μοναδικού περιεχομένου του Σάρωθρον και του Rover Bar, δυο από τα πιο αγαπητά στέκια της πόλης, η Λυδία λατρεύει να δημιουργεί και αυτό φαίνεται σε όποιο project αναλαμβάνει.

Η καλύτερη περίοδος γι’ αυτήν είναι όταν ξεκινά να στήνει ένα project, «από την σύλληψη της ιδέας έως και την υλοποίησή του», ενώ η πηγή έμπνευσης που την  κάνει να θέλει να γίνεται καλύτερη στη δουλειά της είναι η ψυχοθεραπεία! «Με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος άρα κατά συνέπεια και καλύτερη στη δουλειά μου».

Κι αν κάτι ξεχώρισα πιο πολύ από την κουβέντα που κάναμε για το TheOpinion είναι η απάντηση στην ερώτηση «ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη σου επιτυχία», «το γεγονός ότι απ’ όλες τις εταιρείες με τις οποίες έχω συνεργαστεί, ακόμη και μετά την φυγή μου, έχω τις καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις. Κι αυτό είναι που μένει στο τέλος. Η ανθρώπινη επαφή και η θετική διάθεση».

Αν σε ρωτούσαν τι δουλειά κάνεις, θα μπορούσες να απαντήσεις με μια μόνο φράση; 

Η αλήθεια είναι πως όχι. Η δουλειά μου έχει πολλά επίπεδα. Δεν είναι μια μόνο λέξη. Έχει έρευνα, στήσιμο στρατηγικής, δημιουργία περιεχομένου, γραφιστικά, κειμενογράφηση, επιλογή φωτογραφιών, μοντάζ, επικοινωνία με διάφορους ανθρώπους υπεύθυνους για την κάθε θέση, συνεργασίες με αρκετά άτομα και πολύ φαντασία. 

Πως ξεκίνησες να μπαίνεις στον χώρο της διαφήμισης; 

Όταν ήμουν στο λύκειο, όπως κάθε έφηβη έπρεπε να διαλέξω μια σχολή για να δώσω πανελλήνιες. Την πρώτη χρόνια έδωσα και δεν πέρασα. Έτσι έδωσα και δεύτερη φορά με σκοπό να μπω στην μουσικολογία αλλά πάλι δεν πέρασα. Τότε ο πατέρας μου είχε γραφείο με γραφιστικές υπηρεσίες. Πέρασα το καλοκαίρι δίπλα του. Τον Σεπτέμβρη εκείνης της χρόνια έκανα τα χαρτιά μου σε δημόσιο ΙΕΚ για να μπω στο τμήμα «Γραφίστας εντύπου & Ηλεκτρονικών μέσων». Μετά από αυτήν την εισαγωγή, ο χώρος της γραφιστικής ήταν μονόδρομος. Ακολούθησαν αρκετά σεμινάρια πάνω στο κομμάτι της διαφήμισης κι έτσι έγινε η μόνιμη εργασία μου. 

Τι είναι διαφήμιση για εσένα; 

Τα πάντα γύρω μου. Διαφήμιση κάνεις και στην εαυτή σου την ώρα που την συστήνεις στον κόσμο. Είμαι η Λυδία και κάνω αυτό κι αυτό κι αυτό. Οπότε μέσα στην καθημερινότητα, τα πάντα είναι διαφήμιση. 

Με τι project έχεις ασχοληθεί; 

Έχω συνεργαστεί κι έχω δουλέψει δίπλα σε σπουδαίους ανθρώπους του χώρου. Μέντορας μου είναι ο Περικλής Πηλείδης. Από εκεί ξεκίνησα κι εκεί πηγαίνω κάθε φορά που θέλω να κάνω το επόμενο βήμα. Είναι ο άνθρωπος που μου έμαθε να μην σκέφτομαι τετράγωνα αλλά πάντα εκτός. Δίπλα του έμαθα να δημιουργώ λογότυπα που έχουν να πουν κάτι. Με διαφορά το λογότυπο που έχω κρατήσει και νιώθω περήφανη για την εαυτή μου που έχει δημιουργήσει είναι το λογότυπο  Partytura, ένας χώρος μουσικής του κ. Δημήτρη Φίστα. Ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά μου. Έπειτα οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με τον Ευθύμη Σαββάκη, επικοινωνιολόγο και δημιουργό του #xaroulibaboula, της «μασκότ» του γνωστού Οίκου Τελετων Φάνη & Βασίλη Μπαμπούλα. Ξεχωρίζω την θέση μου ως creative Director στον Όμιλο Metromedia με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς metropolis 95,5, velvet & zoo radio. Εκεί είχα την χαρά να συνεργαστώ με την Κ. Αφροδίτη Τομπακίδου, διευθύντρια του εμπορικού τμήματος της εταιρίας και την κ. Έμιλη Ανδρώνη υπεύθυνη τμήματος Social Media. Η θέση μου εκεί με έκανε να αγαπήσω ακόμη περισσότερο το ραδιόφωνο. Το επόμενο βήμα ήταν η διαφημιστική «Butterfly LTD» στο τιμόνι της οποίας βρίσκεται μέχρι και σήμερα η κ. Ροζα Εδιάρογλου. Μαζί της έμαθα ότι η γυναικεία επιχειρηματικότητα στη Θεσσαλονίκη είναι πολύ δυνατή. Παράλληλα έμαθα πως γίνεται η διαδικασία σπεκ (διαγωνισμοί)  δημοσίου κάτι που αγνοούσα παντελώς. Ύστερα βρέθηκα στην Dust and Cream, τη γνωστή εταιρεία καλλυντικών η οποία έχει σαρώσει την αγορά ως Product Packaging Designer μέσα από την οποία εξέλιξα πολύ περισσότερο τα skills μου στην παραγωγή και δημιουργία συσκευασίας κι ετικέτας. Παράλληλα για 1 χρόνο, δίδαξα στα ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ Photoshop και Τεχνολογία Εκτυπώσεων και είχα την χαρά, φέτος να συνεργαστώ με μία πρώην μαθήτριά μου όταν η ίδια έκανε την πρακτική της άσκηση.  Τα τελευταία 2 χρόνια, επέστρεψα δίπλα στον Περικλή για να μάθω κοντά του, την πολιτική επικοινωνία. 

Έχεις και δικά σου project; 

Κατά καιρούς αναλαμβάνω κι εξωτερικά project. Τα τελευταία 7 χρόνια έχω μια σταθερή σχέση αγάπης και συνεργασίας με το Σάρωθρον και τον κ. Άκη Σακισλόγλου, και τα τελευταία 2 βρίσκομαι πίσω από τα social και την επικοινωνία του Rover Bar δουλεύοντας δίπλα στον Κυριάκη Μπέρτο, τον Αντώνη Μαρκοβίτη και τον Γιάννη Κελέση. Και το αστείο αλλά παράλληλα μαγικό είναι πως όταν πρωτοξεκίνησα να εργάζομαι, αυτά τα δύο μαγαζιά, ήταν στο top3 μου που ήθελα να συνεργαστώ. Φοβερό; Παράλληλα, είχα ξεκινήσει και το δικό μου podcast «Φυτίλι» με θέμα τα Social Media, στο οποίο βρέθηκες κι εσύ καλεσμένη. Ίσως κάποια στιγμή αυτό το project να έρθει ξανά στην επιφάνεια, ποιος ξέρει; (γέλιο)  

Ποιο Project είναι το αγαπημένο σου; 

H αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω μόνο ένα. Αλλά μπορώ να σου πω ότι διασκεδάζω πολύ να εργάζομαι πάνω στο κομμάτι της πολιτικής επικοινωνίας. Αν θα μπορούσα να ξεχωρίσω μία φετινή καμπάνια, είναι η καμπάνια που κάναμε παρέα με τον Γιώργο Τριανταφυλλίδη και τους φίλους του για την υποψηφιότητά του ως Δημοτικός Σύμβουλος στον Δήμο Παύλου Μελά όπου κι εκλέχθηκε. To backstage video από τα video της καμπάνιας, είναι από τα πιο αστεία backstage video στα οποία έχω βρεθεί. Θεωρώ πως η πολιτική επικοινωνία,  είναι το πιο απαιτητικό κομμάτι της δουλειάς μου. Αν ξέρεις να κάνεις πολιτική επικοινωνία, ξέρεις να κάνεις τα πάντα. 

Με την πολιτική σκηνή πώς έμπλεξες; 

Από τότε που θυμάμαι την εαυτή μου, στα οικογενειακά τραπέζια, πάντα μιλούσαν οι μεγαλύτεροι από εμένα για πολιτική. Τι ψηφίζουν, με ποιο κριτήριο, με τι σκοπό για ποιο λόγο. Οπότε αναπόφευκτα βρισκόμουν μπροστά σε αυτές τις συζητήσεις ακόμη κι αν δεν ήταν δική μου επιλογή. Όσο μεγάλωνα, άρχισα να διαβάζω για την ιστορία της Ελλάδας, την πολιτική της ταυτότητα και τον τρόπο που ψήφιζαν οι άνθρωποι. Μπορώ να σου πω ότι με γοήτευε πάρα πολύ ο τρόπος ομιλίας των πολιτικών. Είναι πολύ ωραίο παιχνίδι να προσπαθείς να βρεις την αλήθεια πίσω από τις λέξεις. Το 2012, όταν βρέθηκα πρώτη φορά στο γραφείο του Περικλή, μετά την προεκλογική περίοδο, κρεμόμουν από τα χείλη του για να μάθω, να ακούσω και να καταλάβω πώς στήνεται μία πολιτική καμπάνια. Η πολιτική λοιπόν επικοινωνία, μετά από αυτό ήταν μονόδρομος πλέον για εμένα.  Επιπλέον η πολιτική υπάρχει παντού γύρω μας. Από τα πιο μικρά έως τα πιο μεγάλα πράγματα. 

Τι έχεις να θυμάσαι από την προεκλογική περίοδο; 

Την πίεση. Το άγχος. Τα deadlines και φυσικά τις ατελείωτες ώρες που περνούσαμε μαζί με τον Περικλή Πηλείδη και την Άννυ Στεφανίδου σε zoom meetings για να βγάλουμε καμπάνιες, να στήσουμε έντυπα, να βρούμε σενάρια για Video. Οι φωτογραφίσεις των υποψηφίων στο γραφείο, τα γέλια, τα νεύρα, τους προβληματισμούς… και φυσικά τις νίκες. Όταν έρχεται η νίκη, γλυκαίνουν όλα γύρω σου.  

Για ποιο λόγο διάλεξες αυτόν τον κλάδο; 

Με συναρπάζει πολύ να μπορώ να δημιουργήσω μία ανάγκη από το τίποτα. Να μπορώ να γεμίσω με χρώμα και λέξεις το λευκό background. Να μπορώ να βάλω ένα κομμάτι της εαυτής μου σε κάθε ένα project μικρό ή μεγάλο.

Που βρίσκεσαι τώρα; 

Το 2024 με βρίσκει στο Eurokteo ως Υπεύθυνη Τμήματος Marketing. Το Eurokteo, είναι ένα ιδιωτικό ΚΤΕΟ στη Θεσσαλονίκη. Ή αλλιώς όπως το έχουν βαφτίσει πριν από την άφιξή μου «Το πορτοκαλί ΚΤΕΟ της Θεσσαλονίκης». Κι αυτή η φράση, είναι μία πραγματικότητα. Είναι το μόνο ΚΤΕΟ πανελλαδικά το οποίο έχει χρώμα πορτοκαλί. Και να σου πω κάτι; Τον λίγο καιρό που βρίσκομαι εκεί, νομίζω πως και οι άνθρωποί του έχουν το πορτοκαλί στην ψυχή τους. Η κ. Μαρίλη Χαρίση, ιδιοκτήτρια του ΚΤΕΟ, είναι ένα λαμπρός άνθρωπος, αυτόφωτος. Θεωρώ πως έχετε να δείτε πολλά και από την ίδια αλλά και από την ομάδα των ανθρώπων που την  πλαισιώνουν. Ίσως για κάποιους το ΚΤΕΟ ως έννοια να είναι βαρετό, ίσως και καταναγκαστικό. Αλλά είναι πολύ όμορφο να παίρνεις ένα τέτοιο project και να το μετατρέπεις σε κάτι πραγματικά αδιανόητο. 

Θεωρείς ότι η διαφήμιση έχει κοινωνικό αντίκτυπο; 

ΤΕ-ΡΑ-ΣΤΙ-Ο. Μέσα από τις διαφημίσεις μπορείς να περάσεις (και περνάς) άπειρα κοινωνικά μηνύματα. Ακόμη και στις διαφημίσεις που έχουν αρκετά αυστηρές ή βαρετές γραμμές. Ας μην ξεχνάμε ότι οι καλύτερες διαφημίσεις είναι εκείνες για τις οποίες μιλάει ο κόσμος με θετικό πρόσημο. Και είμαι σίγουρη ότι κι εσύ έχεις προσέξει κι έχεις ξεχωρίσει διαφημίσεις που είναι πιο κοντά στα πολιτικά σου κριτήρια και την δική σου ηθική. Άρα και η κατανάλωση που θα κάνεις, θα είναι με βάση αυτά. Λίγες φορές έχεις επιλέξει ένα brand επειδή στηρίζει πράγματα τα οποία ασπάζεσαι; 

Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί από το κρεβάτι; 

Η ανάγκη μου για εξέλιξη. Δεν μπορώ να κάνω κάθε ημέρα τα ίδια. Νιώθω ότι πνίγομαι. Θέλω να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος από αυτόν που ήμουν εχθές. Όταν συνειδητοποίησα ότι είμαι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να βρίσκεται ανάμεσα σε ανθρώπους οι οποίοι κάνουν το ίδιο πράγμα κάθε ημέρα, γκρινιάζουν με το ίδιο πράγμα κάθε ημέρα, μένουν κολλημένοι σε σημείο εμμονής με τα ίδια πράγματα κάθε ημέρα, κι έφυγα από αυτήν την τοξικότητα, τότε έγινε κάτι μαγικό: άρχισε να ελαττώνεται το άγχος μου. 

Πιστεύεις ότι το άγχος είναι κοινωνικό φαινόμενο; 

Πιστεύω ότι το άγχος είναι το πιο εθιστικό πράγμα στον πλανήτη γη. Και το ονομάζω εθιστικό διότι χωρίς επαγγελματική βοήθεια, το να βυθίζεσαι καθημερινά μέσα σε αυτό, είναι το μόνο που βγάζει νόημα στο μυαλό σου. Το άγχος, δημιουργεί άγχος. Δεν θεωρώ λοιπόν μόνο ότι είναι κοινωνικό φαινόμενο, θεωρώ ότι η κοινωνία από μόνη της είναι αγχωτική. Δεν σε αφήνει να αναπνέεις με όλα αυτά τα κοινωνικά στερεότυπα τα οποία έχει υψώσει γύρω σου. Κι αν δε νιώθεις ελεύθερος για να εκφραστείς, πώς γίνεται να μην αγχώνεσαι;  

Όταν έχεις άγχος πως το διαχειρίζεσαι; 

Εκτός από την ψυχοθεραπεία στην οποία αισίως κλείνω 3 χρόνια τον Μάϊο την οποία κάνω συστηματικά, με βοηθά πολύ το να παίρνω αναπνοές την ώρα που με αγχώνει κάτι και να κάνω τις εξής ερωτήσεις στο μυαλό μου όταν μου συμβαίνει κάτι: «Γιατί νιώθω έτσι αυτή την στιγμή;», «Τι με φοβίζει;», «Τι τραύμα μου ενεργοποιεί αυτή η στιγμή;», «Μπορώ να σκεφτώ κάτι θετικό σε αυτό που μου συμβαίνει τώρα;» Μόλις απαντήσω σε αυτές τις ερωτήσεις, τότε οι παλμοί μου κατεβαίνουν και αρχίζω να βλέπω την λογική μέσα στην παράνοια την οποία έχει πλάσει το μυαλό μου.

Έχεις μετανιώσει για κάτι στη ζωή σου; 

Πλέον όχι. Έκανα τις επιλογές μου και ζω με αυτές. Είμαι πολύ συμφιλιωμένη με το παρελθόν μου. 

Τι να περιμένουμε από εσένα για το 2024;

 Το 2024 είναι μία χρονιά που κι εγώ η ίδια δοκιμάζομαι. Βρίσκομαι σε μία θέση στην οποία δεν έχω ξανά βρεθεί και νιώθω ανυπομονησία και έντονη δημιουργικότητα. Παράλληλα, νιώθω ευγνώμων που η κ. Μαρία Χαρίση με εμπιστεύτηκε για την θέση της Υπεύθυνης Τμήματος Μarketing του Eurokteo. Είναι σπουδαίο πράγμα οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζεσαι, να σου δίνουν ευκαιρίες και να αντιλαμβάνονται τις δυνατότητές σου και την ανάγκη σου για εξέλιξη.  Έχω την αίσθηση ότι το 2024, θα είναι μία χρονιά ορόσημο για εμένα. 

Τι σε συναρπάζει στη δουλειά σου; 

Όλα. Οι καμπάνιες, το επικοινωνιακό πλαίσιο που πρέπει να στήσεις για να προωθήσεις το προϊόν σου, η δημιουργία των γραφιστικών, τα κείμενα που θα συνοδέψουν αυτό που κάνεις, η σύλληψη της ιδέας, ο κοινωνικός αντίκτυπος, οι συνεργασίες και οι άνθρωποι που γνωρίζεις μέσα από αυτές.  

Τελικά υπάρχει παρθενογένεση; 

Πιστεύω ακράδαντα πως όχι. Θεωρώ πως όλοι έχουμε σκεφτεί πράγματα που έχουν κάνει άλλοι πριν ή μετά από εμάς. Στη σημερινή εποχή όμως έχει προτεραιότητα η ταχύτητα. Όχι η σκέψη. Όσο πιο γρήγορα βγάλεις κάτι στον αέρα, τόσο πιο γρήγορα έχεις πιθανότητα να πουν ότι έκανες κάτι από το μηδέν. 

Ποια η γνωμη σου για το TikTok; 

Θεωρώ πως είναι το μέσον με τον πιο περίεργο αλγόριθμο απ’ όλα τα μέσα που έχουν βγει. Εκεί που σου δίνει, εκεί σου παίρνει. Είναι ένα μέσο που έχει αναδείξει πολλούς αξιόλογους ανθρώπους κι έχει ανοίξει την πόρτα για πολλούς νέους δημιουργούς, αλλά ταυτόχρονα έχει προβάλει και πολλά σκουπίδια. Θα το βάφτιζα άνετα «Η τηλεόραση της νέας γενιάς». 

Τελικά τα social είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας; 

Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι. Ένα brand αν δεν έχει social είναι σαν να μην υπάρχει στον πλανήτη. Ένας άνθρωπος αν δεν έχει social, είναι σαν να μην υπάρχει στον πλανήτη. Αν με ρωτάς, είναι τρομακτικό πόσο ανάγκη τα έχουμε. Από την άλλη, έχει μεγάλη σημασία η σωστή χρήση τους και κυρίως η σωστή ηλικία. Νομίζω πως πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι για όλα. 

Πως φαντάζεσαι την εαυτή σου σε δέκα χρόνια; 

Ζωντανή. Όσο κυριολεκτικά το εννοώ, άλλο τόσο το εννοώ και μεταφορικά. Θέλω να ζω την ζωή μου και όχι απλά να υπάρχω μέσα σε αυτήν. Κι αυτό που ευελπιστώ να πετύχω είναι να είμαι γεμάτη εμπειρίες. Θετικές κι αρνητικές. Αυτές με οδήγησαν εδώ που είμαι σήμερα κι αυτές θέλω να πιστεύω ότι θα με οδηγήσουν και σε δέκα χρόνια από τώρα.